Durven is even je evenwicht verliezen, niet durven is jezelf verliezen

(Citaat van Søren Kierkegaard: Denemarken)
Denken in oplossingen is mijn sterke kant omdat ik er blij van wordt om anderen te helpen. Mijn valkuil is wanneer ik mijzelf betrap te denken in problemen wat mij negatief en lelijk maakt van binnen en van buiten. Omdat ik van mijzelf hou zoek ik altijd het licht en het zonnetje in mij en creëer in een mooie wereld voor mijzelf in de hoop dat mijn omgeving daar ook baat bij heeft. Als ik moet strijden dan wordt ik een tijger die pas loslaat als de prooi onschadelijk is gemaakt. Mijn koosnamen mij door mijn ouders gegeven waren niet voor niets vrolijke fransje en popje-schatje, terwijl mijn broers mij de bijnaam “tigri” gaven wat tijger betekent hetwelk de twee kanten in mij goed weerspiegelt: verdedigen van het positieve en vernietigen van het negatieve. Daarom zijn er mensen die mij haten maar ook mensen die van mij houden.
Elk probleem benader ik in de basis vanuit feiten en (persoonlijke)omstandigheden, hetwelk essentieel is om een juiste conclusie te kunnen trekken d.m.v. (probleemstelling) vragen stellen. Dat ik zakelijk overkom is helaas een noodzakelijke bijkomstigheid, maar diepgang in het liefhebben kent geen oppervlakkigheid, met hart en ziel ga ik tot het uiterste van mijn kunnen, doe ik mijn uiterste best om elke dag een beter mens te worden, met het risico dat sommigen daar anders over denken. Maar mijn wereld zal hierdoor nooit instorten omdat mijn overtuiging the proef of the pudding is geweest voor mentaal en fysiek welzijn, een voorwaarde om anderen te kunnen helpen, bijstaan en te begeleiden. Mijn geluk is voor mij op maat gesneden.

Mijn motivatie om te schrijven ligt in het feit dat ik een hol gevoel heb vanwege de weinige diepgang in artikelen. Een gebrek aan analytisch denken vertaald in gedurfde zienswijzen, nieuwe visies en verklaringen maakt dat ik als anti-hypocriet denker tenminste durf om denkfouten te maken en mijn zienswijzen vast te leggen in artikelen. Ik roep niet alleen de Surinamers op om oprecht denkfouten te durven maken.

Bovendien waren eigenaren en hoofdredacteuren hoofd colomnisten van hun eigen medium. Mijn website concentreert zich op de twee aartsrivalen in de hedendaagse geschiedenis. Twee markante presidenten die een grote stempel hebben gedrukt op onze geschiedenis vanwege het fundamentele verschil in opstelling en denken over rechtstaat en economie. In mijn visie is president Chandrikapersad Santhoki de leider van de moderne bevrijdingsstrijd van Suriname en nam hij het stokje over van Anton de Kom.
Deze wegsite heb ik in oktober 2019 op mijn 63-ste door 100% te googelen gebouwd. En nu ook met chatgpt. Van huis uit ben ik leerkracht geschiedenis/maatschappijleer, werkzaam geweest op de Hendrikschool en te Amsterdam en Almere. Ik hou mij graag bezig met tuinieren, zwemmen, gitaar spelen, wandelen, fotograferen in de natuur en reizen.Met mijn lieve echtgenoot kijk ik naar de toekomst en is positief en probleem oplossend denken een mooie deugd van mijn ouders meegekregen. Waar ik viel stond ik op, maar soms moet een mens zijn richting veranderen. Dus ben ik uit mijn dierbaar vaderland gevlucht vanwege de enorme boycot en tegenwerking van Mr. Jennifer van Dijk-Silos. Mijn case is door de voormalige kabinetten van de president nooit behandeld, echter werd ik wel gebeld door mevr. Rose-Ann Franklin daar mijn hele dossier meermaals was verstuurd naar het kabinet van de voormalig ex-president Desi Bouterse maar nimmer werd afgehandeld.
Ik mocht mijn studie van Jennifer van Dijk-Silos, oud decaan Juridische faculteit Anton de Kom universiteit, niet afmaken, terwijl wijlen meester John von Niessewand, voormalig president van het Hof van Justitie, daar anders over dacht. Mijn gestolen bull door Jennifer van Dijk-Silos, is mij altijd dwars blijven zitten, omdat voor mij vrijheid van denken het hoogste goed is. Dus buigen voor onrecht en onderwerping heb ik niet gedaan en verruild voor een goede toekomst voor mijn kinderen door naar Nederland te vertrekken. Ik heb geen spijt, mijn kinderen hebben het ruimschoots waargemaakt, allebei Ir. (TU Delft en Vrije Universiteit). Als pensionada heb ik weer wat meer tijd en in mijn denken is het nooit te laat voor een afstudeer ceremonie omdat recht en waarheid niet vergaan. Mijn case (zie menu) is nog steeds levendig en een voorbeeld voor de jongeren om nooit op de stoel van de dader(s) plaats te nemen en nog minder in de slachtofferrol te gaan zitten.

"You may shoot me with your words. You may cut me with your eyes, You may kill me with your hatefulness,But still, like air, I'll rise"

Maya Angelou (1928-2014)