Een NDP-netwerk in de top van het bestuur en de basis ruim je niet zomaar op
De grote leugen van de eeuw, die van het 8 december proces daargelaten is dat een “onzichtbaar” NDP netwerk in de bestuurlijke top is verbonden met een NDP netwerk aan de basis. De leugens geven het krijgsheerschap-denken van de NDP aan. Een primitieve manier van een land willen bezitten maar niet kunnen ontwikkelen en dan maar een volk van alles voorliegen. Daarom heeft dit netwerk dat echt niet uit zoete jongens bestaat, doelbewust aan de basis bommen gelegd zodat er enorme ontploffingen van ontevredenheid over de koers, de prijzen en het rascisme is. Warrige NDP-ers die in de pen klimmen in plaats van bij hun veroorzakers van ellende te rade te gaan. Duurzame netwerken van moderne ontwikkeling op weg naar nationale ontplooiing en staatsmanschap bedreigt het primitieve denken van netwerken in krijgsheerschap. Het verschil zit hem in het dienen van belangen. Een krijgsheer als volkspresident of een president als staatsman voor nationale doelen. De richting is al bepaald op 25 mei 2020. Wij mogen niet aan de verwevenheid van dit NDP netwerk voorbij gaan. In al onze oprechtheid roepen en schrijven wij dat de regering dit en dat anders moet doen. Maar dit netwerk loert op ons. Mensen, we zitten met z’n allen in een val van NDP denken. Nu wij dingen anders willen doen zien wij al vanaf 26 mei 2020 het enorme gevaar vanuit dit netwerk op ons afkomen. Voor de krijgsheren is de strijd niet afgelopen met het verlies van de verkiezingen. Het volk wordt massaal opgehitst.
De strijd wordt nog chaotischer als ook politieke partijen enz aan dit netwerk voorbij gaan en zich steeds maar weer opmaken om een regering naar huis te sturen. Dit is de grote vergissing, het diepe gat waar wij in zitten. We richten ons, weliswaar soms terecht, volledig op fouten van een zittende regering. Dit wordt opgeklopt, personen worden tot volksvermaak, massa hysterie van ontevredenheid wordt gevoed. Bewust, zodat het netwerk maar niet opgerold kan worden. Hoe is het anders mogelijk dat cruciale exponenten uit dit NDP netwerk spoorloos zijn en de PG enorm wordt gehinderd bij strafrechtelijke onderzoeken. De chaos is georkestreerd. Onze president weet dit. Het is toneel van het netwerk en wij trappen er met beide benen in met allerlei wild-west verhalen. Het zorgvuldig opgebouwde netwerk naar alle geledingen van de samenleving probeert de eenheid te breken in de regering, in politieke partijen en onder het volk. Het geschreeuw vanuit het netwerk wordt alsmaar luider op het moment dat deze lijnen, deze puzzel langzaam worden ontrafelt door onze president en zijn team. Het volk wil dat en tegelijkertijd hebben wij te maken met een soort Stockholmsyndroom. De verarming schreeuwt om oplossing, schreeuwt dus tegen de regering om oplossing. En de NDP lacht. Covid doet er een schep boven op. En dit maakt het allemaal zo moeilijk voor de regering die ook moet roeien met riemen die ze niet wil hebben. Er is persstilte vanuit het NDP netwerk wetende dat het netwerk hardnekkig en moeilijk op te rollen en uit te roeien is. Maar zij weten ook dat met de ondersteuning vanuit de moderne wereld oplossing kan worden gebracht. In die riante positie van kennis en kunde zit Suriname nu want de wereld kijkt mee.
Het netwerk kan dus kapot, met of zonder de regering onnodig te belasten. Wij maken het makkelijker voor onszelf en voor elkaar door de aanval op het netwerk tot ons hoofddoel te maken. Dit nieuwe nationaal streven is het eerste niveau van denken en zal maken dat het doelbewust opgeklopte rascisme vanzelf naar de achtergrond wordt verdrongen. Het is onmogelijk om niveau 1 over te slaan en op niveau 2 kritisch te wezen. De heilige opdracht is om niveau 1 uit te schakelen. Anders kunnen wij niet verder. Omdat het een van het ander afhangt. De regering kan niets zonder dit netwerk uit te schakelen. Ons volk kan niet verder zonder dit netwerk uit te schakelen, dit krijgsheerschap denken remt onze ontwikkeling en onze ontplooiing. Onze opdracht is ons kind met het badwater niet weg te gooien. Er is geen weg terug met deze president. Dit is de oorlog die ons volk voert. Dit modern en nuchter denken alleen kan alle scheidslijnen van rascisme doorbreken en dan heeft het netwerk geen poot meer om op te staan. Dan kan justitie nog beter haar werk gaan doen. Dan kunnen wij optimaal kritisch zijn. Dit is de angst van het NDP netwerk, daarom zoveel chaos door aan de basis (o.a. social media, vakbond, activisten) flink de gemoederen te bespelen en te stoken in de onderbuik gevoelens. Omdat wij Surinamers snel vergeten kunnen wij ons het makkelijker maken door bij elke kritiek op de regering onszelf altijd drie dingen voor ogen te houden: 1. wat de NDP regering moreel-financieel-economisch heeft geflikt, 2. wat onze eerste prioriteit is, hun netwerk onschadelijk maken, 3. wij kritische burgers denken in oorzaak en gevolg en blijven onze regering vanuit de eerste, en dus officiële bronnen volgen. Doen wij dit niet dan gaan wij in chaos ten onder aan krijgsheerschap daar geen enkel goed fundament wordt gelegd door stappen en fasen over te slaan. Onderzoeksjournalistiek kan ons helpen hierbij met vragen als wie is wie en wie bezit wat. Want zoals Franklin D. Roosevelt al zei: “In politics nothing happens by accident. If it happens, you can bet it was planned that way.”
Mevr. A. Fernald
Hechte verwevenheid van corruptie met bestuurscultuur
06 May, 2021, 04:55
Suriname als land staat nooit tevoren als nu, prominent op de wereldkaart. Na de uitzending van Twan Huis op de Nederlandse televisie in april 2021 is het wereldwijd bekend geworden waar het paradijselijk mooie Suriname op de aarde staat. Onlangs reageerde een Duitse vermaarde journalist op die uitzending met verbijstering. Hij kon zich niet voorstellen hoe de Surinaamse regeringen een stuk goed bewaard groen erfgoed op onze aardbol onbelemmerd en oogluikend lieten en nog steeds laten vernietigen. En dat alles om hout en goud stiekem te laten wegdragen voor kraaltjes en spiegeltjes.
Het zo vredelievende volk, ooit samengebracht uit de verschillende werelddelen op het Zuid-Amerikaanse grondgebied kan het nu echt niet meer snappen. De schijnbare hoop, die de zogeheten nationalisten van de onafhankelijkheid in november 1975 in het perspectief stelden, verdampte al na enkele jaren van de staatkundige soevereiniteit, als sneeuw voor de zon. Met of zonder de steun van Nederland volgde in februari 1980 de gewelddadige militaire staatsgreep, waarna in langer dan 30 jaar het beloofde land diep onder de smurriebeerput werd geduwd. Van dat alles heeft een kleine elite-geboefte zich danig kunnen verrijken. Waar de voormalige kolonielanden zoals India, Indonesië, Mauritius en Fiji na hun onafhankelijkheid zich flink bovenop wisten te werken is het helaas in de Nederlandse ex -kolonie Suriname anno 2021 bar slecht en boos gesteld. De afhankelijkheid van het buitenland is hier groter geworden.
Recentelijk mochten twee bewindslieden na moeizame inspanningen thuis bij het IMF aan tafel schuiven voor weer een leningsoverleg. Het bereikte resultaat van de besprekingen in New York lijkt me nu meer op een lege dop dan een half ei. De bewindslieden keerden terug met de boodschap dat er eventueel financieel hulp mogelijk is, mits Suriname aan de IMF-voorwaarden wil voldoen. En dat is vooral het zorgen voor een goed bestuur ‘prior action’ binnen twee maanden te realiseren. Eerder in mijn FB-reacties op de IMF-deal, stelde ik de vraag: “welke strategieën kiest de regering Santokhi-Brunswijk om binnen de gestelde tijd van 2 maanden aan de IMF-voorwaarden te kunnen voldoen? Daar reageerden slechts enkelingen op, echter zonder een antwoord op mijn vraag. Maar dat begrijp ik. De materie is te hoog gegrepen getuige de houtfraude zaak waarbij klinkende namen vallen.
De verwevenheid baseer ik op de volgende vier feiten.
Ten eerste: nationaal noch internationaal is iets van het sterk verschroeide vertrouwen in de Surinaamse overheid hersteld. Sterker noch ik constateer zelfs het verregaande ongeloof bij het volk in de huidige regering.
Ten tweede: de groeiende grensoverschrijdende criminaliteit in het land schijnt boven het hoofd van de regering te zijn uitgegroeid en lijkt niet te kunnen worden gestopt. Integendeel heeft de (vorige paarse) regering ervoor gezorgd, dat trouwe criminaliteit bevorderende handlangers en waakhonden in het logge landsbestuur infiltreerden. Voor de huidige regering een immense job om die handlangers te ontmaskeren.
Ten derde: door de ongebreidelde witteboordencriminaliteit loopt de staat maandelijks tientallen miljoenen aan US-dollar mis, waardoor de regering haar plannen niet goed kan uitvoeren.
Ten vierde: de huidige regering van Suriname koos er bewust voor, dat andere prioriteiten werden gelegd dan het kordaat optreden tegen de verdachten die met de staatskas ervan door gingen. Er wordt te makkelijk alles afgeschoven op het vervolgingsapparaat.
Kortom: het is nu vechten tegen de bierkaai. Tegen het licht van de opgebouwde wereldwijde imagoschade hoeft Suriname nog lang niet te rekenen op hulp vanuit het buitenland. Wie wil nou water gieten in een lekkende emmer. Bovendien wijst alles erop dat het jarenlang verziekte systeem, waarin immense sociaaleconomische problemen zijn gecreëerd en genegeerd, niet zomaar worden opgelost. Ooit schreef Albert Einstein heel terecht dat problemen niet met dezelfde ideeën kunnen worden opgelost waardoor ze werden veroorzaakt. Maar er is een troost als wij kijken naar landen elders in de wereld zoals India, Indonesië, Singapore, Mauritius en Fiji eilanden, die na hun onafhankelijkheid langzaam maar gestaag bovenop kwamen. Een land als India is zelfs een wereldmacht geworden na hun onafhankelijkheid in 1947.
Drs. Sha Harinandan Singh singhs@hetnet.nl https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/64266 Rotterdam
DE PARTIJLEIDING IS HET PROBLEEM!
Nu is Sergio Akiemboto persona non grata…
Zoals verwacht, wordt de, intussen gewezen, topper door het slijk gehaald, nu hij de paarse partij vaarwel heeft gezegd.
De antipropagandamachine, die op Facebook wordt ingezet met valse en niet-valse profielen, draait op volle toeren. Akiemboto is plotseling niets meer waard, omdat hij de partij verlaat. Hetzelfde overkwam Andre Misiekaba, de andere zwaargewicht op het schaakbord van Bouta.
Een schaakspel bestaat uit twee partijen die elkaar proberen uit te schakelen. Tot zover is het niet de tegenpartij die NDP de das omdoet, maar prikt de partij zichzelf steeds in de ogen. Op het schaakbord is het dus de NDP die zichzelf schaakmat zet. En de tegenpartij zit maar daar voor spek en bonen te genieten van de show.
Maar toch is er een groot verschil tussen het vertrek van Misiekaba en Akiemboto. Redenen om de partij te verlaten zijn niet hetzelfde, maar beiden zijn wel ontevreden over de gang van zaken. Over het vertrek van Misiekaba zullen we misschien een ander keer praten. Bij Akiemboto gaat het echter om principes, ontevredenheid en…
Het falen van de NDP-top om haar eigen ideologie na te leven!
Voor zij die weten hoe de vork in de steel zit, komt het vertrek van Akiemboto niet als een verassing. De man participeerde de laatste tijden ook niet meer zo actief binnen de partij. Hij probeerde als parlementariër namens de partij wel op een zakelijke manier zijn werk in De Nationale Assemblee (DNA) te doen, maar het onvermijdelijke hing reeds lang in de lucht. Dit heeft de partijvoorzitter en het heilig huisje om zich heen echt alleen aan zichzelf te danken. De omstandigheden rond het vertrek van Misiekaba zijn misschien te begrijpen, maar die van Akiemboto niet. Het was totaal niet nodig om hem zover te drijven dat hij de partij moest verlaten.
De schoffering van deze meneer begon reeds toen hij directeur was bij Grassalco. De jonge en ambitieuze manager haalde het walgelijk bedrijf, samen met een deskundig team uit de blubber en gaf het een imago om ‘U’ tegen te zeggen. Gedreven was hij en had zijn goede reputatie met zich mee.
Natuurlijk gaat het hem verbazen als door ‘hogerhand’ wordt besloten om goudrijke concessies van Grassalco in het Lelygebied af te pakken en te geven aan een particulier. Natuurlijk zal Akiemboto het gevoel krijgen dat de staat en het volk van Suriname benadeeld worden om politieke vriendjes te faciliteren. Dit verhaal moet de voorzitter en gewezen president van Suriname eens goed uitleggen aan het volk van Suriname.
Dit komt nadat Team Grassalco, onder leiding van Akiemboto, enorme inspanningen pleegde om te onderzoeken wat er precies aan goud in het concessiegebied ligt. Er is zelfs data opgekocht van een Canadees die daar onderzoek deed. Miljoenen zijn er neergeteld door Grassalco om de data op te kopen. Uit de data valt te halen dat er zeer grote hoeveelheden goud in het Lelygebied zitten. Genoeg om een goudmijn op te zetten! Vervolgens worden er afspraken gemaakt met een ander groot bedrijf om samen te gaan werken aan het opzetten van een EIGEN Surinaamse goudmijn. Terwijl die man in onderhandelingen is met deze investeerder laat je zijn gezicht vallen door de concessies in te trekken. Hoe zou hij zich op dat moment hebben gevoeld?…. als een joker natuurlijk!
Vervolgens geef je de concessies aan een ‘mati’, die nu flink mag gaan ondernemen en cashen nadat Grassalco, een staatsbedrijf, al het voor- en vies werk heeft moeten doen.
Maar men gaat verder…
Akiemboto is een sta in de weg bij Grassalco, want er moet nog meer geplukt worden uit het bedrijf. Zogenaamd wordt hij gepromoot tot minister (zonder power). De plundering van Grassalco kan beginnen, nu de waakhond er niet meer is. Een bedrijf dat zich heeft opgewerkt van nationale schande naar regionale trots. De genadeslag moest nog komen: het verpanden van de royalty’s van Grassalco bij de geldschieters van Oppenheimer. Dan doe je hem toch pijn?
Maar er is nog meer… er is nog veel meer!
Akiemboto is wakker geworden!
Met raad en daad heeft hij de NDP bijgestaan en steeds weer de machtspositie in Brokopondo helpen veiligstellen. De ideologie van de partij is duidelijk en wordt verkondigd bij de achterban. Op zeer creatieve wijze en vol charisma wordt dit bij de mensen overgebracht. Die worden bijna gebrainwashed over hoe zij moeten denken: Het me-dede-gi-Bouta-syndroom.
Wat het hoofdkwartier niet vertelt aan de achterban is dat van hen verwacht wordt dat de idealen van de partij worden nageleefd, maar zelf lappen zij die hele ideologie aan hun laars.
Sociaaldemocratie en een volksgericht beleid dat strijd tegen kapitalisme. Maar wat zijn de leiders van de NDP dan? Geen kapitalisten? Zijn het socialistische mannetjes die in kleine huisjes in een vergeten straat wonen die leven van landbouw, veeteelt en spiritueel contact met de natuur?
Akiemboto werd wakker en besefte: “Het is allemaal leuk op papier, maar in de praktijk merk je er niets van.”
Wat een zonde van zo een mooie ideologie. Maar er is hoop: er zijn nog genoeg mensen die geloven dat het voorbeeld van naleving van de ideologie vanuit boven naar beneden wordt gegeven.
We kunnen ook ingaan op de etnische strijd binnen de partij die gek genoeg anderen van etnische politiek beschuldigt. We kunnen natuurlijk ook ingaan op het feit dat de partij een verzamelbak aan het worden is van politieke dissidenten van andere partijen. En we kunnen natuurlijk ook wat zeggen over het feit dat parachutisten die plotseling uit de lucht komen vallen nu naar voren worden geschoven om de kar te trekken. Verder kunnen we ook praten over het feit dat lichtgewichten, die het gewoon niet in zich hebben, de parachutisten in de kopgroep mogen joinen simpelweg… omdat zij kampioen zijn in het bewieroken van de mannen in de top.
En de stun futu-groep vraagt zich af ‘what the hell is going on?’
Enkele jaren terug schreef ik op m’n blog een artikel met als titel: “HET IS TIJD BRO…”
Daarin werd duidelijk aangegeven dat de NDP reeds lang terug moest worden overgedragen aan een nieuwe wind. De mensen die anderen beschuldigden van ‘oude politiek’ zijn nu zelf de ‘oude politiek’ geworden. Het is echt tijd om op te stappen.
Draag de partij over aan de jongeren. Niet overdragen en vanuit een afstand toch de touwtjes in handen hebben. Nee, overdragen en met rust laten. Blijf hooguit als adviseur(s) stand-by staan.
Het is nu wel echt echt echt tijd bro…
Sergio Akiemboto weg bij Nationale Democratische Partij (NDP)
4 januari 2021
Sergio Akiemboto gaat weg bij de Nationale Democratische Partij (NDP). De partij heeft een brief van hem hierover ontvangen, verneemt de redactie van Waterkant.Net van enkele partijgenoten van Akiemboto.
Het zou allemaal te maken hebben met een stukje onvrede in de partij van de Surinaamse ex-president Desi Bouterse. Velen binnen de partij zijn niet te spreken over het feit dat de in het vooruitzicht gestelde evaluatie van de verkiezingen en van de partij, nog niet heeft plaats gevonden.
Van insiders verneemt de redactie van Waterkant.Net verder dat mensen die nog een beetje waardigheid willen behouden, de partij dreigen te verlaten.
Een van die mensen is dus Akiemboto, die tijdens de verkiezingen van 2020 verkiesbaar was voor de NDP in Brokopondo en werd gekozen tot lid van De Nationale Assemblée in Suriname.
Akiemboto geeft in de brief aan dat hij uit de politiek stapt en zich niet zal aansluiten bij een andere partij. Hier de brief in PDF formaat.
Aan: Leden van de Pers
Betreft: Opzeggen Partij en DNA lidmaatschap Drs. Sergio Akiemboto, MBA.
Paramaribo, 4 januari 2021
Geachte Leden van de Pers, Indachtig de start van een nieuw jaar, waar ik ook aan u gezondheid, liefde en Gods rijkste zegen toewens, wil ik u met dit schrijven informeren over een voor mijn belangrijk besluit. Op basis van een grondige zelf-analyse en op basis van –huidige- maatschappelijke inzichten, heeft ondergetekende besloten om reeds aan de start van het nieuwe jaar, uit de politiek te stappen. Dien ten gevolge heb ik mijn lidmaatschap van de NDP opgezegd en heb ik mijn zetel in het parlement ter beschikking gesteld aan de partij. Met grote dankbaarheid kijk ik terug op de periode die mij werd gegund om een nationale bijdrage te leveren aan de vooruitgang van ons geliefd Suriname. Eerst als (actief) lid van de Nationale Democratische Partij (NDP) vanaf het jaar 2000; die partij die mij gevormd heeft om Suriname te bekijken vanuit de inmiddels -alom bekende- 5 pijlers: a. De verandering van de sociaal-maatschappelijke orde b. De verandering van de politiek-bestuurlijke orde c. De verandering van de economische orde d. De verandering van de educatieve orde e. De verandering van de milieu-orde Vervolgens heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen om leiding te geven aan het jongerenbestuur in de periode 2006-2010 en tevens de jongeren helpen coachen in de periode dat de NDP in de oppositie zat. In de periode na 2010 heb ik getracht een bijdrage te leveren als hoofdbestuurslid van het Landelijk Bestuur van de NDP en sinds maart 2019 als fungerend ondervoorzitter. In die hoedanigheid heb ik tevens mede leiding mogen geven aan de structuren van –onder andereParamaribo en Brokopondo. Elk beroep dat op mij werd gedaan in het belang van SURINAME als natie, heb ik gehoor aan gegeven. Tijdens mijn periode als minister van Natuurlijke Hulpbronnen en eveneens in de afgelopen periode als lid van het parlement, heb ik geprobeerd naar eer en geweten invulling te geven aan het transformeren van onze maatschappij naar een inclusieve samenleving waar –niet- oppositie of coalitie, maar SURINAME centraal staat. Ook in mijn periode als directeur van het staatsmijnbouwbedrijf Grassalco was de gedachte van een inclusieve samenleving altijd leidend bij mijn handelen. De Surinaamse gemeenschap heeft met de verkiezingsuitslag van 25 mei 2020 een sterk signaal afgegeven. Na een optelsom van feiten, handelingen en -juist het uitblijven van handelingen- ben ik tot de conclusie gekomen dat het tijd is om afscheid te nemen van het huidig politieke bestel. De afgelopen tijd betrapte ik mezelf steeds vaker erop dat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik als politicus of volksvertegenwoordiger werd aangesproken op het handelen van politici en andere maatschappelijk vooruitgeschoven personen. Steeds vaker wordt van mij verwacht standpunten in te nemen die te ver afstaan van mijn persoonlijke waarden en mening. Eveneens is het onvermogen, om een antwoord te vinden op de onvrede in de Surinaamse samenleving, over de politieke gang van zaken in het algemeen en over het gevoerde beleid in de achter ons liggende periode, een belangrijk punt. Ik heb de stellige overtuiging als mens, dat met gezag –kunnen- spreken over de situatie waarin Suriname is terecht gekomen, vanwege lastige consequenties van interne en externe factoren op de kwaliteit van het leven van vooral de minderdrachtige Surinamers, pás van toegevoegde waarde is wanneer politieke en maatschappelijke leiders een objectieve evaluatie durven los te laten op hun eigen handelen. In mijn loopbaan heb ik geleerd dat evalueren een basisbeginsel is voor verbetering. Evalueren is natuurlijk moeilijk, maar als we elkaar als Surinamers onderling niet meer in de ogen kunnen aankijken en elkaar nog alleen maar kunnen bevlekken en/of wantrouwen, in plaats van met elkaar samenwerken voor een beter Suriname, wie o wie gaat het dan voor doen als wij dat nu niet zelf doen?! Ik zie helaas nog geen voortvarend uitvoering van een grondige zelfanalyse en evaluatie. Wel zie ik een toenemende raciaal-ogende tweedeling in de samenleving. Suriname wordt internationaal al decennialang geprezen om een prachtig opgebouwde harmonieuze samenleving. Deze unique selling point van ons, vertoont scheuren. Daarbij reken ik ook de toenemende tweedeling in onze maatschappij waar de kloof tussen arm en rijk -meer dan ooit-dagelijks zichtbaar wordt. Ik zie ook dat het geloof in de instituties en de politiek drastisch vermindert. Besluit In aanmerking nemende dat de Nationale Democratische Partij, mijn partij, ook nu verder moet en daarvoor trekkracht nodig heeft, ben ik na een grondige analyse voor mij zelf, tot de conclusie gekomen dat ik niet over die trekkracht beschik in deze fase. Noch als parlementslid, noch als bestuurslid. Daarom besluit ik om reeds aan de start van het nieuwe jaar een ander de kans te geven deze trekkracht te realiseren, zowel binnen het partijbestuur alsook binnen het parlement. Ik sta voor een politiek waar we met elkaar van mening kunnen en mogen verschillen, want zonder schuring is er geen glans, zolang we altijd het nationaal en verheffend belang van Suriname vooropstellen en als stip op de horizon gebruiken voor onze discussies. Want immers, de politiek van vandaag bepaalt het leven van morgen. Het is daarom mijn gron’prakseri (grondhouding) om het instituut politiek, altijd hoog in het vaandel te houden omdat elk moreel verval aan dit instituut meteen doorwerkt op het welzijnsniveau van een samenleving. Als rechtgeaarde Surinamer is het daarom mijn plicht om alle generaties het geloof te laten hebben in een prachtig Suriname, eentje waar etniciteit en geloof geen scheiding veroorzaken, maar verbinden; een samenleving waar rijk en arm elkaar niet ontwijken maar versterken; een samenleving waar woorden van leiders serieus worden genomen en niet worden ontmanteld door hun contraire handelingen; een land waar mijn kinderen en hun leeftijdsgenoten, nóóit mogen twijfelen aan het belang van studeren, werken en gebruik te maken van hun stemrecht. Dit alles overwegende, heb ik besloten mijn bijdrage aan het welzijnsniveau van elke Surinamer en uiteraard ook aan mijn geboortedistrict Brokopondo, voort te zetten, maar voor nu via andere maatschappelijke wegen dan het huidige politieke bestel. Aan mijn kiezers zeg ik: ik laat u niet in de steek. Alléén door mij zelf in de spiegel te kunnen –blijven- aankijken, kan ik naar eer en geweten, uw leven en dat van anderen helpen verbeteren middels tools waar u duurzaam profijt van hebt. En daar zal ik me voor inzetten, vanuit andere kanalen dan de huidige politiek. Beste leden van de pers, in deze brief heb ik alles aan beschikbare informatie met u gedeeld. Belangrijk om te vermelden is dat Sergio Akiemboto zich NIET zal aansluiten bij een andere politieke partij. Hoogachtend, Drs. Sergio Akiemboto, MBA.
Akiemboto levert zetel in en stapt uit de politiek
04 Jan, 2021, 14:28
| Sergio Akiemboto |
Sergio Akiemboto meldt in een bericht aan de media dat hij zijn lidmaatschap van de NDP heeft opgezegd en zijn zetel in het parlement ter beschikking heeft gesteld aan de partij. Hij zegt het besluit genomen te hebben op basis van een grondige zelf-analyse en op basis van –huidige- maatschappelijke inzichten. Hij stapt uit de politiek. Akiemboto benadrukt dat hij zich niet zal aansluiten bij een andere partij. Op de kandidatenlijst van Brokopondo staat op de tweede plaats Wilsientje van Emden en op nummer drie Gregory van der Kamp. Akiemboto was lijsttrekker.
Akiemboto schrijft verder: Met grote dankbaarheid kijk ik terug op de periode die mij werd gegund om een nationale bijdrage te leveren aan de vooruitgang van ons geliefd Suriname. Eerst als (actief) lid van de Nationale Democratische Partij (NDP) vanaf het jaar 2000; die partij die mij gevormd heeft om Suriname te bekijken vanuit de inmiddels -alom bekende- 5 pijlers:
a. De verandering van de sociaal-maatschappelijke ordeb. De verandering van de politiek-bestuurlijke orde
c. De verandering van de economische orde
d. De verandering van de educatieve orde
e. De verandering van de milieu-orde
Vervolgens heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen om leiding te geven aan het jongerenbestuur in de periode 2006-2010 en tevens de jongeren helpen coachen in de periode dat de NDP in de oppositie zat. In de periode na 2010 heb ik getracht een bijdrage te leveren als hoofdbestuurslid van het landelijk bestuur van de NDP en sinds maart 2019 als fungerend ondervoorzitter. In die hoedanigheid heb ik tevens mede leiding mogen geven aan de structuren van –onder andere Paramaribo en Brokopondo.
mijn handelen.
te nemen die te ver afstaan van mijn persoonlijke waarden en mening. Eveneens is het onvermogen, om een antwoord te vinden op de onvrede in de Surinaamse samenleving, over de politieke gang van zaken in het algemeen en over het gevoerde beleid in de achter ons liggende periode, een belangrijk punt.
Ik heb de stellige overtuiging als mens, dat met gezag –kunnen- spreken over de situatie waarin Suriname is terecht gekomen, vanwege lastige consequenties van interne en externe factoren op de kwaliteit van het leven van vooral de minderdrachtige Surinamers, pás van toegevoegde waarde is wanneer politieke en maatschappelijke leiders een objectieve evaluatie durven los te laten op hun eigen handelen. In mijn loopbaan heb ik geleerd dat evalueren een basisbeginsel is voor verbetering.
Evalueren is natuurlijk moeilijk, maar als we elkaar als Surinamers onderling niet meer in de ogen kunnen aankijken en elkaar nog alleen maar kunnen bevlekken en/of wantrouwen, in plaats van met elkaar samenwerken voor een beter Suriname, wie o wie gaat het dan voor doen als wij dat nu niet zelf doen?! Ik zie helaas nog geen voortvarend uitvoering van een grondige zelfanalyse en evaluatie.
Wel zie ik een toenemende raciaal-ogende tweedeling in de samenleving. Suriname wordt internationaal al decennialang geprezen om een prachtig opgebouwde harmonieuze samenleving. Deze unique selling point van ons, vertoont scheuren. Daarbij reken ik ook de toenemende tweedeling in onze maatschappij waar de kloof tussen arm en rijk -meer dan ooit-dagelijks zichtbaar wordt. Ik zie ook dat het geloof in de instituties en de politiek drastisch vermindert.
In aanmerking nemende dat de Nationale Democratische Partij, mijn partij, ook nu verder moet en daarvoor trekkracht nodig heeft, ben ik na een grondige analyse voor mij zelf, tot de conclusie gekomen dat ik niet over die trekkracht beschik in deze fase. Noch als parlementslid, noch als bestuurslid. Daarom besluit ik om reeds aan de start van het nieuwe jaar een ander de kans te geven deze trekkracht te realiseren, zowel binnen het partijbestuur alsook binnen het parlement.
Ik sta voor een politiek waar we met elkaar van mening kunnen en mogen verschillen, want zonder schuring is er geen glans, zolang we altijd het nationaal en verheffend belang van Suriname vooropstellen en als stip op de horizon gebruiken voor onze discussies. Want immers, de politiek van vandaag bepaalt het leven van morgen. Het is daarom mijn gron’prakseri (grondhouding) om het instituut politiek, altijd hoog in het vaandel te houden omdat elk moreel verval aan dit instituut meteen doorwerkt op het welzijnsniveau van een samenleving.
Als rechtgeaarde Surinamer is het daarom mijn plicht om alle generaties het geloof te laten hebben in een prachtig Suriname, eentje waar etniciteit en geloof geen scheiding veroorzaken, maar verbinden; een samenleving waar rijk en arm elkaar niet ontwijken maar versterken; een samenleving waar woorden van leiders serieus worden genomen en niet worden ontmanteld door hun contraire handelingen; een land waar mijn kinderen en hun leeftijdsgenoten, nóóit mogen twijfelen aan het belang van studeren, werken en gebruik te maken van hun stemrecht.
Breaking: Akiemboto bedankt als lid NDP
04 Jan, 14:02
Sergio Akiemboto (Assembleelid) stapt uit de Nationale Democratische Partij (NDP). Dit heeft hij intussen formeel meegedeeld aan de partijleiding.
Rabin Parmessar, fractieleider van de NDP, bevestigt desgevraagd tegenover Starnieuws dat Akiemboto heeft bedankt als lid van de partij.
Het is nog niet duidelijk of Akiemboto ook zijn lidmaatschap van De Nationale Assemblee zal inleveren. Hij heeft daarover nog geen actie ondernomen.
Eerder heeft ook ex-fractieleider tevens ondervoorzitter van de partij, André Misiekaba, bedankt als lid van de NDP. Hij heeft zijn Assembleelidmaatschap ook ingeleverd.
De NDP zal binnen 18 maanden weer aan de macht komen in Suriname
GFC NIEUWSREDACTIE- De NDP zal binnen 18 maanden tot 2 jaar weer alles te zeggen hebben in de Republiek Suriname.
De paarse partij zal bij de verkiezingen die uit noodzaak en onder druk van het ontevreden Surinaamse volk eerder zullen worden gehouden, een absolute meerderheid aan parlementaire zetels binnenhalen.
Dat zeggen enkele NDP- figuren uit de tweede lijn zondag aan GFC Nieuws.
Ze prognosticeren dat het de huidige regering dit jaar niet zal lukken om verbetering te brengen in de benarde koopkrachtpositie van financieel arme burgers. Zij gaan er integendeel van uit dat de ontevredenheid verder zal toenemen omdat volgens hen de prijzen van levensmiddelen, nutsvoorzieningen en andere diensten verder omhoog zullen schieten.
“Als wij het juiste momentum kunnen vinden na de coronapandemie om onze achterban te mobiliseren zijn wij in staat om het hele land middels massaprotesten lam te leggen. Er zijn nu al zeer sterke aanwijzingen dat een heleboel kiezers die ons de rug hadden gekeerd, veel spijt ervan hebben en terug komen”, zo wordt beweert.
De NDP- figuren zijn ervan overtuigd dat er binnen een jaar een situatie gecreëerd kan worden waarbij het voor de coalitie onhoudbaar is en de regering Santokhi- Brunswijk genoodzaakt zal zijn vervroegde verkiezingen uit te schrijven.
https://www.gfcnieuws.com/de-ndp-zal-binnen-18-maanden-weer-aan-de-macht-komen-in-suriname/
De betekenis van de zwakste schakel
04 Jan, 2021, 08:35
Voor mensen die de betekenis verkeerd interpreteren betekent de zwakste schakel: het geheel is niet sterker dan het zwakste onderdeel.
Voor welke politieke kleur je ook staat in je ideologie, feiten blijven feiten. In een half jaar tijd zijn de groepen, – de middenklasse tot de armste van deze maatschappij-financieel – erg hard achteruit gegaan, door de devaluatie van de SRD en diverse maatregelen van de huidige regering. Deze groep, niet klein te noemen, gaat de zwakste schakel uit onze samenleving worden.
Dat de politieke gezagsdragers dit spreekwoord niet echt snappen, is mij duidelijk, omdat zij diverse maatregelen hebben genomen, in het kader van de IMF-maatregelen, die het volk in mijn ogen schade toebrengen.Hierdoor gaat maatschappelijk de zwakste schakels steeds zwakker worden. Dat betekent dat de sociaaleconomische vooruitgang ook steeds zwakker gaat worden in een land!
Verhogen van de diverse prijzen voor eerste levensbehoefte, brandstof, diensten van Telesur, diverse belastinginhoudingen op salarissen, maanden het niet uitbetalen van diverse ambtenaren etc. En dan komen er nog diverse verhogingen aan zoals voor water, elektriciteit, zuurverdiende geld van midden- en kleine ondernemers, preventieve gezondheidszorg. Waar eindigt het?
In plaats van dat er over oplossingen voor de economische schade van de Covid-19 pandemie wordt nagedacht, wordt dit onderwerp economisch systematisch genegeerd. Tegelijkertijd wordt deze groep nu gestimuleerd om haar eigen verantwoordelijkheid te nemen om zelfstandig geld te kunnen verdienen. Dan mag je deze schakels toch niet zwakker maken? Dan lukt het voor deze mensen toch nooit meer om uit de armoede te komen en groeit deze groep harder als men maar kan indenken. Daar hoef je geen econoom voor te zijn omdat te beseffen.
Inflatie beperking, infrastructuur verbetering, handels hervormingen, export-verhoging en lage invoerrechten, verbetering van belastingsysteem (multinationals ook laten afdragen), grondstoffenbeleid, grond in eigen Surinaams bezit houden, staatsbedrijven optimaliseren etc. zijn beleidskeuzes van een regering om het volk welvarend te maken en het te behouden.
In mijn geschiedenislessen leerde ik al, dat in de middeleeuwen in Europa, de ridder ook graan en geld afnam van de boerenbevolking om zelf te kunnen overleven en werd zij als slaven ingezet wanneer deze heerser dat wilde. Uit dit beperkt denkvermogen is ook de handel in slaven over de wereld ontstaan. Gelukkig kwam daarna langzaam het besef dat alle mensen gelijk en even belangrijk zijn en dat de regeringen volgens de ratificaties van de Verenigde Naties moeten zorgen voor de basisbehoefte voor heel het volk en niet alleen voor een handjevol rijken. Men besefte toen al dat deze vorm van belasting betalen niet menselijk was.
Maar de geschiedenis gaat verder. Nu zie je dat multinationals (bv: Shell), die zich niet aan deze VN-afspraken hoefden te verbinden, maar het volk wel voor zich liet werken, die grondstoffen uit andere landen zeer goedkoop afnamen, nu rijker zijn geworden als diverse regeringen. Deze groep heeft ook o.a. de macht van het IMF in handen gekregen en de helft van de wereld beseft dit al.
Maar het volk van Suriname is afhankelijk van de zwakste schakel in denken m.b.t. economisch-sociaal beleid en armoedebestrijding. Zolang de regering niet beseft wat er in de wereld speelt en wat Suriname door deze maatregelen boven het hoofd hangt, zal er in mijn ogen niet veel veranderen en zal de armoede toeslaan voor het gewone volk en worden de rijken, rijker. De landbouwers schreeuwen al moord en brand en dit zijn de eerste tekenen van sterke economische achteruitgang.
Ik hoop dat ik met dit artikel, de zwakste schakel in denken, heb kunnen overtuigen dat we als Suriname in deze wereldeconomie, een andere vorm van beleid zouden moeten aannemen, als waar men nu mee bezig is, om het gehele volk van Suriname te beschermen.
Een regering moet voor heel het volk gaan staan,
Of zij nu van, de ideologie rood, groen, oranje, geel, paars, of blauw uitgaan.
Een half miljoen mensen kan niet opbrengen wat de rijken in de wereld wensen.
En hou de diverse Surinaamse grondstoffen en economieën voor onze eigen mensen.
Dan pas kun je na een paar jaar als regering gaan ademhalen.
Omdat dan het volk de prijs aan de multinationals niet heeft hoeven te betalen.
Marie-Louise Vissers
Advies, Consultatie en Politieke Development Bureau Mawini.
mawinisuriname@gmail.com
De leugen regeert
04 Jan, 2021, 02:49
| Iona Edwards (NDP-fractie) |
In 2020 heeft de machtswisseling plaatsgevonden. Het volk heeft besloten en als democraten leggen wij ons neer bij dat besluit. Echter moeten wij opmerken dat bij de nieuwe regeerders en vooral bij de VHP de leugen regeert. De komende maanden liggen er absoluut geen mooie tijden voor ons.
Als wij terugblikken ervaren we 2020 als een jaar, waarin het volk een “een grote worst” is voorgehouden. Maar is het volk na bijkans 6 maanden regering Santokhi/Brunswijk tevreden? 2020 markeert zich als het jaar van de leugen. Grove leugens die het volk zijn voorgehouden ten einde regeermacht te verkrijgen. De samenleving ervaart de naschokken van deze leugens elke dag in haar zak.
Zo zou de government take worden afgeschaft, de koers beneden SRD7,- worden gebracht, de salarissen waardevast worden gemaakt, openbare transport en onderwijs zouden gratis zijn, criminaliteit zou ingedamd worden, het 200 dagen plan zou worden uitgevoerd, IMF zou niet eens in beeld zijn, Euro 4 miljard zou voor de hand liggen, diaspora zou grote investeringen plegen enz. Dit zijn maar een paar van de zaken die wij kunnen opsommen. Er is nog een waslijst aan voorbeelden die wij kunnen opnoemen van leugens die het volk zijn voorgehouden. Erger nog is precies het tegenovergestelde gedaan. Weten de VHP’ers hoe duur een ei kost? Trouwens de pluimveesector ligt nu ook op haar gat. Deze fase van de regeerders, die getypeerd wordt als de urgentiefase, heeft het volk de das omgedaan.
Om maar niet te schrijven over goed bestuur, transparantie en handhaving van wet en recht. De huidige machtshebbers zijn het beste voorbeeld van hoe de Covid-19-regels constant te overtreden. Sterker nog, hoe leden van de Raad van Ministers moeten liegen om die overtredingen goed te praten. Nepotisme wordt onder de huidige regeerders hoog in het vaandel gehouden. De accommodatie van familie, vrienden en partij sponsoren zijn enkele voorbeelden. Niet alleen voor Suriname, maar voor de wereld. Bepaalde familieleden van de huidige regeerders kunnen in het Guinness Book of Records een plekje bemachtigen, als u kijkt naar het aantal functies dat ze bekleden binnen de overheid.
Dit is slechts de urgentiefase van de regeerders, waarvan de uitvoering tot maart zal duren. Deze fase zal hoogstwaarschijnlijk afgerond worden met de afschaffing van de subsidie op elektra en water. Geen wonder dat er van het volk geduld, discipline en vastberadenheid wordt gevraagd. De familie en vrienden van de huidige regeerders hoeven dat in elk geval niet. Voor hun geldt ‘Alen fadon ef a no fadon, anamu no sa pina dringi watra’.
2021 schijnt werkelijk een “mooi” jaar te worden, maar niet voor het volk. De inkomsten- en loonbelastingen zullen worden verhoogd. Verder ook nog de verhoging van de omzetbelasting. Het volk is slim genoeg om te weten dat deze belastingen op hem zullen worden verhaald. Met de reeds onbetaalbare prijzen, de struggle om elke dag brood op tafel te leggen en ook nog de intrekking van de Bazo-kaarten, is het volk nu meer dan ooit vastgeketend in de cyclus van armoede. Dat er licht schijnt in de tunnel is de zoveelste leugen. Geen enkel volk op deze aardbol heeft het beter gehad met de komst van IMF. De stabilisatiefase zal dus alleen het inkomen van de regeerders, familie en vrienden stabiliseren. Het volk zal er niets van merken.
De groeifase waarover men het heeft zal hoogstwaarschijnlijk komen, wanneer de eerste barrels aardolie uit ons kustgebied worden gepompt. Maar als die groei ten bate van het volk zal zijn, zal weer een ander discussiepunt worden voor een later tijdstip. Voor nu staat vast dat bij het beleid van deze regering niet de mens centraal staat, maar het geld. Maar daar komen we nog op terug, want de lijst van leugens wordt inmiddels elke dag langer. De regering kan het inkorten als zij alvast begint met de afschaffing van de government take of ten minste de beloofde subsidie van de agrariërs uitbetaalt en de Covid-19-regels naleeft door minder te feesten. Want alwansi yu furu wan baskita nanga tori, na yu du musu sori. Un set en werkelijk!
(DNA-lid van de NDP-fractie)
De beste stuurlui staan aan wal
03 Jan, 2021, 08:36
| Assembleelid Cedric van Samson |
De samenleving ervaart steeds beter dat het de schuld is van de vorige regering dat Suriname in deze situatie verkeert. Welnu, bij het vergelijken van het beleid van de vorige regering en de huidige is het grootste verschil dat elke NDP-regering steeds heeft gezorgd voor significante achteruitgang op alle niveaus. De gedachte dat “ook de zwakste leerling in de klas mee moet kunnen doen” is een geweldige. Als wij echter kijken naar het spoor van economische vernieling gepleegd door het wanbeleid van regeringen met een NDP-signatuur, dan zou men al gauw denken dat slechts de zwakste leerlingen in hun klas mochten meedoen, meedenken en meeprofiteren.
Het gezegde “een ketting is niet sterker dan de zwakste schakel” bevat een boodschap naar de vorige regering dat geen enkele werkbare keten slechts uit zwakke schakels kan of mag bestaan. Behalve als het doel is terugvallen van 26 naar 16 zetels, sterke normvervaging inzetten en als beste stuurlui aan wal staan jammeren. Dan zeg ik
chapeau zwakke schakeltjes. Uw doel is ten koste van Suriname bereikt!
Naast de vraag Pe a moni deh? moeten wij ook nog vragen Pe a minister deh? Prudent beleid kenmerkt zich namelijk niet door een voortvluchtige ex-minister van Financiën. Nog minder door een ex-vicepresident die in staat van beschuldiging is gesteld. Ook niet door gevangenschap van een gewezen governor en nog minder door gevangenschap van een bankdirecteur die dit beleid predikte. De durf om de uitspraak te doen dat onze samenleving eentje is die nog bezig is samen te komen is schaamteloos. Dit vanwege de wetenschap dat het steeds de regering van paarse signatuur geweest is die andere partijen heeft willen wegzetten als etnisch.
Ongeacht het sluipende gevaar had dit signatuur liever een verdeeld volk, zodat de macht kon worden geconsolideerd. Dit vanwege de drang om vast te klampen aan de oneerlijk verkregen rijkdommen voor enkele partijbonzen. Wij zoeken onze weg van onafhankelijk zijn nog steeds omdat de soso trobi partij herhaaldelijke malen dezelfde soevereiniteit en onafhankelijkheid heeft onderbroken met soms bloedige erupties om dit volk afhankelijk van één baas te maken.
De geschiedenis liegt niet. Dus laat ons rustig in vrede en rechtvaardigheid, eerlijk onze weg vinden. Laat ons de noodzakelijke maatregelen treffen om het gat te dichten dat de onbezonnen leners hebben gecreëerd. Wij boeten allen nu samen voor beleid dat zelf aangaf dat wo firing in un saka! Dit na tien jaren NDP-beleid waar ogenschijnlijk de zakken van enkele partijbonzen centraal stonden. De club van zwakste leerlingen in de klas bleek zelfs met een ministerketen van 58 schakels te zwak.
Terwijl men ongegrond klaagt over onderwijs denkt de paarse club dat we de Jozefzoon-schoolboeken-affaire zijn vergeten? Wel klaag aan de zijlijn terwijl wij de VOS-school in het binnenland neerzetten. Een simpele pennenvrucht zal ons niet doen vergeten dat deze verzameling van zwakke schakels riep dat het IMF kil en berekenend was. Slechts om zich om te keren en een lening te sluiten tegen een moordende rente van boven de 9%. Of om een baggercontract te sluiten met een dwangsom van zeventigduizend US-dollar per dag. Spreek ons niet van de ketting Suriname waarvan u steeds een bijzondere sta in de weg ben geweest
Dat deze regering een geünificeerde koers van 14,01 moest vaststellen is slechts omdat de paarse groep ons dichtbij de koers van 20 bracht. De zwakke schakels begrijpen de samenhang van het herstelplan niet? Nogmaals:
1. We gaan in negen maanden de enorme puinhoop die de zwakke schakels hebben achtergelaten opruimen. Dat heet de urgentiefase. Een simpele rekensom leert dat we daar in april uit zijn.
2. We gaan in de 24 maanden daarna de wankele economie die de zwakke schakels hebben achtergelaten stabiliseren. Dat heet de stabilisatiefase. Weet u nog toen u het volk vertelde dat je stabiliteit niet kan eten? Wel bij gebrek aan stabiliteit kunnen mensen simpelweg niet eten!
3. Daarna komen we in een fase die de zwakke schakels nooit hebben kunnen realiseren. Een fase van groei.
Elk paars regiem heeft consequent alle behaalde groei stukgeslagen. Rekenen op de NDP die klaarblijkelijk niet kan rekenen, heeft steeds tot een fiasco geleid. Neen bedankt. Het volk zal op zichzelf rekenen. Daartoe heeft het u op 25 mei nabij het grofvuil gezet en betere leiders gekozen. We hebben elke Surinamer nodig. De geschiedenis heeft al bewezen waarvoor we de NDP nodig hebben gehad. Voor sommigen is het een schoolvoorbeeld van zwakke schakels die zwakke besluiten hebben genomen en (weer) een even zwak land hebben achtergelaten! Deh rustig da ye luku fa we set en!
Cedric van Samson
Assembleelid (VHP)
Reactie op 'President hoe proeft uw eigen braaksel?'
02 Jan, 2021, 00:58
De ‘genius’ onder de Surinaamse economen Amzad Abdoel probeert op te krabbelen uit de diepte, waarin hij met 117 voorkeurstemmen is beland bij de algemene verkiezingen van mei 2020. Uit de tientallen punten van kritiek op de vorige regering kiest de topeconoom van Suriname er één uit, waarmee hij denkt te kunnen scoren. De huidige president zou volgens de heer Abdoel nu toegeven en overnemen wat er allemaal in ‘zijn valutawet’ zou zijn geregeld. Uiteraard zal ‘zijn valutawet’ enkele bruikbare elementen bevatten, net zoals in een berg afval er enkele bruikbare spullen zitten. Als goede bestuurder moet je goede beleidspunten overnemen, ongeacht van wie die afkomstig zijn.
Welke positieve effecten heeft zijn valutawet opgeleverd? De koers van de euro en de US$ bereikten een recordhoogte en de schaarste van vreemde valuta’s nam toe. De heer Abdoel beschuldigt de parlementaire oppositie van het torpederen van de valutawet, maar hij sluit zijn ogen voor de kritiek die banken, vakbonden, ondernemers, verzekeringsmaatschappijen en wisselkantoren op die wet leverden. Zijn valutawet heeft de kans gekregen, maar is totaal mislukt.
Wij zouden graag van de topeconoom willen weten wat hij vindt van alle kritiek op ‘zijn regering’: de vele wurgcontracten, de lastminute benoemingen, de vele leningen in vreemde valuta, de verpanding van staatsopbrengsten, de ontvreemding van staatsmiddelen enz. Te veel om op te noemen. Het is kort door de bocht om 1 aspect uit te lichten en de huidige president uitmaken voor leugenaar. Bekijk het totale plaatje van kritiek en kom dan met een objectief oordeel. Al die tijd heeft hij het wanbeleid van de vorige regering verdedigd. Om nu de brave jongen van de klas spelen, komt niet geloofwaardig over. Tien jaren lang heeft hij de tijd gehad!
De huidige president heeft tijdens de campagnes het volk een aantal zaken beloofd. Hij stopt die beloften niet weg. Zijn regering heeft nu reeds een aantal beloften ingelost, zoals het niet continueren van leningen in vreemde valuta tegen hoge rente, aanpakken van corruptie. Leningen zullen worden afgesloten tegen betere condities voor de Staat om oude schulden, gemaakt door de vorige regering, af te lossen. De vorige regering heeft met haar desastreuze beleid een grote puinhoop achtergelaten.
Opruimen van de puinhoop kost tijd, energie en geld. Daar werkt deze regering voortvarend dag en nacht aan. Wij allen moeten met vereende krachten werken aan het weer gezond helpen maken van de economie, het leef-, werk- en woonklimaat. Oproep aan de heer Abdoel om zijn energie te transformeren in positieve energie: niet met vuil smijten, maar meehelpen om de economie weer gezond te maken. Dan heeft Suriname meer aan hem dan wat hij wil bereiken met zijn krantenartikel.
Jack Mohanlal
Governor CBvS krijgt ‘mission impossible’
02 Jan, 2021, 10:33
Door teruglopende inkomsten en structureel te hoge uitgaven heeft de Surinaamse overheid in de afgelopen jaren richting bedrijven die voor haar werkzaam waren regelmatig een situatie doen ontstaan van wanbetaling. Om toch aan de benodigde betalingscapaciteit en deviezen te komen werd- naast het aangaan van leningen bij de banken in Suriname- de kasreserveverplichting die banken moesten aanhouden bij CBvS verlaagd en daarbovenop nog geruild tegen SRD die weer (verplicht) moesten worden geïnvesteerd in schatkistpapier van de overheid. De Centrale Bank gebruikte de ontvangen dollars echter niet om de valutakoppeling te behouden maar de deviezen kwamen beschikbaar als werkkapitaal van de overheid. Het resultaat was een web aan wederzijdse financiële verplichtingen tussen de overheid, de CBvS en de banken.
Net als een piramidespel hield het systeem stand zolang er een constante aanvoer van nieuw geld – ook uit de parallelle economie – aan de basis was. Met steeds voldoende verse cash uit de informele sfeer kon de reële economie worden gedragen zonder daarvoor structurele aanpassingen te hoeven doen. Dat ging lang goed, tot 17 april 2018, de dag waarop het Openbaar Ministerie Noord-Holland op Schiphol beslag liet leggen op een geldzending van 19,5 miljoen euro van de CBvS die onderweg was naar de Bank of China. Het garanderen van probleemloos (internationaal) betalingsverkeer door enerzijds (overschotten) euro’s af te storten en anderzijds US-dollars te krijgen kwam met het stopzetten van de geldzendingen abrupt in de problemen.
De daaropvolgende schaarste aan fysieke US dollars door het niet meer kunnen verschepen van euro banknotes naar China om deze te converteren naar US-dollars (valuta swap) is tot vandaag onder andere merkbaar aan de verdere depreciatie van de SRD tegenover de US-dollar. Het tekort speelt valuta speculanten in de kaart omdat die gebaat zijn bij fluctuerende koersen. Een van de oplossingen voor het tegengaan daarvan wordt door de huidige regering daarom toegerekend aan de Centrale bank door een ‘hard optreden tegen speculatie’ te eisen van de governor.
De Governor wordt met deze instructie echter geconfronteerd met een ‘mission impossible’ aangezien de CBvS niet beschikt over de mankracht, middelen en de juiste governance structuur om uitvoering te geven aan een dergelijke politionele functie. De governor heeft een uitgehold instituut overgenomen met een fragiele balans en een ontoereikende deviezenvoorraad. Op de korte termijn zijn inspanningen van de CBvS om een rol te spelen in het beteugelen van de wisselkoersproblematiek daarom contraproductief.
De focus van de governor op het herwinnen van het vertrouwen in het monetair-financieel systeem in Suriname door het instituut te positioneren als dienstbaar, stabiel, rechtvaardig en legitiem zullen eerder vruchten afwerpen, mits voldoende steun blijkt aan de CBvS, in het streven van de regering naar de versterking van alle instituties. Immers zullen andere landen en correspondent banken bij voldoende vertrouwen in de uitvoering van toezichthoudende taken door de Centrale bank hun medewerking willen verlenen aan internationale geldtransacties en -transporten.
Surinamers dreigen intussen ongeduldig te worden nu de eerste positieve resultaten onder de regering van president Santhoki/Brunswijk in hun perceptie uitblijven. In de urgentiefase waarin de huidige regering momenteel zit, is echter de bewuste keuze gedaan om de nadruk te plaatsen op het ondervangen van de directe negatieve effecten op een groot deel van de Surinaamse bevolking en het terugdringen van de operationele uitgaven van de overheid.
In de stabilisatiefase van de regering die over enkele maanden aanvangt met de herschikking van de staatsschuld en het vrijkomen van middelen zou als onderdeel van de oplossing voor de wisselkoersproblematiek, meer politiek draagvlak daarvoor, een substantiële kapitaalinjectie aan de Centrale Bank door de overheid mogelijk maken. Dat gaat voor een gedeelte ten koste van de op korte termijn benodigde middelen voor het stimuleren van de economie maar het versterken van de bankbalans en de deviezenvoorraad kunnen een belangrijke bijdrage zijn aan het verder uitbouwen van de effectiviteit van de Centrale bank in het monetair-financieel systeem. Het brengt een ‘Mission Accomplished’ voor de governor in 2025 of zoveel eerder in ieder geval een stap dichterbij.
Ashvin G. Gonesh
De auteur is (financieel) jurist en bedrijfskundige te Rotterdam
NDP: Regering moet roer omgooien in 2021
01 Jan, 2021, 06:42
In 2020 hebben wij als partij afscheid genomen van enkele stonfutu’s en is ons land niet bespaard gebleven van Covid-19. Wij hebben als samenleving op diverse gebieden onze veerkracht moeten tonen en bittere pillen geslikt. De NDP is de enige partij, die bij de afgelopen verkiezingen landelijk zetels heeft behaald met in elk district tenminste één zetel en een totaal van zestien zetels. Desalniettemin is dat een terugval van tien zetels, welke binnen de partij terecht een proces van evaluatie heeft ontketend. Aan het begin van dit nieuwe jaar is het goed om te reflecteren waar we als natie staan en waar we naartoe willen groeien.
De samenleving wordt continu door de huidige regering voorgehouden dat het de schuld is van de vorige regering dat Suriname in deze situatie verkeert. Welnu, bij het vergelijken van het beleid van de vorige regering en de huidige is het grootste verschil dat elke NDP regering steeds voorstander is om verschillen in de samenleving te verkleinen vanuit een gedachte dat “ook de zwakste leerling in de klas mee moet kunnen doen”. Deze regering lijkt daarentegen een beleid te voeren – althans met de kennis van nu – vanuit een gedachte dat “de sterkste leerling van de klas moet excelleren”.
Het gezegde “een ketting is niet sterker dan de zwakste schakel” bevat een boodschap die de huidige regering ter harte zou kunnen nemen. Het verschil in de twee voornoemde uitgangspunten is na zes maanden al te zien en is het sociaal maatschappelijk incasseringsvermogen van de gemeenschap samen met de verkiezingseuforie ter ziele. In de drang om snel te scoren op het gebied van het veelbesproken ‘prudent’ beleid, vergeet deze regering dat Suriname anno 2020 – bij pas 45 jaar onafhankelijkheid – moet omgaan met een samenleving die nog bezig is samen te komen, die haar richting op de weg van onafhankelijkheid nog aan het zoeken is en waarbij de basisvoorwaarden om dezelfde kansen te hebben nog niet in orde zijn.
Recente maatregelen als verhoging van de governmenttake, de eerste devaluatie, de afschaffing van transport subsidie, het intrekken van Bazo-kaarten, het wegsturen van Cubaanse artsen in tijden van Covid, het wegvallen van studiefinanciering, het niet uitbetalen van Covid-19 steun, het selectief uitdelen van voedselpakketten en de enorme stijging van prijzen van basisgoederen, enzovoorts zijn enkele mijlpalen van deze regering.
Na tien jaren NDP-beleid waar de mens centraal stond en met meer dan ooit investeringen in infrastructuur, onderwijs en gezondheidszorg begint 2021 met grote zorgen. Met ongelijke toegang tot onderwijs waarbij een groot deel van de scholen in het binnenland nog steeds niet is gestart en met ongelijke toegang tot gezondheidszorg waarbij ziekenhuizen in Marowijne en Atjoni dicht zijn. In tegenstelling tot de start van elk nieuw jaar waar er gehoopt wordt op “een nieuw jaar met nieuwe kansen”, gloort er voor 2021 een heel andere realiteit. Eén met de invoering van een solidariteitsheffing waarbij er nog eens SRD 303 miljoen van het volk zal worden ingehouden, met een ten minste 2% verhoging van de omzetbelasting waardoor prijzen nog meer zullen stijgen en met de afschaffing van subsidies.
Voordat we in 2021 overeenkomsten aangaan met het IMF of onze belangen in olie verpanden omwille van onze kortlopende drang om te scoren, zouden wij de regering willen vragen om te reflecteren. Hoe draagt uw beleid bij aan de ketting Suriname? Hoe draagt uw beleid bij aan het sterker maken van onze nog zwakke schakels, zodat we als collectief sterk genoeg zijn om de uitdagingen van 2021 aan te kunnen? Hoe gaat u de zwaktes in uw beleid tot heden versterken?
Immers indien u geen antwoord heeft op deze vragen, zou kunnen blijken dat ook u slechts zo sterk bent als uw zwakste schakels: een IMF-programma, waarvan geen enkel detail nog bekend is, zal worden uitgevoerd. Inmiddels is de gedevalueerde bank koers van SRD 14,01 achterhaald en wordt voor transacties een koers van boven SRD 18 gehanteerd. Het falen van de regering om de wisselkoers te stabiliseren ondanks de devaluatie, zou kunnen leiden tot een tweede devaluatie. Zonder enige hoop op een samenhangend regeerprogramma vreest de NDP dat de armoede in het land verder zal toenemen.
Wij hopen dat 2021 ook de regering kan bemoedigen om daar waar zaken niet zouden leiden tot betere vooruitzichten het roer om te gooien. Ongeacht de omstandigheden kunt u ook in 2021 rekenen op de NDP en zullen wij ons blijven inspannen voor alle Surinamers. Wij wensen alle Surinamers een voorspoedig en gezond 2021 toe.
Kow bondru makandra, gi wan moro betre Sranan!
President, hoe proeft uw eigen braaksel?
30 Dec, 2020, 04:44
“A wet no wroko” waren uw letterlijke woorden over de Valutawet. Wat heb ik in mijn vuistje gelachen toen ik in dat artikel van Starnieuws las wat u als oorzaken aangaf van het tekort aan US$ en hoogstwaarschijnlijk ook de stijging van de wisselkoers. Dit is de zoveelste verklaring van u die de leugens die u voor de verkiezing aan het volk heeft verteld, ontmaskert. Een wet waarin de repatriatie van de exportopbrengsten is geregeld. En tot nu toe beter dan wat u aan het volk voorhoudt, zou volgens u niet werken. Volgens die wet zou 60% gerepatrieerd moeten worden. De exporteurs konden 40% op hun buitenlandse rekeningen houden voor hun input, uitbreidings- en diepte-investeringen en zouden derhalve geen beroep doen op de lokale valutamarkt. Dit zou maar het begin zijn van de ordening van het valutaverkeer.
Dat u het probleem van speculatie aankaart, geeft aan hoe u ten einde raad bent maar ook hoe u constant bezijden de waarheid moet spreken om eerder vertelde leugens te verbergen. Bent u uw acties met de cambiohouders vóór de verkiezing vergeten? Komt u nu tot de ontdekking dat cambiohouders speculeren en wij een speculatieprobleem hebben? De wet zou regelen dat de cambiohouders alle opgekochte valuta uitsluitend aan de Centrale Bank van Suriname zouden verkopen ter versterking van de internationale reserves. Maar ook daar was u heftig tegen. U krijgt nu mooi koekjes van uw eigen deeg.
Volgens u ligt een deel van het probleem aan transacties die in het buitenland plaatsvinden voor aankoop van goederen die lokaal verkocht worden, waarvan de opbrengsten in valuta omgezet en overgemaakt worden naar het buitenland. Ik moet u in herinnering brengen dat om dit probleem op te lossen het de algemene banken verboden werd volgens de wet om stortingen in vreemde valuta aan te nemen zonder een verklaring van herkomst. U was ertegen. U en de totale voormalige oppositie hebben de Valutawet met haar oplossingen verworpen. Moet het volk dan nog begrip voor u tonen en u vertrouwen?
De wet bood een oplossing voor al de oorzaken die u in dat artikel heeft opgesomd. Maar uw drang naar macht was zo groot dat u niet alleen de cambiohouders, het bankwezen en het bedrijfsleven maar ook het volk tegen de vorige regering had opgejut. De leugens die u en uw partijgenoten het volk voorhielden, worden nu door uzelf ontbloot.
De Valutawet was toen en is nu nog de oplossing. Ook al gaat u het in een ander jasje steken en weer ter goedkeuring aanbieden aan De Nationale Assemblee. Het ontziet u niet van de leugens die u toen het volk voorhield. Het verandert de waarheid ook niet dat in de Valutawet vastgelegd is. Jammer dat de toenmalige oppositie de wet heeft getorpedeerd.
De wet was een wet voor het volk. Het zou het totale valutaverkeer reguleren, witwassen indammen en transparantie in het geheel brengen. Het zou het volk beschermen tegen prijsopdrijvingen en speculatie. U en de totale toenmalige oppositie hadden er toen geen oor voor.
Het doet mij in elk geval goed dat u tot inkeer komt en steeds aspecten en delen van de wet aanhaalt als oplossing. Hopelijk worden deze ook geïmplementeerd. Het slikken van eigen braaksel is wel moeilijk maar zoetjes aan raakt u wel gewend aan. Want “a wet no wroko” no man “set a san kon”.
Amzad Abdoel
Gewezen DNA-lid