Auteur: Angela Fernald.
19 April 2021.
TIJDPERK VAN STAATSMANSCHAP EN WERELDBURGERS.
De weg die Suriname nu is ingeslagen gaat gepaard met veel fouten, met vallen en opstaan. Belangrijk is dat de keuze bepaald is op inhoud en kwaliteit, de enige juiste weg voor ontwikkeling. Intelligentie van de slimme meerderheid maakt dat hoe hard de armoede ook toeslaat als gevolg van wanbeleid en roofkapitalisme, de natie door zal moeten roeien. Emotie biedt geen oplossing, triggert wel het denken. De binnenlandbewoners hebben onder woeste omstandigheden kunnen overleven op basis van deze intelligente stellingname. De regering volgt hun voorbeeld en bouwt gestadig voort op dit gedrag.
Wanneer wij de kern van ons probleem snappen, kunnen wij het ook oplossen, ondanks veel geschreeuw, structurele sabotage en het koloniale syndroom van partijen. Rascisme en splijtzwam zijn een gepasseerd station om ontwikkeling te remmen. Onze geschiedenis wijst ons de weg en wij volgen dat pad. Gestolen macht is history, het tijdperk is afgesloten. Nieuwe geschiedenis diende zich aan op 16 juli 2020. Er is geen weg terug.
Opzettelijke dommigheden en onwaarheden verkondigen is voor de verantwoordelijkheid van de verkondigers. Opzettelijk niet luisteren, lezen, feiten en documenten negeren of naar eigen voordeel interpreteren in DNA zou plaats moeten maken voor goed gefundeerde plannen vanuit de oppositie hoe het beter zou kunnen. Dit gedrag van discussie op inhoud zou een goed voorbeeld zijn voor de jongeren. Dit is wat het werk van volksvertegenwoordigers inhoudt. De enorme economisch-bestuurlijke ravage in de schoenen van anderen schuiven en dan verwachten dat die zwijgen, is ironisch en incorrect. Zolang de veroorzakers maar blijven ontkennen zullen zij geconfronteerd worden met hun wandaden. Hoe kan de regering op deze wijze met deze verkeerde instelling van de oppositie kritisch begeleid worden? Constructief en productief denken heeft te maken met realiteit, feiten en eerlijkheid. Maar wanneer mensen weigeren hun fouten en schuld te erkennen, is het onmogelijk objectief ontwikkelingsvraagstukken te ondersteunen. Gelukkig zijn niet alle mensen gelijk, er zijn praters en doeners. Mensen die presteren en anderen die profiteren. Wat de regering in een jaar aan voorwerk heeft verzet, daar is de meerderheid van het zwaar verarmde volk zeer dankbaar voor. Het geloof en vertrouwen moet daarom weggeslagen worden door handlangers van de vorige regeerders. Desondanks werpt de deskundig ingeslagen weg vruchten af, al wordt die overstemd door grove misleidingen. Protest zal er altijd zijn, dat mag, is het volste recht en indien dat oprecht is dragen ook de protesteerders bij aan het kritisch begeleiden van de regeerders. Misleidende obstructie evenwel stagneert en heeft een verborgen agenda wat geen rekening houdt met de rechten van de meerderheid van ons volk. Het recht van de meerderheid dient eerbiedigt te worden, en daarom is het bestrijden van de regering staatsrechtelijk-juridisch zinloos. Honger en armoede treft velen maar zijn de naweeën van het afgesloten tijdperk. De off-shore ontwikkelingen, vele nieuwe projecten en de zeer gewijzigde omstandigheden bieden nieuwe kansen. Suriname zal handen en hoofden tekort hebben, er is veel huiswerk om kansen te benutten en in te spelen op wat komen gaat, van groot bedrijf tot klein bedrijf. De boodschap aan stoorzenders uit laag- en hoogopgeleide kringen is dat de take off is ingezet en onomkeerbaar is. Ideologisch misbruik van kwetsbare mensen moet voorgoed tot het verleden gaan behoren omdat nationale belangen en zelfontplooiing veel meer perspectief bieden dan eigen belangen van politieke bonzen te dienen. Kwetsbare groepen zullen de misleiders de rug toekeren en voor zichzelf opkomen en kunnen zorgen. Ouders zullen weer de leiders zijn van hun eigen gezin. Kinderen zullen weer waarden en normen leren, arbeidsethos en wat de juiste instelling is voor succes. Want studie en geld leiden tot een beter leven maar gedrag, (medemenselijkheid, geloof in jezelf, fatsoen, offervaardigheid, discipline en vul zo maar in) dat is de sleutel tot succes.
Generaties lang zijn Surinamers verstikt en misleid met populistische syndromen van uitbuiting, kapitalisme en kolonialisme, een machtsmiddel voor politici die enkel aan winnen van verkiezingen en macht denken. Geen wonder dat dit fatale denken heeft gemaakt waar ons land nu in verkeert. Armoede is vanaf de koloniale periode nooit opgelost. Vele landgenoten ontberen werk en fatsoenlijke woningen. Probleemoplossend denken biedt een uitweg. Als wij op inhoud, met feiten en rekening houdend met omstandigheden de problemen tackelen, dan is er hoop. Het populisme legt het dan af tegen de waarheid van de wetenschap. Er is daarom veel tumult en weerstand vanuit een bepaalde hoek want belangen botsen. Want wanneer er alles aan gedaan is om de korjaal te laten zinken met een lege staatskas, gronden allemaal uitgegeven zijn, nul concessies over zijn, meer dan vier duizend miljoen dollar buitenlandse schuld, een hongerige bevolking en de kapitein van het schip desondanks richting de nieuwe horizon op weg naar het cruiseschip vaart, met aan zijn zijde zijn tweede kapitein, the person behind to back him up, die zegt: “impossible is for the unwilling”, ondersteund door een voltallige bemanning, dan breekt er paniek uit aan de zijde van de oppositionele splijtzwammen en valse analytici die niet de denkwijze van de meerderheid van ons volk vertegenwoordigen. Weten wat juist is en weigeren het in praktijk te brengen is een probleem van de oppositie ! Er is dan moed voor nodig om in de spiegel te kijken. Hoe dan ook, we kunnen nooit als volk gelukkig zijn als een groot deel van ons volk in armoede leeft en zich ellendig voelt. Suriname, heb vertrouwen, draag bij en dan is er hoop!
Mevr. A. Fernald
21 April 2021.
TIJDPERK VAN STAATSMANSCHAP EN WERELDBURGERS.
Elke medaille heeft twee kanten, elke diamant meerdere facetten!
De weg die Suriname nu is ingeslagen gaat gepaard met veel fouten, met vallen en opstaan. Belangrijk is dat de keuze bepaald is op inhoud en kwaliteit, de enige juiste weg voor ontwikkeling. Intelligentie van de slimme meerderheid maakt dat hoe hard de armoede ook toeslaat als gevolg van wanbeleid en roofkapitalisme, de natie door zal moeten roeien. Emotie biedt geen oplossing, triggert wel het denken. De binnenlandbewoners hebben onder woeste omstandigheden kunnen overleven op basis van deze intelligente stellingname. De regering volgt hun voorbeeld en bouwt gestadig voort op dit gedrag.
Wanneer wij de kern van ons probleem snappen, kunnen wij het ook oplossen, ondanks veel geschreeuw, structurele sabotage en het koloniale syndroom van partijen. Rascisme en splijtzwam zijn een gepasseerd station om ontwikkeling te remmen. Onze geschiedenis wijst ons de weg en wij volgen dat pad. Gestolen macht is history, het tijdperk is afgesloten. Nieuwe geschiedenis diende zich aan op 16 juli 2020. Er is geen weg terug.
Opzettelijke dommigheden en onwaarheden verkondigen is voor de verantwoordelijkheid van de verkondigers. Opzettelijk niet luisteren, lezen, feiten en documenten negeren of naar eigen voordeel interpreteren in DNA zou plaats moeten maken voor goed gefundeerde plannen vanuit de oppositie hoe het beter zou kunnen. Dit gedrag van discussie op inhoud zou een goed voorbeeld zijn voor de jongeren. Dit is wat het werk van volksvertegenwoordigers inhoudt. De enorme economisch-bestuurlijke ravage in de schoenen van anderen schuiven en dan verwachten dat die zwijgen, is ironisch en incorrect. Zolang de veroorzakers maar blijven ontkennen zullen zij geconfronteerd worden met hun wandaden. Hoe kan de regering op deze wijze met deze verkeerde instelling van de oppositie kritisch begeleid worden? Constructief en productief denken heeft te maken met realiteit, feiten en eerlijkheid. Maar wanneer mensen weigeren hun fouten en schuld te erkennen, is het onmogelijk objectief ontwikkelingsvraagstukken te ondersteunen. Gelukkig zijn niet alle mensen gelijk, er zijn praters en doeners. Mensen die presteren en anderen die profiteren. Wat de regering in nog geen tien maanden aan werk heeft verzet, daar is de meerderheid van het zwaar verarmde volk zeer dankbaar voor. Het geloof en vertrouwen moet daarom weggeslagen worden door handlangers van de vorige regeerders. Desondanks werpt de deskundig ingeslagen weg vruchten af, al wordt die overstemd door grove misleidingen. Protest zal er altijd zijn, dat mag, is het volste recht en indien dat oprecht is dragen ook de protesteerders bij aan het kritisch begeleiden van de regeerders. Misleidende obstructie evenwel stagneert en heeft een verborgen agenda wat geen rekening houdt met de rechten van de meerderheid van ons volk. Het recht van de meerderheid dient eerbiedigt te worden, en daarom is het bestrijden van de regering staatsrechtelijk-juridisch zinloos. Honger en armoede treft velen maar zijn de naweeën van het afgesloten tijdperk. De off-shore ontwikkelingen, vele nieuwe projecten en de zeer gewijzigde omstandigheden bieden nieuwe kansen. Suriname zal handen en hoofden tekort hebben, er is veel huiswerk om kansen te benutten en in te spelen op wat komen gaat, van groot bedrijf tot klein bedrijf. De boodschap aan stoorzenders uit laag- en hoogopgeleide kringen is dat de take off is ingezet en onomkeerbaar is. Ideologisch misbruik van kwetsbare mensen moet voorgoed tot het verleden gaan behoren omdat nationale belangen en zelfontplooiing veel meer perspectief bieden dan eigen belangen van politieke bonzen te dienen. Kwetsbare groepen zullen de misleiders de rug toekeren en voor zichzelf opkomen en kunnen zorgen. Ouders zullen weer de leiders zijn van hun eigen gezin. Kinderen zullen weer waarden en normen leren, arbeidsethos en wat de juiste instelling is voor succes. Want studie en geld leiden tot een beter leven maar gedrag, (medemenselijkheid, geloof in jezelf, fatsoen, offervaardigheid, discipline en vul zo maar in) dat is de sleutel tot succes.
Generaties lang zijn Surinamers verstikt en misleid met populistische syndromen van uitbuiting, kapitalisme en kolonialisme, een machtsmiddel voor politici die enkel aan winnen van verkiezingen en macht denken. Geen wonder dat dit fatale denken heeft gemaakt waar ons land nu in verkeert. Armoede is vanaf de koloniale periode nooit opgelost. Vele landgenoten ontberen werk en fatsoenlijke woningen. Probleemoplossend denken biedt een uitweg. Als wij op inhoud, met feiten en rekening houdend met omstandigheden de problemen tackelen, dan is er hoop. Het populisme legt het dan af tegen de waarheid van de wetenschap. Er is daarom veel tumult en weerstand vanuit een bepaalde hoek want belangen botsen, veel onderzoeken lopen via het Openbaar Ministerie en er is angst voor de macht van kennis. Want wanneer er alles aan gedaan is om de korjaal te laten zinken met een lege staatskas, gronden allemaal uitgegeven zijn, nul concessies over zijn, meer dan vier duizend miljoen dollar buitenlandse schuld, een hongerige bevolking en de kapitein van het schip desondanks richting de nieuwe horizon op weg naar het cruiseschip vaart, met aan zijn zijde zijn tweede kapitein, the person behind to back him up, die zegt: “impossible is for the unwilling”, ondersteund door een voltallige bemanning, dan breekt er paniek uit aan de zijde van de oppositionele splijtzwammen en valse analytici die niet de denkwijze van de meerderheid van ons volk vertegenwoordigen. Weten wat juist is en weigeren het in praktijk te brengen is een probleem van de oppositie ! Er is dan moed voor nodig om in de spiegel te kijken. Hoe dan ook, we kunnen nooit als volk gelukkig zijn als een groot deel van ons volk in armoede leeft en zich ellendig voelt. Suriname, heb vertrouwen, draag bij en dan is er hoop!
Mevr. A. Fernald
Nieuw boek: ‘Bent ú de burgemeester?’
Joyce Sylvester
In 2008 werd Joyce Sylvester de eerste vrouw van Surinaamse afkomst in Nederland die waarnemend burgemeester was, wat ze uiteindelijk gedurende ruim zeven jaar is geweest in twee kleine gemeenten, Anna Paulowna en Naarden.
Onbevangen begon ze aan haar bestuursfuncties, gaandeweg leerde ze dat de werkelijkheid taaier was dan ze had kunnen bedenken. Ze realiseerde zich: terwijl de diversiteit van de Nederlandse samenleving toeneemt, zijn er nog amper bestuurlijke gezagsdragers met een diverse achtergrond.
Ze beschrijft een voorval:
‘Tijdens de drukbezochte receptie in de raadszaal van het historische stadhuis keek een man naar mij. “Bent ú de burgemeester? Nee, dat geloof ik niet!” Voor ik iets kon zeggen nam een van de bodes de man bij de arm de menigte in. Al snel raakte ik in gesprek met anderen, maar na een half uur stond hij opnieuw voor me. Met een rood hoofd maakte hij hakkelend excuses; hij had te laat gezien dat ik de ambtsketen droeg. Van een burgemeester had hij een ander beeld. Maar ik moest ook mijn beeld bijstellen, blijkbaar was het minder vanzelfsprekend dat ik dit ambt uitoefende.’
Met haar boek Bent ú de burgemeester wil Joyce Sylvester daarom laten zien dat het wel degelijk kán, en dat veel meer mensen de stap kunnen zetten, zoals zij ooit deed. Als pionier laat ze in haar boek zien dat het vooral gaat over kansen.
Dr. Joyce Juanita Sylvester (1965) studeerde politicologie en communicatiewetenschap en promoveerde in 2000 in het staats- en bestuursrecht. Naast haar ervaring in het openbaar bestuur, heeft zij als consultant in het bedrijfsleven gewerkt. Sylvester woont in Huizen.
Bent ú de burgemeester? is haar eerste boek en verschijnt op 27 mei 2021.
https://www.waterkant.net/suriname/2021/04/21/nieuw-boek-bent-u-de-burgemeester/
Gesprek Bunswijk met Bouterse ging niet over samenwerking – ABC Online Nieuws
Brunswijk: Ik ben niet gek; waarom moet ik een samenwerking plannen met Bouterse?
GFC NIEUWSREDACTIE- Vicepresident Ronnie Brunswijk bevestigt dat hij 2 weken geleden een gesprek heeft gehad met oud-president Desi Bouterse.
Het gesprek vond plaats op uitnodiging van Bouterse en heeft de vp president Chandrikapersad Santokhi al geïnformeerd over dit gesprek.
Aan ABC zegt Brunswijk dat het gesprek tussen hem en Bouterse ging over de voorzieningen van Bouterse als ex-president.
“Wij hebben beslist niet gesproken over een samenwerking. Ik zal wel gek zijn. Waarom zou ik een samenwerking plannen met een partij die het land verpest heeft? Ik ben toch niet gek.”
Brunswijk benadrukt dat hij sinds voor de verkiezingen van 25 mei 2020 duidelijk heeft gemaakt niet te zullen samenwerken met Bouterse en de NDP. “Het volk heeft bij de verkiezingen de NDP weggestemd, vanwege het desastreus beleid dat is gevoerd. Ik ben toch niet gek?”
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.