A4: ILLEGITIEM GEZAG ZONDER ONTZAG

Vanaf het wereldvonnis van 29 november 2019 hebben drie vrouwen laten zien dat zij technisch-deskundig de natie als rechtstaat verdedigen, dragen en dienen en zich juridisch niet lieten imponeren door een politieke wereldreis van een persoon die zich bewust achter het ambt van President is gaan verschuilen. Technocraten en wetenschappers bemoeien zich in de eerste plaats met kwaliteit en verdieping binnen het vakgebied en van de maatschappij. Dat zagen wij bij het Nederlandse Openbaar Ministerie inzake het strafrechtelijk onderzoek naar de 19,5 miljoen. Wij zagen dat ook bij het ratingbureau  Fitch, de 40 eisen van de FATF(financial action task force) waaraan Suriname straks moet voldoen. Maar de trots van de natie kwam met de actie van het DSB bankpersoneel, notabene op een zondag. Daar maakte Suriname eindelijk weer kennis met de moed en het recht van spreken met een glasharde afrekening van stommiteit over de kasreserve verklaringen . Daarna volgde het personeel van de moederbank zelf met een profielschets van haar govenor, nadat het staatshoofd met zeer discutabele kandidaten voor govenor van de Centrale bank op de proppen kwam, notabene zijn kabinetsdirecteur in onwetendheid latende dat ook de tweede kandidaat gesneuveld was. Binnen eigen gelederen is de communicatie ook al zoek. De moedigheid van het bankpersoneel, het maatschappelijk middenveld van de bankierswereld zette op haar beurt het staatshoofd opzij en kwam met een eigen kandidaat als govenor van de CBvS, de heer Maurice Roemer. De bal lag nu op de speelhelft van het staatshoofd die zijn minister van financien de hand boven het hoofd blijft houden terwijl met elkaar en in vereniging de misdaad van de grote bankroof gepleegd is terwijl de ex-govenor alleen geofferd is. Het feit dat de middenklasse op natuurlijke wijze weer haar positie heroverde en het roer overnam, blijkt uit het gegeven dat niet de vakbonden en niet de oude politieke partijen het voortouw namen voor het volksprotest van 17 februari. De reeds aangewakkerde vlam uit alle lagen van de samenleving sloeg daarom direct in de pan toen een jonge activist zijn hart liet spreken en die boegbeeld werd van wat de meerderheid van ons volk denkt en voelt. De jonge Surinamer Stefano “Pakkittow” Biervliet heeft de harten en hoofden weten te verbinden maar meer nog de ketenen heeft weten te verbreken van het georganiseerde middenveld. Met schriftelijke verklaringen sprak de georganiseerde natie zich eindelijk onbevreesd uit. De eenheid was hiermee gesmeed, voor 17 februari en voor de toekomst, want met een druk op de knop is het georganiseerde verzet nog massaler op de been te brengen, if they push a peaceful pipel too far. Suriname is dus nimmer verloren, onder welke regering dan ook. En zeker niet wanneer de jongeren hun verantwoordelijkheden nemen. In 1980 is ons land gewelddadig gestolen, is er sindsdien een tijdperk ingeluid van moord, brainwashing, valstrikken, leugen, bedrog, misleiding, intimidatie, zelfverrijking, armoede, corruptie, moreel verval, heersen door een volk totaal te verdelen tot binnen families, verdeeldheid binnen de organisaties van arbeiders, ondernemers, ambtenaren. Verdeeldheid in het binnenlandse gezag van Marrons en Inheemsen.

De illegitimiteit van het staatshoofd bleek op de dag dat hij zelf in persoon het primaat van de rechterlijke macht erkende en omarmde door zijn aanwezigheid in de rechtszaal. De interne juridische verwarring en afbrokkeling  in het eigen kamp bleek in het vraagstuk of de veroordeelde persoon wel of niet het ambt mee moest sleuren in de rechtszaal, dan wel voor een dag afstand moest doen van zijn presidentschap. Het gezag zonder ontzag vanwege de illegitimiteit door een veroordeling blijkt verder uit de internationale politieke isolatie van het staatshoofd. Ook nationaal is er geen enkel ontzag voor de persoon en de president, zelfs binnen eigen gelederen. De kapitaalkrachtige ondersteuners van de NDP zien ook het schip zinken en zullen vast niet gedwee stil hebben gezeten om hun geld naar de bodem te zien zinken. Met een lege staatskas, met een sterk signaal vanuit de middenklasse, met een totale verarming van de samenleving en leegloop vanuit de NDP door diepe teleurstelling, met de eenheid van alle oppositionele politieke partijen, met internationale economische, juridische en politieke isolatie van het staatshoofd, is het ondenkbaar dat het tijdperk Bouterse wordt voortgezet in 2020, ook niettegenstaande frauduleuze handelingen.Met boutisten en boutarissen, met ronselarij van mensen met bussen, geld, porties eten, met het vooruitschuiven van de firstlady en haar vriendinnen, met het koest houden van ambtenaren middels de vakbond, ondanks alle schone schijn en scenario’s zien wij dat niets ons volk meer in de weg staat om dit tijdperk op 25 mei 2020 voorgoed af te sluiten. De rollen zijn weer omgedraaid en de deskundigheid, de kwaliteit, de organisatie, de eenheid, de vastberadenheid en de moed van delen van ons volk hebben het gewonnen van de zichzelf verrijkte, ondeskundige bejaarde hoi-polloi elite uit de jaren 1980 zonder ontwikkelingsvisie die niet weten hoe een land te leiden, te besturen en te ontwikkelen.

MACHTSVERLIES BOUTERSE EINDE VAN EEN TIJDPERK 1980- 2020
De naam Bouterse (NDP-er en president) is terecht of onterecht 40 jaar lang dominant aanwezig geweest in het machtscentrum van de Surinaamse politiek. Fysiek afgetakeld en als politiek leider steeds minder geloofwaardig, lijkt hij steeds minder in staat de rust in de rechtstaat Suriname te kunnen bewaren en garanderen. Jammer genoeg is hijzelf de aanstichter van het kwaad, en van de teloorgang van de economie en het onderling vertrouwen van de Surinaamse bevolking. Hij wordt zelfs in de regio algemeen beschouwd als de lijpe politieke arm van de informele economieën van Zuid Amerika en van de aanpalende maffia’s van verscheidene landen, omdat Suriname het enige Zuid-Amerikaanse land is waar de maffia een directe connectie heeft met de politieke macht en internationale netwerken. De immuniteit genietende president heeft zijn onschendbaarheid niet alleen ingezet in zijn strafzaak maar in religieuze zin als door God gezonden heerser. Zijn politieke status is misbruikt door zijn communistische bondgenoten uit Veneziela en Cuba vooral, om hun isolement te doorbreken. Maar allen belandden van de regen in de drup omdat de president niet in staat blijkt zijn politiek leiderschap deugdelijk in te vullen. Anders gezegd is Suriname onder Bouterse gaandeweg een veilige uitvoerhaven geworden voor internationale criminaliteit, drugsdoorvoer, mensenhandel, goud, vluchtheuvel voor fiscale vluchtelingen en een schuilplaats voor de gelaagde Zuid-Amerikaanse onderwereld. Vanaf het begin van het nieuwe jaar 2020 zijn duidelijke barsten zichtbaar in het machtsbolwerk van de omhoog gevallen president. Hij blijkt de weelde van de presidentiële macht, niet aan te kunnen. De gedoogde president is nu een obstakel voorde machtsstructuren en de expansie van het nationale- en internationale grootkapitaal, buitenlandse investeringen, cumulatie van wetenschap en techniek, al is het slechts vanwege zijn onvermogen de economie in veilig vaarwater te manoeuvreren en zijn land n volk naar een hoger niveau te ontwikkelen of minimaal politieke rust te gunnen. Integendeel ; Suriname werd met regelmaat in negatieve zin wereldnieuws. In een historisch Kafkaiaans rechtsproces werd hij op 29 november 2019 tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld door de Surinaamse Krijgsraad bestaande uit 3 vrouwelijke rechters. Op het moment van de uitspraak van het vonnis door de rechtbank, vertoefde de president met een uitgelezen 40-koppig gezelschap van familie, vrienden en intimi in de Volksrepubliek China op uitnodiging van president Xi Jing Ping die in verlegenheid is gebracht. Zijn gast blijkt een veroordeelde die thuis door een woedend volk opgewacht wordt om zijn straf te ondergaan. De president was genoodzaakt met spoed naar Suriname terug te keren om zijn veroordeling aan te kunnen vechten.. Tijdens zijn reis organiseerde hij een theatrale ontvangst in de nachtelijke uren in de kleine ontvangsthal van de J.A.P. Luchthaven te Zanderij. De eerste reactie op Surinaamse bodem van de president, die nu de status van veroordeelde meervoudige moordenaar heeft, beloofde niet veel goeds. Uit alle reacties en verklaringen van zijn NDP aanhang blijkt dat de kleine elite bovenlaag (inclusief de NDP aanhang) bereid is de zinloze strijd aan te binden met de democratische krachten in de Surinaamse rechtstaat. Volgens de voorgeschreven juridische procedures moest de president op 22 januari 2020 ter rechtszitting komen uitleggen of hij in verzet en/of hoger beroep zou gaan, hetgeen ook geschiedde. Er is verzet aangetekend. Maar de “show van 22 januari 2020”, zoals NDP-er Alfonsoewa de rechtszitting typeerde, daarbij gebruikmakend van niet welgevallig taalgebruik waarbij de Surinaamse bevolking als een kolonie apen is omschreven, is een genante vertoning geworden van achterhaalde populistische retoriek, juristerij, en theatrale media protocollen. Bouterse en zij NDP besteedden miljoenen om enkele honderden personen met vlagvertoon de binnenstad van Paramaribo, en het gerechtsgebouw te laten blokkeren ter ontkenning van de voor hen bittere realiteit. De “Baas” is opgeroepen door een andere politieke “Baas”- de rechterlijke macht- en moet nu laten blijken wie echt de baas is. Bouterse die moest buigen voor de rechtsprocedures (niet voor het recht), had het antwoord al klaar liggen. Hij heeft de show gestolen, en is verschenen ter rechtszitting in militair uniform om te komen vernemen dat de zitting is verdaagd. Zijn verwarde juridische adviseurs voerden een andere “show”op om hun afgang te maskeren. Hij , de huidige president is in het uniform aan de macht gekomen, het burgerpakje doet hij al 40 jaren als politicus voor de “show”aan, maar hij blijft militair. Hij zal zijn positie militair verdedigen. In combinatie met de openlijke beledigingen aan het adres van de rechterlijke macht, en oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid liet de president zijn ware gezicht zien. Zijn laatste woorden waren “Tralala”, als antwoord op de vraag waar het volksgeld- een ruw geschat bedrag van 400 miljoen dollar, verdampt in een bankcrisis- gebleven is. Hij kiest voor confrontatie, gokt op het frauduleus manipuleren van de verkiezingen op 25 mei. De president vecht voor het behoud van zijn presidentiële immuniteit. Maar de bevolking , inclusief delen van zijn eigen aanhang, schijnt hem nu ook zijn door zijn populistisch beleid zelf geschapen aureool van onaantastbaarheid niet meer te gunnen. De ommekeer in de plooibare gedooghouding van de bevolking is ontstaan door de recente financiële schandalen in de bancaire sector, en de gelijktijdige daling van de waarde van de Surinaamse munt en de aanhoudende prijsstijgingen van basisgoederen. Tegen de adviezen van de economen, internationale instellingen en financieel deskundigen in, blijft de regering geld lenen. De geloofwaardigheid van de president is tanende, zijn lichamelijke conditie is van zijn gezicht af te lezen, en zijn trukendoos is uitgeput, zijn naaste medewerkers spreken elkaar tegen en niemand gelooft hem meer. De gevaarlijkste financiële crisis in zijn land weet hij niet te managen . Al als klap op de voorpijl komen spontaan duizenden woedende Surinaamse burgers op straat op 17 februar 2020. De wereld is getuige van een historisch moment in de Surinaamse politieke geschiedenis. Het dappere Surinaamse volk- dat zich niet door een president in militairpak laat bedreigen -zegt BASTA, tot hier en niet verder. Het onmiddellijke aftreden van de president en zijn regering is geëist. Nieuwe opkomende jonge leiders hebben het politieke roer overgenomen door middel van een spontaan volksprotest op 17 februari 2020.
Dit is het moment waarop een getergde bevolking in actie is gekomen. De president heeft de onvergeeflijke fout gemaakt om aan de eer en het geld van de ongewapende en berooide bevolking te komen; het zuur verdiende geld van de middenklasse. Het onbesmette blazoen van Suriname is besmeurd en het volk rest geen ander keus dan wereldwijd bekend te maken dat de president en regering niet in hun naam handelen. Op initiatief van een modale burger de heer Stephan Biervliet alias” Pakittow”, een ondernemer die de middenklasse vertegenwoordigt en de stem is van het bedrijfsleven c.q. de productieve sector, is een massademonstratie succesvol afgerond op het Onafhankelijkheidsplein voor het presidentiële paleis en het gebouw van de Nationale Assemblee. Nieuw leiderschap heeft de regering en de president naar huis gestuurd. Bouterse die zich het recht toegeëigend heeft om op 22 januari de gehele binnenstad van Paramaribo in een verkeerscongestie te doen belanden, moet nu toestaan dat de oppositie nu ook het recht van demonstratie opeist en in een succesvol wapen heeft omgezet. De nieuwe garde productieve activisten is gemotiveerd en onbevreesd voor haar grondrechten op te komen. De staat heeft hun waardigheid, hun portemonnee, de kwaliteit van het leven aangetast. Op 17 februari 2020 zijn wij weer een stap dichter bij het einde van het Tijdperk Bouterse gekomen. Het is ook “momentum “voor de nieuwe politieke partijen om middels politieke actie prompt de volkswil ten uitvoer te brengen en te starten met de grote schoonmaak. Nieuw Surinaams burgerschap is in de maak met brede volkssteun.
ANS persbureau. 18 februari 2020. Paramaribo/Nijmegen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *