Auteur: Angela Fernald
Zolang de “blaka-man” weigert eerlijk de vinger op de juiste plek te leggen m.b.t. de geschiedenis, zal hij achter blijven lopen.
Structureel probleemoplossend denken verovert Suriname. Als jonge deelnemer aan de wereldorde en economie kan het ook niet anders. Helaas is voor iedereen duidelijk dat de regering aan een kant verlamd is omdat zij de strijd tegen anders denkenden die opkomen voor het eigen belang eerst moet winnen. Samenhangend denken en kennis gaan hand in hand en in de regering en de DNA speelt het gebrek hieraan hoog op. Vandaar de stagnerende progressie omdat veel tijd en aandacht verloren gaat in het in stand houden van de eenheid van bestuur, beleid en leiderschap. Het getuigt van wijsheid om niet af te stoten maar te behouden, te winnen in plaats van te verliezen. Omdat nu eenmaal de wil van het volk de realiteit van vandaag is. De democratie eerbiedigen en gaande weg delen in kennis moet op den duur het vertrouwen winnen. Elk goed voorbeeld doet volgen en ook elke dwaas valt vanzelf om. Door consequent voort te gaan op wat goed is voor ons volk zal de keus uiteindelijk onomstotelijk gemaakt worden in het voordeel van het volk. Partijpolitieke leiders die het populisme aanhangen zullen uiteindelijk het gelag betalen. Omdat eveneens het feit van kritisch te zijn binnen en buiten de eigen coalitie een verworvenheid is van het huidig regiem. Door kritisch te zijn bouwen wij aan een beschaafde samenleving waarbij wij elkaar op fatsoenlijke manier kunnen aanspreken. In geval van overtredingen en strafbare feiten neemt de wet over. Suriname groeit gestaag uit het morele verval en gaat de uitdagingen aan vanwege kennis verwerving en een steeds kritischer bevolking. Geen enkel volk is laf als het weigert te lopen achter charlatans. Integendeel is zo een volk juist slim en dat is wat op 25 mei 2020 ook getoond is. We zijn als volk op de goede weg. Winst zit hem in het vertrouwen en samenwerking omdat niemand meer bang hoeft te zijn te verdwijnen door kritisch en slim te zijn. Domheid en armoede zijn geen deugd meer, wij moeten als volk ons scharen in de rij der naties en samenwerken. Wij hangen het democrstisch regeermodel aan op weg naar staatsmanschap en hebben voor goed afstand gedaan van het model van krijgsheerschap dat alleen partij loyalisten, family en friends liet delen in de rijkdommen van het land. Scalians, hout-goud concessies, gronden in het binnenland zijn bijna geheel uitgegeven, areas of interest zijn in handen van een kleine groep die zich zeer verrijkt heeft. De regering Santhoki-Brunswijk is een andere weg ingeslagen. De weg van eerlijke productie en ondernemerschap op micro, meso en macro niveau tegelijk. Decentralisatie, ontwikkelen van wijken, buurten, ressorten, districten, dorpen. Mega projecten met invulling van local content, stimuleren van het bedrijfsleven en noem zo maar op. Wie de kansen grijpt zal winnen en groeien uit armoede en wie zijn kansen laat liggen zal verder schelden in armoede. Want een ding is duidelijk, er is geen weg meer terug omdat geen enkel volk haar verworvenheden, het kind met het badwater weggooit. Nooit meer dus NDP, nooit meer het model van Krijgsheerschap. Het tijdperk van Afrikaanse toestanden waarbij een kleine super rijke toplaag de overgrote meerderheid van het volk in armoede knevelt is voorgoed afgesloten.