Surinamers denken dat ze uniek zijn in de wereld. Dat komt omdat zij de wereld niet kennen. Dat de ontwikkeling van Suriname maar niet op gang kan komen komt omdat de realiteit voor de Surinamers bewust anders wordt voorgesteld. Surinamers worden continu misleid met uitspraken dat het volk de macht heeft en dat het volk een regering naar huis kan sturen. Alles in het land wordt opgehangen aan het volk. Alle politieke partijen strijden voor het volk, zeggen ze, het volk dit en het volk dat. Het volk is gaan geloven dat de wereld om hen draait en daarom blijven zij stemvee en domme achterban. Geen enkele politicus zal het volk precies vertellen dat het allemaal te doen is om geld. Macht verwerven om geld te genereren, daar draait alles om. En niet om de welvaart van het volk. Elk volk dient voor zichzelf te zorgen door zichzelf te scholen en te ontwikkelen. Doordat alles op het vergaren van geld en een domme achterban is gericht, zijn er verschillende kapitaalgroepen met verschillende belangen achter de politieke partijen als sponsoren en vindt er hierom steeds weer een zig-zag beleid plaats in Suriname. De VHP richt zich op Nickerie en de NDP en de ABOP richten zich op het binnenland. Een stuivertje verwisselen en een lood om oud ijzer politiek voering van machtige kapitaalgroepen achter de schermen. Geen enkele politieke leider in Suriname kan op botsen tegen deze geldmagnaten op de achtergrond. Want de verkiezingen worden grotendeels door het kapitaal gewonnen. Dit is de realiteit in de wereld en ook in Suriname. Aan Surinamers worden allerlei verhalen verteld waarom zij arm zijn en hoe zij welvarend en rijk kunnen worden. Al deze verhalen dienen ervoor om macht te verwerven en zelf aan het roer te gaan zitten op valse gronden. Valse argumenten, valse verklaringen terwille van macht. Misleiding dus. Pas wanneer de kapitaalgroepen achter de schermen openlijk ontmaskert worden zal Suriname een begin kunnen maken op weg naar behoorlijk bestuur gebaseerd op techniek en wetenschap. Nergens in de beschaafde wereld hebben de kapitaalgroepen de macht en daarom zijn er in die landen stabiele regeringen en continuiteit van beleid. In Suriname heerst het krijgsheerschap van de ABOP leider en NDP leider en hun innercircle. Zolang ons volk niet wordt bevrijd van deze constructie van machtsuitoefening, zal de achterban arm blijven. Want het is de grote achterban die maar niet kan loslaten en de keuze voor zichzelf kan maken om zich te ontwikkelen in plaats van het handje op te houden voor kruimeltjes. Pas wanneer het eerlijke verhaal van machtsverwerving op tafel komt, zal er een leider kunnen opstaan die tegen dit model van diefstal van het volk kan optreden. Een leider die dan wordt ondersteunt door een ontwikkelde achterban en een onafhankelijk volk. Pas dan komt Suriname op de route van welvaart en welzijn voor een ieder. Op dit moment draait alles om krijgsheren die het binnenland claimen. Want wie het binnenland beheerst heeft de macht, maar oil en gas staken hier een stokje voor. De kapitaalgroepen achter de VHP, de ABOP en de NDP zijn in wezen precies hetzelfde en zullen ooit de handen in een slaan. Het volk zal altijd het gelag betalen, omdat de macht niet bedoeld is voor het volk maar voor het geld. Daarom zullen de rijken steeds rijker worden en zal Suriname altijd arm blijven.
Het leven is produceren en consumeren, verkopers en kopers, geld innen en geld uitgeven. Zolang Surinaamse ouders achter politici blijven aanrennen in plaats van voor zichzelf te zorgen, zullen hun kinderen dat ook doen. met als gevolg het handje ophouden omdat de eigen broekriem niet omhoog kan worden gehouden.
Al de dwaze ingezonden stukken van eerzuchtige zelf op macht beluste Surinamers houden zich bezig met ad hoc maatregelen en fouten van een regering. Ministers worden persoonlijk aangepakt en moeten volgens de inzenders de eer aan zichzelf houden. De social media kritieken richten zich allemaal op wie er dan ook aan de macht is. Het is nooit goed en het zal ook nooit goed zijn zolang de filosofie van de richting waarin ons land in is geduwd niet aan de orde wordt gesteld, namelijk de onderlinge oorlog van het groot kapitaal om de macht. Ronnie Brunswijk wordt bespeeld om stekker eruit te trekken. De NDP werpt zich op als de denktank voor de ABOP door de VHP ministers en de president zwaar aan te vallen. De NDP doet er alles aan om de ABOP los te weken van de VHP, want dan kan in vereniging het Krijgsheerschap over Suriname verder volledig in handen van de “BLAKA BUBA” worden gebracht. De NDP wil het omdraaien namelijk om de Hindoestanen het geld te laten inbrengen zonder macht, daar de volledige macht in handen van de BLAKA BUBA moet zijn, plus het binnenland. Wat de VHP wil bereiken is precies het omgekeerde, namelijk de volledige macht, ook over het binnenland omdat Suriname een en ondeelbaar is en toebehoort aan alle Surinamers. Met de ABOP in de regering heeft de VHP dit model mooi voor elkaar. Rest de VHP kapitaal groep om via oil en gas de economische ontwikkeling van Nickerie verder te vergroten. Met een nationale goudindustrie erbij zal de volledige politieke en economische macht in handen zijn van de VHP. Daarom wordt Brunswijk verweten dat hij de verkeerde kant steunt en de zwarten weer tot slaven maakt. Maar het andere alternatief is dat met Brunswijk en de NDP kliek niemand samen wil werken en Suriname totaal geïsoleerd zal zijn met als gevolg dat uiteindelijk de armoede nog groter zal zijn en de ABOP en de NDP eerder van het politieke toneel zullen verdwijnen, en dan voorgoed. Ronnie Brunswijk kiest eieren voor zijn geld want hij weet ook dat hij niet het gehele binnenland achter zich heeft. Daarom probeert de ABOP in Saramacca en Nickerie voet aan de grond te krijgen. Terwijl de NDP de oorlog aan de regering, lees VHP, heeft verklaard.