Durven is even je evenwicht verliezen, niet durven is jezelf verliezen (Citaat van Søren Kierkegaard: Denemarken)

Mijn motivatie om te schrijven ligt in het feit dat ik een hol gevoel heb vanwege de weinige diepgang in artikelen. Een gebrek aan analytisch denken vertaald in gedurfde zienswijzen, nieuwe visies en verklaringen maakt dat ik als anti-hypocriet denker tenminste durf om denkfouten te maken en mijn zienswijzen vast te leggen in artikelen. Ik roep niet alleen de Surinamers op om oprecht denkfouten te durven maken.

Lees mijn publicaties en blogartikelen
De aanleiding voor het maken van deze website is het uitoefenen van mijn passie, over politiek en geschiedenis te schrijven in analytische artikelen. De weigering en belediging van bepaalde mediahuizen zoals de Starnieuws om mijn artikelen die niet anti de regering Santhoki waren te plaatsen, was de directe aanleiding om mijn eigen gang te gaan, de geboorte van deze website. Bepaalde redacties leken meer doorgeefluik te zijn van de anti-president Santhoki sfeer op social media , waardoor kritische artikelen geen kans kregen. Ik was blijkbaar niet de enige met deze ervaring. Vermeldenswaard is dat ik nooit lid ben geweest van geen enkele politieke partij.
Bovendien waren eigenaren en hoofdredacteuren hoofd colomnisten van hun eigen medium. Mijn website concentreert zich op de twee aartsrivalen in de hedendaagse geschiedenis. Twee markante presidenten die een grote stempel hebben gedrukt op onze geschiedenis vanwege het fundamentele verschil in opstelling en denken over rechtstaat en economie. In mijn visie is president Chandrikapersad Santhoki de leider van de moderne bevrijdingsstrijd van Suriname en nam hij het stokje over van Anton de Kom.
Deze wegsite heb ik in oktober 2019 op mijn 63-ste door 100% te googelen gebouwd. Van huis uit ben ik leerkracht geschiedenis/maatschappijleer, werkzaam geweest op de Hendrikschool en te Amsterdam en Almere. Ik hou mij graag bezig met tuinieren, zwemmen, gitaar spelen, wandelen, fotograferen in de natuur en reizen.Met mijn lieve echtgenoot kijk ik naar de toekomst en is positief en probleem oplossend denken een mooie deugd van mijn ouders meegekregen. Waar ik viel stond ik op, maar soms moet een mens zijn richting veranderen. Dus ben ik uit mijn dierbaar vaderland gevlucht vanwege de enorme boycot en tegenwerking van Mr. Jennifer van Dijk-Silos.
Ik mocht mijn studie van Jennifer van Dijk-Silos, oud decaan Juridische faculteit Anton de Kom universiteit, niet afmaken, terwijl wijlen meester John von Niessewand, voormalig president van het Hof van Justitie, daar anders over dacht. Mijn gestolen bull door Jennifer van Dijk-Silos, is mij altijd dwars blijven zitten, omdat voor mij vrijheid van denken het hoogste goed is. Dus buigen voor onrecht en onderwerping heb ik niet gedaan en verruild voor een goede toekomst voor mijn kinderen door naar Nederland te vertrekken. Ik heb geen spijt, mijn kinderen hebben het ruimschoots waargemaakt, allebei Ir. (TU Delft en Vrije Universiteit). Als pensionada heb ik weer wat meer tijd en in mijn denken is het nooit te laat voor een afstudeer ceremonie omdat recht en waarheid niet vergaan. Mijn case is levendig.