Is het grote NDP bang voor mijn “pennetje”?
in Actueel, Ingezonden, Opinie
INGEZONDEN
Mijn eerste reactie op het ingezonden artikel van de NDP was een schaterlach. Alleen al de kop: ‘Iwan Brave: Journalistiek of politieke propaganda?’ Typisch voor een partij die zich betrapt voelt in zijn doorzichtigheid. “Zijn aanvallen op de NDP en Desiré Delano Bouterse laten een patroon zien van systematische verdraaiing en framing, gericht op het ondermijnen van alles wat niet strookt met zijn persoonlijke of politieke agenda.”
De NDP blaast niet alleen de vermeende verworvenheden van haar overleden leider groter op dan ze werkelijk zijn, maar ook zaken rondom mij worden disproportioneel opgeblazen. In een historisch onderbouwde beschouwing heb ik uiteengezet hoe Suriname driemaal onder leiding van de NDP en Bouterse richting een sociaal-maatschappelijke afgrond is gegaan.
“Waarschijnlijk is het vrije woord dan toch het krachtigste wapen”
De NDP reageert daar inhoudelijk niet op. Logisch, want de feiten zijn onweerlegbaar. In plaats daarvan bevestigt de partij precies wat ik stel: onder het mom van nationaal belang wil de NDP ons een ‘dictatoriale eenheidsworst’ opleggen. Afwijkende stemmen worden als ‘vijand’ bestempeld. En zie daar, de NDP trekt voorspelbaar de vijandkaart: “De vraag rijst of Brave zich daadwerkelijk inzet voor Suriname of voor externe belangen”.
Ook halen ze mijn vermeende “persoonlijke voorkeuren als Nederlander” erbij. Het klinkt als een oude, vastgelopen grammofoonplaat van de jaren tachtig.
Het grote NDP van Bouterse, dat tien jaren miljoenen aan staatsmiddelen heeft misbruikt om de samenleving te overgieten en te misleiden met paarse propaganda (onder het mom van Nationaal Informatie Instituut), lijkt bang voor het “pennetje” van Iwan Brave. Waarschijnlijk is het vrije woord dan toch het krachtigste wapen.
Nee, ik heb geen politieke agenda maar wel een maatschappelijk engagement: bijdragen aan een samenleving met hoge morele waarden en respect voor elk leven en de samenleving alert te houden voor politieke misleiding, uit welke hoek ook.
Iwan Brave, journalist
https://dwtonline.com/is-het-grote-ndp-bang-voor-mijn-pennetje/
Iwan Brave: Journalistiek of politieke propaganda?
INGEZONDEN
Het recente artikel van Iwan Brave in de Ware Tijd, gepubliceerd op 9 januari 2025, toont opnieuw hoe Brave zijn journalistieke pen inzet als politiek instrument, eerder dan als middel voor objectieve verslaggeving. Dit is geen nieuws meer voor wie zijn werk kent. Zelf gaf Brave in zijn column van 27 september 2024 aan dat hij zijn journalistieke carrière voortzet met de expliciete ambitie om invloed uit te oefenen op de publieke opinie.
Hij schreef letterlijk: “Ik heb ook overwogen ten minste door te gaan tot de volgende verkiezingen, zodat ik van ‘invloed’ kan blijven op de publieke opinie.” Het probleem met Brave’s zelfverklaarde missie is dat hij zijn positie als journalist misbruikt om een eenzijdig, anti-NDP-narratief te verspreiden. Zijn aanvallen op de NDP en Desiré Delano Bouterse laten een patroon zien van systematische verdraaiing en framing, gericht op het ondermijnen van alles wat niet strookt met zijn persoonlijke of politieke agenda.
Journalistiek met een verborgen agenda
De vraag rijst of Brave zich daadwerkelijk inzet voor Suriname of voor externe belangen. Zijn publicaties, vaak doorspekt met selectieve waarheden en verdraaiingen, lijken eerder bedoeld om verdeeldheid te zaaien en een negatief beeld van Suriname en zijn leiderschap te projecteren. Dit is bijzonder schadelijk, vooral in een land dat al te maken heeft met uitdagingen op het gebied van nationale eenheid en stabiliteit.
Brave stelt in zijn column dat de NDP Desi Bouterse postuum mythologiseert als wereldleider en martelaar. Deze bewering is niet alleen misleidend, maar ook respectloos tegenover het Surinaamse volk dat spontaan en massaal hun waardering heeft uitgesproken tijdens de uitvaart van Bouterse. Het is een flagrante ontkenning van de historische impact van een man die, ongeacht persoonlijke meningen, een onuitwisbare stempel op onze geschiedenis heeft gedrukt.
Hypocrisie en dubbele standaarden
Brave noemt de NDP een partij die ‘dictatoriale eenheidsworst’ propageert, terwijl hij zelf iedere andere visie dan de zijne verwerpt. Het is ironisch dat hij, die beweert te strijden voor democratie, geen ruimte biedt voor een andere interpretatie van de feiten dan zijn eigen. In zijn ogen kan een grootse uitvaart alleen worden afgedaan als een “propagandamiddel,” zonder erkenning van de reële gevoelens van het Surinaams volk.
Wat echter nog zorgwekkender is, is Brave’s rol als hoofdredacteur van het Jeugdjournaal, waar hij mogelijk jonge geesten beïnvloedt met zijn eenzijdige visie. Dit roept vragen op over zijn motieven en de ethiek van zijn journalistieke praktijken.
Een brug te ver
De claim dat Bouterse’s uitvaart niets meer is dan een poging van de NDP om politiek kapitaal te winnen, getuigt van een gebrek aan respect voor de tienduizenden mensen die deze uitvaart als een historisch moment beschouwen. Brave gaat echter verder door de NDP en haar aanhang te criminaliseren. Zijn retoriek is een duidelijke poging om de partij te demoniseren, niet op basis van objectieve feiten, maar door selectief gebruik van incidenten en historische gebeurtenissen.
Suriname verdient beter
Wat Brave niet erkent, is dat Surinamers zelf in staat zijn om hun leiderschap en geschiedenis te evalueren. Het Surinaamse volk laat zich niet langer verdelen door personen die, vanuit journalistieke of andere posities, hun eigen agenda nastreven. De massale steun voor Bouterse en de NDP weerspiegelt het vertrouwen van het volk in onze visie en leiderschap, ondanks de uitdagingen.
Tot slot, als Brave werkelijk gelooft in democratie en rechtstaat, dan zou hij zichzelf eraan moeten houden om respect te tonen voor de wil van het volk, ook als deze niet overeenkomt met zijn persoonlijke voorkeuren als Nederlander. Journalistiek hoort de waarheid te dienen, niet de politieke agenda van de schrijver.
Nationale Democratische Partij One Nation One Destiny
https://dwtonline.com/iwan-brave-journalistiek-of-politieke-propaganda/
BESCHOUWING — De mythe van Bouterse; hoe de NDP de waarheid blijft verhullen
De NDP positioneert, met oog op komende verkiezingen, haar overleden leider en erevoorzitter Desi Bouterse postuum als wereldleider en martelaar. Maar deze mythologisering staat haaks op de historische feiten en rechtsstatelijke normen. Voor de NDP bestaat maar één waarheid: die van Bouterse. Deze rechtlijnigheid botst met de claim dat hij het “symbool van eenheid” was.
Tekst Iwan Brave
Beeld Bentik Paulus
De Nationale Democratische Partij (NDP) sprak haar “oprechte dank en waardering uit aan iedereen die op welke wijze dan ook heeft bijgedragen aan de respectvolle en waardige uitvaart van onze geliefde Desiré Delano Bouterse”. Ook memoreerde de partij “de morele, fysieke steun en attentie vanuit alle delen van de wereld: vrienden van de NDP in Europa, delen van het corps diplomatique, regeringsleiders, vertegenwoordigers van bevriende naties en internationale organisaties”.
“De NDP is nu eenmaal geboren uit de dictatuur; dit is genetisch de ware aard van het beest(je)”
Als je niet beter weet, krijg je inderdaad de indruk dat het hier niet alleen gaat om een volksleider, maar ook om een “wereldleider”, zoals wordt geclaimd. Een wereldleider is een invloedrijke persoon die een belangrijke politieke, economische of sociale rol speelt op het wereldtoneel. Vaak wordt hiermee een staatshoofd of regeringsleider bedoeld, zoals een president of premier van een land met aanzienlijke macht en invloed in internationale aangelegenheden. Al vanwege deze omschrijving was Bouterse geen wereldleider.
Echter, de NDP is meester in het groter maken van zaken rondom haar overleden leider dan ze in werkelijkheid waren. Iedereen met redelijke kennis van zaken en gezond verstand kan daar vrij makkelijk doorheen prikken. Desondanks heeft de NDP succes, mede door de steun van figuren die de mythologisering van Bouterse ondersteunen. Veel mensen verrijkten zich economisch en politiek onder zijn leiderschap, wat zijn politieke macht versterkte.
Groots en meeslepend
Er valt niets af te dingen aan het grootse en meeslepende afscheid van Bouterse met ‘volkseer’. Het werd vooraf als een krachtmeting gepresenteerd, nadat de regering had besloten hem geen staatsbegrafenis te geven. Of je nu voorstander, tegenstander of kritisch beschouwer bent van zijn bijdrage, zijn stempel en naam zijn onuitwisbaar in de Surinaamse geschiedenis. Dat hebben we allen te accepteren. Echter, wat we niet hoeven te accepteren, is dat de rechtstaat en mensenrechten straffeloos worden geschonden door wie dan ook.
Onder Bouterse en de NDP belandde Suriname drie keer in een sociaaleconomische afgrond. Nu, na bijna vijf jaar regering-Santokhi, klopt de paarse partij weer aan de poort van het machtscentrum, hopend op terugkeer naar de macht na de verkiezingen van 25 mei.
De NDP presenteert alles wat Bouterse deed als in het belang van Suriname. Zo werd tijdens zijn uitvaartceremonie beweerd dat president Bouterse in 2020 “eerder overdroeg in belang van het land”. Maar in werkelijkheid droeg hij een maand eerder over omdat zijn regering financieel met de rug tegen de muur stond, zowel nationaal als internationaal.
Dit gebeurde eerder, toen Bouterse als militaire leider in de jaren tachtig geen kant op kon en noodgedwongen het ‘democratiseringsproces’ moest opstarten. De verkiezingen werden in 1987 door de Front-partijen daverend gewonnen. De NDP behaalde als nieuwe partij slechts drie van de 51 zetels.
‘Telefooncoup’ en ‘kapitaalcoup’
In 1991, na de ‘telefooncoup’ tegen president Ramsewak Shankar, werden er weer verkiezingen uitgeschreven vanwege de economische crisis. Ook deze wonnen de (Nieuw) Front-partijen ruim. De noodlijdende economie moest worden hersteld, wat resulteerde in bezuinigingen.
De Nieuw Frontpartijen behaalden eveneens bij de verkiezingen van 1996 de meerderheid, zij het krap. Maar een politiek steekspel leidde tot de ‘kapitaalcoup’, waarbij de NDP met hulp van de BVD (als afsplitsing van de VHP) en de KTPI door omkoperij en overloperij het presidentschap verwierf.
Deze eerste NDP-regering, met president Jules Wijdenbosch aan het roer, zette in op infrastructurele projecten, zoals de asfaltering van wegen en de bouw van de twee megabruggen, over de Suriname- en de Coppenamerivier. Op zich niet verkeerd, alleen was hiervoor geen monetaire dekking. We eindigden met een dollarkoers van boven de 3.000 en Wijdenbosch werd na massademonstraties gedwongen om een jaar eerder vervroegde verkiezingen uit te schrijven. Zie hier het tweede faillissement onder Bouterse/NDP.
“Hoe zou je in hemelsnaam iemand die is veroordeeld wegens vijftienvoudige moord en onderdook een ‘staatsbegrafenis’ moeten geven?”
In 2000 behaalden de Nieuw Front-partijen hierdoor weer een klinkende overwinning en kregen we tot 2010 de regeringen-Venetiaan II en III. Suriname werd macro-economisch weer gezond gemaakt. De Surinaamse dollar werd ingevoerd en er werden drie nullen geschrapt, waardoor een cosmetische dollarkoers van SRD 2,7 ontstond. Ook hiervoor heeft het volk zware financiële offers moeten brengen door bezuinigingen. President Ronald Venetiaan hield de vinger te stevig op de knip, waardoor de ‘sociale paragraaf’ totaal werd verwaarloosd.
Bouterse rook zijn kansen en beloofde dat het beter zou worden onder hem. Zo keerden de kiezers terug naar de NDP. De in 2010 aangetreden regering Bouterse beschikte over een flink gespekte staatskas en deelde die rijkdom (later) in de vorm van een ‘sociaal contract’. Er kwam gratis gezondheidszorg voor jongeren, senioren, social kwetsbaren en grote delen van de binnenlandbewoners. Ook werden kinderbijslag, sociale uitkeringen voor ouderen en mensen met een beperking fors verhoogd.
Derde faillissement
Niet verwonderlijk dat de verkiezingen van 2015 een gemakkelijke overwinning waren voor de NDP, die nu zelfs geen coalitie nodig had voor een meerderheid: een unicum in de jonge geschiedenis van de republiek. Hoewel economen en critici waarschuwden dat het sociaal contract een dikke sigaar uit eigen doos was, werd dit als onzinnig weggeschoven. Totdat de beruchte devaluatie van 20 procent van de SRD in november 2015 het derde faillissement inluidde onder de grote ‘revolutionair’ Bouterse.
Onder leiding van de VHP en Abop ondergaan we nu weer bittere en noodzakelijke bezuinigingen als IMF-recept. Dit zet vooral kwaad bloed omdat het gepaard gaat met onverminderde corruptie en vriendjespolitiek. Dus dat de NDP weer haar kansen ruikt – “Yes, we can do the job!” – is vooral aan deze factoren te wijten.
De NDP zet haar overleden leider Bouterse nu postuum in als mascotte en als martelaar voor de komende verkiezingen. De NDP zou de “gratie”-kaart spelen indien het de komende verkiezingen wint en Bouterse nog in leven zou zijn. Terwijl de NDP altijd claimt dat het om het landsbelang gaat, ging het in de uitvoering altijd om het persoonlijke en politieke lijfsbehoud van Bouterse.
De NDP wil zich zo graag ‘democratisch’ voordoen, maar dit gaat ten koste van de rechtstaat, waarin niemand boven de wet staat. Bouterse werd december 2023 definitief veroordeeld tot twintig jaar voor zijn aandeel in de Decembermoorden van 1982. Hij en zijn bewierokers spreken van een ‘politiek proces’. Maar dat onder zijn regie de foltering en executie van vijftien weerloze mannen in één nacht werden voltrokken, daar wil de NDP niet over praten; ze verschuilt zich goedkoop achter Nederlandse dossiers die tot 2060 gesloten blijven.
Ware aard
Een mogelijke terugkomst van de NDP in het machtscentrum na 25 mei moet niet worden uitgesloten. Toen Surinaamse en buitenlandse journalisten hun accreditatiepassen afhaalden tijdens de singinetivoor Bouterse, kregen zij te horen dat zij de woorden ‘moordenaar’ en ‘veroordeelde’ niet mochten gebruiken in het partijcentrum. Anders kon “hun veiligheid niet worden gegarandeerd”.
Na terugtrekking van Starnieuws en de Ware Tijd, haastte de NDP zich om excuses aan te bieden voor dit ‘misverstand’. Maar het kon niet meer verbloemen wat ons als democratie te wachten staat. De NDP is nu eenmaal geboren uit de dictatuur; dit is genetisch de ware aard van het beest(je).
Voor de NDP bestaat er maar één waarheid: die van Bouterse. Deze rechtlijnigheid botst met de claim dat hij het “symbool van eenheid” was. Voor zijn politieke opponenten en kritische volgers zorgde hij voor diepe verdeeldheid. Het verschil is dat de NDP in haar propaganda andersdenkenden wegzet als ‘vijand’, ingegeven door ondemocratische onverdraagzaamheid.
“Terwijl de NDP altijd claimt dat het om het landsbelang gaat, ging het in de uitvoering altijd om het persoonlijke en politieke lijfsbehoud van Bouterse”
Bouterse beweerde dat hij, ongeacht de uitkomst, het “hoofd zou buigen voor het recht”. Het bleek grootpraat dan wel misleiding. Hij dook onder, tot aan zijn dood. Hoe zou je in ‘s hemelsnaam iemand die is veroordeeld wegens vijftienvoudige moord en onderdook een ‘staatsbegrafenis’ moeten geven? Welke normvervaging zouden wij hiermee onze jeugd meegeven of aan toekomstige mensenrechtenschenders?
Laat de NDP zich getroosten en tevreden stellen met het gegeven dat een uitvaart met ‘volkseer’, zoals zij beweert, “groter en hoger” is dan een staatsbegrafenis. Beide feiten gaan de geschiedenisboeken in: Bouterses grootse volksafscheid en het concept van ‘geen straffeloosheid’, hoe groot en langdurig je geclaimde verdiensten voor de natie ook mogen zijn.
Als ‘beide kampen’ zich hierin kunnen berusten, dan ligt er een solide basis voor werkelijke ‘nationale eenheid’. Echter, de nationale eenheid die de NDP propageert is één van dictoriale eenheidsworst. Daarbij wordt elk individueel vrijdenken – niet zelden bloedig – de kop ingedrukt en worden staatsinstituten, die essentieel zijn voor de democratische checks en balances, geheel uitgehold.
Mocht het de NDP dan toch nog hoog zitten dat het geen staatsbegrafenis is geworden, laat haar zich dan getroosten met het relaas van Mozes. Hoewel door God aangewezen om het ‘uitverkoren volk’ veertig jaar lang te leiden door de woestijn, mocht Mozes zelf het ‘Beloofde Land’ niet betreden, omdat hij bloed aan zijn handen had. Hoewel dat voortkwam uit een gevoel van rechtvaardigheid, gold ook voor Mozes geen straffeloosheid. Een wijsgerigheid van meer dan tweeduizend jaar.
https://dwtonline.com/beschouwing-de-mythe-van-bouterse-hoe-de-ndp-de-waarheid-blijft-verhullen/
NDP’s gedrags- en ethische code wederom een flop
09 January 2025
INGEZONDEN – De Nationale Democratische Partij (NDP) is in rouw gedompeld door het verlies van hun oprichter, ex-voorzitter en voortvluchtige veroordeelde voor de Decembermoorden, Desiré Delano Bouterse. Feiten die tijdens de singi neti van vrijdag 3 januari 2025 niet mochten worden gebruikt, op instructie van een topper, tevens secretaris van het Informatie- en Propaganda-Instituut.
Deze instructie werd duidelijk gegeven aan de aanwezige pers, waarbij werd aangegeven dat overtreding hiervan zou resulteren in het intrekken van de speciale badge, evenals het niet meer kunnen waarborgen van de veiligheid van de “overtreder”. Dit heeft ertoe geleid dat bepaalde mediahuizen zijn vertrokken en geen verslag meer hebben gedaan, of dit niet vanaf die locatie hebben gedaan.
Nadat het bestuur van de NDP merkte dat deze instructie kwaad bloed had gezet, kwam er een verklaring waarin werd gesteld dat het nimmer de bedoeling was de pers in hun werk te beknotten. Volgens de verklaring van het bestuur was het niet van hen afkomstig dat deze woorden niet gebruikt mochten worden en dat dit zou resulteren in het inleveren van de badge en het niet garanderen van de veiligheid.
Wie spreekt de waarheid en wie niet? De NDP staat erom bekend te willen bepalen wat in de pers komt en het censureren van nieuws. Het was de woordvoerder van de NDP die vond dat de pers eerst met hem contact moest opnemen alvorens iets over de NDP te publiceren tijdens de bestuursverkiezingen van de partij.
Er wordt uitgekeken naar de gevolgen voor die ene topper die, volgens de verklaring van het bestuur van de NDP, op eigen initiatief heeft gehandeld en de partij daardoor enorm heeft geschaad. Dit gedrag wordt gezien als iets dat niet getolereerd kan worden. Wat zegt de aangenomen Gedrags- en Ethische code hierover?
Indien er voor deze NDP’er geen maatregelen volgen, is het dan wederom bewezen dat de aangenomen Gedrags- en Ethische code een papieren tijger is, van nul of generlei waarde? Deze code werd reeds binnen één week na de aanname overtreden door onder andere de DNA-leden, die zich op zijn zachtst gezegd hebben misdragen in het hoogste College van Staat, waarbij zelfs de politie moest ingrijpen.
Jammer, de NDP dacht met de Gedrags- en Ethische code herboren te zijn en vromer dan de paus, maar de praktijk wijst het tegendeel uit. Meer nog: er zijn geen maatregelen getroffen tegen het wangedrag van deze DNA-leden. We zijn benieuwd of de Gedrags- en Ethische code wel tegen die ene topper zal worden toegepast, aangezien er in dit geval sprake is van handelen op eigen initiatief en het toebrengen van enorme schade aan de partij.
Een verklaring waarin het bestuur aangeeft dat de instructies niet van hen afkomstig zijn, is niet voldoende om zo’n daad van censuur goed te praten, zonder dat er maatregelen tegen de overtreder worden genomen. Geen maatregelen tegen de overtreder betekent dat de Gedrags- en Ethische code van nul of generlei waarde is, of dat de instructies daadwerkelijk door het bestuur zijn gegeven. De NDP staat overigens bekend als een partij die censuur toepast.
Hakiem A. Lalmahomed
https://www.sun.sr/Details/35949_-NDP’s-gedrags–en-ethische-code-wederom-een-flop_IMG35949.jpg
Essed: Bouterse is een roemloze dood gestorven
Redactie
Essed op 20 december 2023 bij het gerechtsgebouw. Foto: Suriname Herald
Jurist Hugo Essed, de advocaat van de nabestaanden van de Decembermoorden, is van mening dat de overleden oud-president Desi Bouterse een roemloze dood is gestorven. “Hij was op de vlucht voor justitie. Zijn nabestaanden en aanhangers hebben er alles aan gedaan om hem een roemvol afscheid te geven,” aldus Essed.
Essed erkent dat er veel mensen aanwezig waren bij de uitvaart, maar vindt dat het een volksuitvaart noemen te ver gaat. Volgens hem had de crematie meer het karakter van een NDP-uitvaart. Dit zei Essed in het programma Welingelichte Kringen op Radio ABC.
Essed benadrukt dat zijn oordeel over Bouterse, ondanks diens dood, niet zal veranderen. Hij herinnert eraan dat in 1980 een coup werd gepleegd waarbij een democratisch gekozen president werd afgezet. Daarnaast stelt de advocaat dat de overleden oud-president zich destijds schuldig heeft gemaakt aan mensenrechtenschendingen. Ook de Moiwana-slachtingen schrijft hij toe aan de voormalige legerleider.
Essed stelt dat deze negatieve staat van dienst het Surinaamse volk tweemaal het recht heeft ontnomen om geregeerd te worden door democratisch gekozen leiders. “Ook al heeft hij positieve dingen gedaan, hij komt niet in aanmerking voor een staatsbegrafenis,” zegt de jurist.
Volgens Essed is het nu aan de samenleving om bij te dragen aan het helen van de maatschappelijke wonden die Bouterse heeft veroorzaakt. “Dit kan alleen op een moreel en ethisch fundament, met respect voor de rechtsstaat en de waarheid. Bouterse heeft geweigerd het recht te respecteren.”
De jurist benadrukt verder dat de overleden legerleider juist voor verdeeldheid in de samenleving heeft gezorgd. “Suriname is sinds 1975 nog nooit zo verdeeld geweest als na de coup van 1980,” zegt Essed. Hij merkt op dat Bouterse groepen tegen elkaar heeft opgezet.
Essed begrijpt daarom niet waarom Bouterse een staatsuitvaart zou moeten krijgen. Hij wijst erop dat het idee dat alle bevolkingsgroepen moeten samenwerken al eerder werd neergelegd door politici als Jopie Pengel en Jagernath Lachmon.
https://www.srherald.com/suriname/2025/01/06/essed-bouterse-is-een-roemloze-dood-gestorven/
Desi Bouterse geen ‘volksheld’
dinsdag 7 januari 2025; 6:44 pm
in Actueel, Ingezonden, Opinie
INGEZONDEN
Kort vóór Kerstmis overleed ex-president Desi Bouterse op 79-jarige leeftijd. En vrijwel direct na zijn overlijden kreeg hij door vogels van diverse pluimage een bijna ‘heiligenstatus’ toebedeeld. Zo werd er in De Nationale Assemblee [het Surinaamse parlement] gesproken over Bouterse als “moedige leider”, “grote zoon” en “inspirerend”. Anderen weer zagen hem als “volksheld”, de man, die sociale hervormingen doorvoer en “vocht” voor de armen.
Er werden herdenkingsbijeenkomsten georganiseerd, zowel in Suriname als in Nederland en een niet onaanzienlijk aantal mensen liet hun tranen de vrije loop en memoreerde zijn sociale inzet. Nu was het inderdaad zo dat tijdens de regeerperiode van Bouterse als president een aantal sociale verbeteringen is doorgevoerd, die in een arm land als Suriname zeker verlichting boden, maar er werd onverantwoordelijk met ’s lands financiële middelen omgesprongen, waardoor Bouterse Suriname na twee regeerperioden praktisch bankroet achterliet.
“Vanwege de ‘heiligverklaring’ van Bouterse is dit stuk geschreven. Opdat zijn misdaden en de rampzalige stempel, die hij op Suriname heeft gedrukt, niet worden vergeten”
Daarbij verrijkte hij zichzelf en zijn politieke vrienden enorm, waardoor hij het Surinaamse volk schandalig heeft bestolen. Dat zouden de mensen zich moeten realiseren, nog afgezien van de ellende, die hij over duizenden jongeren heeft gebracht door de openstelling van Suriname voor de drugshandel.
Maar er is meer: Bouterse verscheen op Surinames politieke toneel als leider van de militaire coup op 25 februari 1980, waarmee hij het democratische staatsbestel omverwierp. Na een aanvankelijk vals-vriendelijk gezicht kwamen al snel kwalijke mensenrechtenschendingen:
De dood, na een verdacht politieverhoor van would be tegencouppleger, de Surinaamse ex-KNIL-militair Fred Ormskerk [1980], arrestatie en opsluiting zonder vorm van proces van voormalige politieke leiders, de executie van de gewonde op een brancard liggende tegencouper sergeant majoor Hawker [maart 1982], met als dieptepunt de standrechtelijke executie van vijftien politieke tegenstanders van het militaire regime-Bouterse, de zogenoemde Decembermoorden.
Niet uitvlakken wil ik hier het moedige verpleegstersprotest daags na de Decembermoorden. Ook overleed een voormalig medestander en rechterhand van Bouterse, majoor Horb, onder verdachte omstandigheden in een politiecel [1983].
Bouterse cs vestigden een dictatuur, die zou voortduren tot de eerste verkiezingen in 1987. In de met Brunswijk [leider Jungle Commando] uitgevochten Binnenlandse Oorlog zijn in het marrondorp Moiwana onder verantwoordelijkheid van Bouterse als legerbevelhebber meer dan 39 burgers gedood. Een massaslachting dus.
Na een aantal jaren richtte Desi Bouterse zijn partij de NDP op, maakte zich populair door mooie toespraken en enkele doorgevoerde sociale verbeteringen. Laat niet onverlet, dat Bouterse en co zich schuldig hebben gemaakt aan foltering, diefstal, executies en massamoord; misdaden tegen de menselijkheid.
Vanwege de ‘heiligverklaring’ van Bouterse is dit stuk geschreven. Opdat zijn misdaden en de rampzalige stempel, die hij op Suriname heeft gedrukt, niet worden vergeten.
Astrid Essed
https://dwtonline.com/desi-bouterse-geen-volksheld/
Bouterse zou in Nederland voorgoed gecanceld zijn en met afschuw worden bekeken
zondag 5 januari 2025 GFC Nieuws Ingezonden Opinie
In Nederland zou het ondenkbaar zijn dat een persoon met een geschiedenis zoals die van de voormalige president en legerleider van Suriname, Desi Bouterse, door een groot deel van het volk wordt geadoreerd.
Bouterse is tijdens zijn leven veroordeeld voor het genadeloos ombrengen van vijftien onschuldige personen en er bestaat geen enkele twijfel dat hij de opdracht hiervoor heeft gegeven.
En laten we eerlijk zijn, dit is slechts één van de vele zeer negatieve zaken waar zijn naam aan verbonden is.
In ons land zouden invloedrijke figuren als Johan Derksen hem publiekelijk met de grond gelijk hebben gemaakt. De media, zowel links als rechts, zouden hem volledig hebben gecanceld.
Hier nemen we geen blad voor de mond als het gaat om zulke ernstige vergrijpen. Sterker nog, zelfs geliefde sterren als Marco Borsato en Ali B. worden voor veel minder volledig uit de samenleving verbannen.
Dat gebeurt omdat normen en waarden bij ons in Nederland hoog in het vaandel staan. Dergelijke schandalen worden niet weggemoffeld en daders worden verantwoordelijk gehouden voor hun daden.
Het contrast met Suriname is schrijnend. In plaats van afschuw te voelen, lijkt een groot deel van de bevolking Bouterse juist te vereren.
Mensen die zich schuldig hebben gemaakt aan de meest ernstige misdaden worden daar gevierd, alsof hun daden er niet toe doen. Dit zegt veel over het morele niveau van een groot deel van de Surinaamse samenleving, inclusief haar politici.
In Nederland zouden we ons diep schamen om naar de uitvaart van zo’n persoon te gaan. Maar in Suriname zien we precies het tegenovergestelde.
Dit gebrek aan collectieve verontwaardiging is zorgwekkend en roept de vraag op: hoe belangrijk zijn normen en waarden nog in Suriname?
J. Huizinga
Sunil Oemrawsingh: ‘Charisma zonder moraal en ethiek is gevaarlijk wapen’
in Actueel, Decembermoorden, Nieuws
Sunil Oemrawsingh (dWTarchief)
door Ivan Cairo
PARAMARIBO — De loftuitingen aan het adres van de begin vorige week overleden ex-president Desi Bouterse, met name het onderstrepen van zijn charismatisch karakter, valt niet overal in goede aarde. Sunil Oemrawsingh, voorzitter van mensenrechtenorganisatie Stichting 8 december 1982, vindt het stuitend dat bij het bezingen van de overleden leider een eenzijdig beeld wordt geschetst. Zijn wandaden worden niet of onvoldoende belicht, vindt hij.
“Het is wel tijd dat we dat holle verhaal van charisma gaan doorprikken. Het is werkelijk ongelooflijk en diep teleurstellend dat iemand in een verantwoordelijke positie, zoals de directeur van Staatsolie, en anderen soortgelijke uitspraken doen zonder ook maar enige erkenning voor de verwoestende economische schade en het immense menselijke leed dat door deze persoon is veroorzaakt”, aldus de voorzitter. In een interview met de Ware Tijd stelt Staatsolietopman, Annand Jagesar, dat Bouterse tot in zijn teennagels charismatisch was.
Gevaarlijk wapen
Oemrawsingh: “Het lijkt erop dat oppervlakkige charme en een zogenaamd charisma voor hen zwaarder wegen dan de inhoudelijke beoordeling van karakter en daden. Charisma is een krachtig middel, maar zonder moraal en ethiek wordt het een gevaarlijk wapen”. Als voorbeelden van charismatische leiders die een vernietigende invloed hebben gehad op ontwikkelingen in de wereld noemt hij Benito Mussolini van Italie en Adolf Hitler van Duitsland. “Leiders zoals Mussolini en Hitler wisten ook menigten te bespelen met hun charismatische verschijning, maar hun nalatenschap is er een van vernietiging, onrecht en bloedvergieten. Het verheerlijken van dergelijke oppervlakkige eigenschappen terwijl men de gevolgen van iemands daden negeert, getuigt niet alleen van een gebrek aan historisch bewustzijn, maar ook van een zorgwekkend gebrek aan respect voor slachtoffers en de samenleving als geheel”, stelt de mensenrechtenactivist.
Principes
Het is de hoogste tijd, meent hij, dat de samenleving zich richt op inhoud en principes, niet op holle charisma. Echte leiderschap begint volgens hem bij verantwoordelijkheid nemen, fouten erkennen, en het welzijn van de gemeenschap boven persoonlijke glans stellen. “Degenen die zich uitlaten over charisma zouden diep in zichzelf moeten kijken en beseffen dat een eerlijk oordeel niet compleet is zonder beide kanten van de medaille mee te nemen: charisma én meedogenloosheid”. Het verheerlijken van de ene kant terwijl de andere wordt genegeerd, getuigt, aldus de voorzitter van Stichting 8 december 1982, van “oppervlakkigheid en morele blindheid”. Twee ooms van Oemrawsingh kwamen om het leven tijdens het politieke geweld van 1982, onder wie Sugrim Oemrawsingh, een van de slachtoffers van de Decembermoorden van 8 december 1982. Bouterse werd voor medeplichtigheid aan deze levensberovingen veroordeeld tot een gevangenisstraf van 20 jaar. Hij heeft zich onttrokken aan de tenuitvoerlegging van de straf door onder te duiken. Begin vorige week overleed hij op 79-jarige leeftijd op zijn schuiladres.
https://dwtonline.com/sunil-oemrawsingh-charisma-zonder-moraal-en-ethiek-is-gevaarlijk-wapen/
De gevaarlijke verheerlijking van een leidersfiguur
01 Jan, 2025
Suriname kent een geschiedenis vol strijd, hoop en leiderschap, maar ook figuren die verdeeldheid zaaiden. Één van hen heeft met een omstreden verleden een blijvende indruk achtergelaten. Zijn naam hoeft niet genoemd te worden om zijn nalatenschap te voelen: een verhaal van macht, controverse en de onvoorwaardelijke trouw van een fervente aanhang. Wat deze aanhang bijzonder maakt, is de bijna religieuze overtuiging dat hij ondanks zijn daden een plaats in de hemel verdient.
Dit geloof, diepgeworteld in religieuze en sociale loyaliteit, roept prangende vragen op. Wat betekent het voor een samenleving als de fouten van een leider worden goedgepraat door spirituele dogma’s? En welke gevolgen heeft deze blindheid voor rechtvaardigheid, verantwoordelijkheid en nationale verzoening?
Leiderschap brengt verantwoordelijkheid en morele keuzes met zich mee. De betreffende figuur belichaamt echter een paradox: bewonderd om zijn charisma en beloften, maar tegelijkertijd bekritiseerd om daden die diepe wonden hebben achtergelaten. Zijn volgelingen prijzen hem om vermeende prestaties zoals nationale trots en economische initiatieven, maar lijken voorbij te gaan aan de gevolgen van zijn beleid en de pijn die hij veroorzaakte.
Deze dynamiek heeft een polariserend effect. Voorstanders zien hem als een redder, een heldhaftige figuur die zich tegen vijanden keerde en opkwam voor de zwakkeren. Tegelijkertijd zien critici hem als een symbool van onrecht, iemand die zich boven de wet stelde en verantwoordelijk is voor blijvend leed.
Toch weigert een groot deel van zijn aanhang om kritisch naar zijn nalatenschap te kijken. Ze gebruiken religieuze overtuigingen om zijn daden te rechtvaardigen en stellen dat zelfs de grootste fouten vergiffenis verdienen. Dit roept fundamentele vragen op over ethiek en de grens tussen persoonlijke fouten en misdaden tegen de samenleving.
Religie als schild voor onrecht
Religie speelt een sleutelrol in de verering van deze leider. Onder zijn aanhangers heerst de overtuiging dat hij, ondanks zijn fouten, gezegend is door een hogere macht. Zijn aardse daden worden gerelativeerd met verwijzingen naar vergiffenis en goddelijke rechtvaardigheid. Dit geloof maakt hem in de ogen van zijn aanhang bijna onaantastbaar.
Deze spirituele rechtvaardiging is gevaarlijk. Het vervaagt de grens tussen goed en kwaad en biedt een excuus om leiders buiten morele en juridische verantwoordelijkheid te plaatsen. Religie, een bron van troost en moraal, wordt in dit geval een instrument om onrecht te vergoelijken. Dit verhindert een eerlijke confrontatie met het verleden en creëert een cultuur waarin macht misbruiken wordt genormaliseerd.
Gevaarlijke bekrompenheid van blinde loyaliteit
Blinde loyaliteit is een van de grootste obstakels voor nationale groei. De aanhangers van deze figuur laten zich vaak leiden door emoties en persoonlijke ervaringen, zoals gevoelens van empowerment onder zijn leiderschap. Hun bewondering heeft echter een keerzijde: het sluit de ogen voor de bredere consequenties van zijn daden en het leed van slachtoffers.
Deze houding ontneemt een samenleving de kans om te leren van fouten en het verleden te verwerken. Kritiek wordt afgedaan als verraad, en aanhangers verdedigen zijn nalatenschap met een hardnekkigheid die rationeel debat onmogelijk maakt. Dit belemmert niet alleen rechtvaardigheid, maar verlamt ook de vooruitgang.
Wat verheerlijking betekent voor Suriname
De onvoorwaardelijke verering van een leider met een omstreden verleden heeft grote gevolgen voor Suriname. Het belemmert de samenleving in haar zoektocht naar verzoening en maakt het moeilijk om vertrouwen in recht en democratie te herstellen. Daarnaast worden slachtoffers en hun nabestaanden genegeerd, wat de wonden van het verleden openhoudt.
Suriname staat voor een keuze. Blijft het vasthouden aan de mythes rondom deze leider, of kiest het voor een kritische reflectie op zijn nalatenschap? De glorificatie van leiders zonder hen verantwoordelijk te houden ondermijnt niet alleen de moraal, maar ook de toekomst van het land.
Oproep tot verandering
De geschiedenis leert dat macht zonder verantwoordelijkheid altijd tot instabiliteit leidt. Suriname moet dit moment aangrijpen om te reflecteren op zijn verleden en lessen te trekken voor de toekomst. Het is tijd om religie en macht te scheiden, en om leiders verantwoordelijk te houden voor hun daden, ongeacht hun status of prestaties.
Deze kritische reflectie vereist moed. Het betekent erkennen dat een leider niet alleen een redder kan zijn, maar ook een bron van verdeeldheid en pijn. Het betekent luisteren naar slachtoffers, het herstellen van vertrouwen in rechtvaardigheid en het bouwen aan een nieuwe nationale eenheid.
Suriname verdient leiderschap dat rechtvaardig en verantwoordelijk is. De glorificatie van een figuur met een beladen verleden mag nooit de vooruitgang in de weg staan. Alleen door eerlijk naar het verleden te kijken, kan het land een toekomst bouwen waarin macht wordt begrensd door moraal, en waarin elke burger zich veilig en gehoord voelt.
John Slagveer
https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/84390
Kritiek op OKB ondanks verduidelijking over brief aan NDP
Het Onafhankelijk Kiesbureau (OKB) heeft zich de afgelopen dagen in het middelpunt van controverse bevonden vanwege een brief die zij stuurden naar de Nationale Democratische Partij (NDP) naar aanleiding van het overlijden van hun erevoorzitter, Desi Bouterse.
Hoewel de intentie van de brief wellicht goedbedoeld was, viel deze bij een groot deel van de samenleving in slechte aarde.
Velen op online platforms zijn van mening dat de brief niet getuigt van de neutraliteit die van een instituut als het OKB verwacht wordt. Vooral de woordkeuze en toon van de brief werden door velen als onprofessioneel en partijdig ervaren.
“Een organisatie die onafhankelijk moet zijn, hoort geen enkele politieke partij op deze manier te benaderen,” aldus een verontwaardigde heer in een besloten Whatsappgroep.
In reactie op de kritiek gaf het OKB een uitgebreide uitleg waarin zij benadrukten dat hun werk altijd onafhankelijk en objectief blijft. Het bureau beloofde in de toekomst goed te letten op haar woordkeuze.
De uitleg van het OKB heeft de kritiek niet doen afnemen. Veel mensen vinden dat het instituut simpelweg excuses had moeten maken in plaats van een lange verklaring af te geven.
“Het enige wat het OKB had moeten doen was toegeven dat het een grove en onvergefelijke fout heeft gemaakt” luidt een gefrustreerde burger.
De situatie heeft het vertrouwen in het OKB als onafhankelijk instituut opnieuw ter discussie gesteld. In een tijd waarin transparantie en neutraliteit nodig zijn voor het functioneren van democratische processen, wordt verwacht dat zij gevoelige kwesties met uiterste zorg behandelen.
Voor verscheidene personen is dit incident een teken dat er meer gedaan moet worden om de geloofwaardigheid van het instituut te waarborgen.
https://www.gfcnieuws.com/kritiek-op-okb-ondanks-verduidelijking-over-brief-aan-ndp/
OKB benadrukt zijn kerntaken na reacties brief NDP
30 Dec, 2024
Het Onafhankelijk Kiesbureau (OKB) benadrukt in een persbericht zijn neutraliteit en onpartijdigheid. Er zijn diverse reacties gekomen na een brief aan de Nationale Democratische Partij (NDP) waarin deelneming is betuigd over het heengaan van ex-voorzitter en gewezen president Desi Bouterse. Enkele belangrijke punten worden verduidelijkt door het OKB over de positie als onafhankelijke en onpartijdige instelling.
Allereerst wenst het OKB nogmaals de oprechte deelneming te betuigen aan de nabestaanden van oud-president
Bouterse en aan allen die door zijn overlijden getroffen zijn. Het OKB heeft echter de verantwoordelijkheid om zijn communicatie en handelen altijd te baseren op de principes van onpartijdigheid, neutraliteit en integriteit.
De brief van het OKB naar de NDP toe dient als een algemene uiting van medeleven, zoals dat gebruikelijk is bij het overlijden van publieke figuren. Wij erkennen dat het essentieel is om, in dergelijke gevallen, zorgvuldig met taal om te gaan en onze neutraliteit te waarborgen. De voormelde brief van het OKB heeft onbedoeld verwarring veroorzaakt. Benadrukt wordt dat de rol van het OKB zich strikt beperkt tot het waarborgen van een eerlijk en transparant verkiezingsproces en het naleven van de grondwettelijke en wettelijke voorschriften die haar taak definiëren.
Het OKB heeft geen politieke voorkeur en handelt in het belang van alle burgers van Suriname, ongeacht hun politieke overtuigingen of achtergrond. In reactie op de opmerkingen die zijn gemaakt over het brief naar de NDP toe, wenst het OKB te verduidelijken dat te allen tijde het verplicht voelt tot het handhaven van de hoogste standaarden van objectiviteit en onpartijdigheid.
Het OKB erkent de bezorgdheid die is geuit en neemt deze ter harte. Om verdere misverstanden te voorkomen, zal in de toekomst extra zorgvuldigheid worden betracht in het formuleren van communicatie. Het OKB benadrukt opnieuw dat het vastbesloten is zijn kerntaak; het toezicht houden op eerlijke en transparante verkiezingen met de grootste zorg en integriteit uit te voeren. Het OKB zal steeds alle noodzakelijke stappen blijven ondernemen om het vertrouwen van de Surinaamse samenleving in zijn onafhankelijkheid en neutraliteit te waarborgen en verder te versterken.
https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/84362
Willen we meer of minder alcoholmisbruik in de Surinaamse politiek?
Dit is de belangrijkste vraag voor de verkiezingen van 2025
Zou u uw vrouw en kinderen vijf jaar lang dagelijks laten rondrijden door iemand onder invloed van alcohol? Waarom staan we dan wel toe dat ons land vijf jaar lang wordt bestuurd door leiders die overmatig drinken?
Volgens onderzoek is oud-president Bouterse overleden aan leverfalen door overmatig alcoholgebruik. Het mag niemand verbazen dat dit gedrag ook invloed heeft gehad op zijn leiderschap gedurende de tien jaar dat hij Suriname bestuurde. Gedurende die periode hebben we als samenleving onze toekomst toevertrouwd aan iemand met destructief gedrag. Het resultaat? Een failliet land.
Na Bouterse kwamen er nieuwe bestuurders die de puinhopen moesten opruimen, maar vaak waren zij zelf ook onderdeel van hetzelfde probleem: alcoholmisbruik. Sinds 1975 lijkt het bestuur van Suriname alleen maar verder te verslechteren.
Suriname wordt bestuurd door leiders met problematisch gedrag
Er zijn meerdere voorbeelden van prominente politici met een vergelijkbare levensstijl. Pretaap Radhakishun, voormalig vicepresident, staat bekend als een ‘kampioen-drinker’. Onder het bestuur van president Wijdenbosch werden de staatsfinanciën vernietigd, mede door leiderschap dat gekenmerkt werd door losbandigheid en onverantwoord gedrag. Deze mensen ruïneren niet alleen zichzelf, maar ook het land en zijn bevolking.
Tijd voor strengere regels: geen alcohol of drugs voor bestuurders
Het is tijd om te erkennen dat alcoholmisbruik binnen het bestuur van ons land moet stoppen. Er moet wetgeving komen die het gebruik van alcohol en drugs door presidenten, ministers en hun adviseurs verbiedt. Deze leiders zouden periodiek getest moeten worden om ervoor te zorgen dat zij helder van geest zijn.
Besturen is topsport. Het vereist scherpte, helderheid en een gezond beoordelingsvermogen. Wie zijn eigen leven niet op orde heeft, kan ook niet verantwoordelijk omgaan met het lot van een natie. Een leider die zelf geen alcohol misbruikt, zal dit ook niet tolereren bij zijn adviseurs of collega’s.
Het bewijs ligt er: destructief gedrag leidt tot destructieve beslissingen
De recente onthullingen over Bouterse bevestigen hoe groot de impact van drank op zijn leiderschap is geweest. Veel van zijn beslissingen, waaronder die met betrekking tot de gebeurtenissen van 8 december, lijken te zijn genomen onder invloed van alcohol. Dit gedrag heeft niet alleen zijn eigen leven getekend, maar ook dat van ons als volk en onze toekomst.
Een dringende oproep
Aan alle Surinamers, vooral tijdens de feestdagen, stel uzelf de volgende vraag: zou u uw gezin vijf jaar lang laten rondrijden door iemand die afhankelijk is van alcohol of drugs? Waarom zouden we dan ons land wel laten leiden door zulke personen?
Het contrast met onze buren in Guyana is treffend. President Irfaan Ali, een moslim die geen alcohol drinkt, is jong, scherp en verantwoordelijk. Zijn leiderschap is een belangrijke factor in het succes van Guyana. Hetzelfde geldt voor andere wereldleiders die verantwoordelijkheid boven drank stellen.
Suriname verdient leiders die scherp, gezond en verantwoordelijk zijn. Zuiplappen horen niet thuis in de politiek, laat staan aan het stuur van ons land. Onze toekomst en die van onze kinderen hangt af van het maken van betere keuzes.
Conclusie
Suriname zal nooit groeien zolang het bestuur in handen is van onverantwoordelijke leiders met destructieve gewoonten. Het is tijd voor verandering. Kies in 2025 voor leiders die de toekomst van ons land serieus nemen – zonder de invloed van drank en andere middelen.
https://www.srherald.com/ingezonden/2024/12/29/willen-we-meer-of-minder-alcoholmisbruik-in-de-surinaamse-politiek/
SLAPELOZE KERSTNACHT TOEGEWENST
Tijdens de kerstnacht verspreidden geluiden zich over het heengaan van Desi Bouterse: militair, sportinstructeur, couppleger, dictator, politicus, oud-president, veroordeeld voor drugshandel en meervoudige moord en in recente maanden, voortvluchtige. Bouterse kwam een links-nationalistische beweging en een politiek onrustig Suriname aantreffen bij zijn terugkeer naar Suriname. Meteen na de staatsgreep begon hij een campagne van persoonlijke machtsconsolidatie, die hij door de jaren heen voortzette. Zijn persoonlijk vermogen nam toe en hij voedde een cultuur van angst en terreur.
Op bedenkelijke wijze wist hij altijd anderen de risico’s te laten nemen en op het juiste moment naar voren te stappen om de verantwoordelijkheid voor successen te nemen en bij ontevredenheid naar de achtergrond te verdwijnen.
Als hij de vrijheid had te reizen, zocht hij altijd het gezelschap en de associatie op met linkse figuren uit de regio, het liefst met een beetje dictatoriale inslag zoals hij zelf.
Hij wist een gevoelsmatige volgzaamheid op te bouwen onder laagopgeleide personen, vooral als zij in armoede leefden. Hij heeft met alle politieke invloed die hem in zijn jaren gegund is, niets van betekenis volbracht om die aanhang uit die armoede te verheffen. Zij vormden een menselijk schild dat hem vaak afgeschermde van consequenties.
Bouterse cultiveerde militarisme en de schijn van de militaire cultuur, ondanks het feit dat zijn staatsgreep het beginsel van rangorde en volgzaamheid, geweld aan deed. Wat hij effectief deed was profiteren van spanningen. Keer op keer, binnen het militair regime, binnen de NDP en binnen zijn eigen coalities wist hij een driehoek te vormen tussen rivaliserende fracties te komen als boven partijen staand en ov.
Militarisme was een belangrijk ingrediënt van Boutisme, net als oppervlakkig nationalisme. De symbolen van de Surinaamse natie waren zijn instrumenten.
Daarnaast cultiveerde hij een mythologie rond multiculturele barrières door te doorbreken, wederom slechts aan de oppervlakte. De NDP heeft nooit een Marron als lijsttrekker in Nickerie gekandideerd en evenmin een Chinees in Brokopondo.
De ironie is dat het Boutisme, ooit een merk van verjonging en van vernieuwing, geen erfgenaam heeft. De bejaarde linker- en rechterhand van Bouterse in zijn politiek avontuur, zelf zeventigers, vechten om het politiek erfgoed. Geen van beiden hebben het ongrijpbare wat de aandacht telkens op Bouterse leek te vestigen. En omdat het Boutisme geen ideologie was, maar de oppervlakkige volgzaamheid van een persoonscultus, is er weinig om over te dragen.
Niemand verwachtte van de NDP in 2025 grootse prestaties. Maar zonder het hoofdgerecht op het menu, wordt het een onmogelijke opgave voor de partij bij de stembus. De top van de partij bracht slapeloos de kerstnacht door, terwijl een droom verloren ging.
De tactieken van Bouterse, zoals grote lege beloften, vijanden de schuld in de schoenen schuiven, machtsvertoon op kosten van de Staat, zijn veel eerder overgenomen door zijn rivalen, Santokhi en Brunswijk, die hem zowel in politiekvoering als in beleid, nauwgezet nabootsen.
https://dagbladdewest.com/2024/12/29/slapeloze-kerstnacht-toegewenst/
Surinamers willen altijd het foute graag normaal maken
By Opinie/Trending Posts/30-12-2024 04:55 AM
SHARE 
Hikmat Mahawat Khan
INGEZONDEN – De hele dag herkauwen hordes Surinamers zinnen als “eerlijk leiderschap, integer leiderschap” zonder kennelijk te snappen wat zij elkaar napraten. Dezezelfde Surinamers zijn zelf zo oneerlijk, zo niet integer, zo niet zuiver, zo onredelijk als maar kan. Hoe hypocriet kan men zijn, hoe vals kan men zijn, hoe schizofreen kan men zijn. Dit loopt dwars door alle sociale lagen, etniciteiten en religies. De rot zit heel diep in de samenleving. De tenen zijn lang, want als men zegt dat het land een “failed state” is, reageren diezelfde Surinamers alsof ze door een bij zijn gestoken. Is er niemand in Suriname die het lef heeft om, dwars op dat napraten, de mensen een spiegel voor te houden?
Normaal maken wat fout is
Surinamers willen alles wat overduidelijk fout is gewoon normaal maken. En dan verbaasd doen dat het land verloederd raakt?
-NDP’ers zijn nu openlijk verbolgen dat deze regering Bouterse geen staatsbegrafenis geeft. Zij willen niet begrijpen dat het gaat om iemand die veroordeeld was en op de vlucht was. Wat je voor de rest van Bouterse ook vindt, een staatsbegrafenis kon nu niet. NDP’ers willen hier weer – ja weer! – iets wat fout zou zijn normaal maken. Velen maken er zelfs een racistisch verwijt van richting de “koelie Santokhi”. Onbegrijpelijk.
-Noot: als men het niet eens is met het vonnis, dan had dat eerder via het proces aangevochten moeten worden. Ik heb dus geen oordeel over Bouterse in dit artikel. Ik stel vast dat er een vonnis is en dat Bouterse was ondergedoken, wat niet legaal was.
-VHP’ers en NPS’ers hoeven niet te denken dat zij dan de vaandeldragers van fatsoen zijn, want ook zij hebben iets wat fout is normaal gemaakt. Door het accepteren van Brunswijk als VP hebben VHP en NPS ook boter op hun hoofd en meegedaan aan de verloedering van de samenleving.
-NDP’ers nemen met bombarie een ethische code aan maar werken graag samen met een man die de CBvS heeft “belazerd” met contracten via een omweg voor zijn eigen bedrijf. De NDP maakt iets wat gruwelijk fout is normaal en weigert afstand van hem te nemen.
-Amoksi vindt het normaal dat Brunswijk een app krijgt van Bouterse vanuit zijn schuilplaats en dat Brunswijk die niet meldt om daarmee Bouterse te kunnen opsporen. De minister van Juspol vindt dat normaal! De VP vindt dat normaal! ABO’ers maken iets wat fout is gewoon doodnormaal.
-Drugshandel tiert welig. Er worden regelmatig drugs gevonden, maar niemand in het “dorp” Suriname doet eraan en niemand kent iemand die daaraan doet. Toch kent men genoeg mensen die plotseling rijk zijn geworden zonder iets substantieels te hebben gedaan. Iedereen kijkt weg. Surinamers verwachten dat kabouters het probleem gaan oplossen. Anderen moeten het doen. Spreek hen nergens op aan.
-De media in Suriname hoort sinds dinsdag dat er iets aan de hand is rond Bouterse en tot zondag – zes dagen later – konden zij niet met de basale vragen komen, laat staan de antwoorden. “Zo doen wij dat niet in Suriname,” hoor je ze zeggen. De juiste vragen stellen om informatie over de toedracht te krijgen. De Telegraaf, NOS en RTL uit Nederland kunnen in een paar dagen meer vertellen dan men daar met hordes in zes dagen kan bevragen. Spreek hen nergens op aan, want zij hebben niet de middelen – lees: euro’s – om goede vragen te stellen. Zij maken het foute, het wegkijken en wegduiken graag normaal. Geen vragen stellen betekent dat men niets hoeft te vertellen. Of pietluttige vragen stellen, zodat de krant toch gevuld is.
De hele gemeenschap kijkt naar alles en haalt de schouders op met zinloze opmerkingen als “zo gaat dat in Suriname”. De gemeenschap verwacht kennelijk dat smurfen en aliens komen om het volk fatsoen bij te brengen. Alles zelf goed vinden en dus meewerken aan niet-integer gedrag, maar toch steeds willen dat straks integere leiders de leiding nemen? Waar moeten die integere leiders vandaan komen? Buitenaards? Uit de verloederde samenleving?
Onredelijkheid en valsheid
De gemeenschap is buitengewoon onredelijk en vals. Dat zie je nu weer rond het overlijden van Bouterse. Plotseling worden verwijten gemaakt aan het adres van Santokhi alsof hij verantwoordelijk is voor de vervolging, de strafmaat en nog erger: het onderduiken van Bouterse en zijn overlijden. De meest smerige reactie van NDP’ers en aanhangers van Bouterse is de sfeermakerij rond Santokhi als Hindostaan. Hier zie je de foute effecten van de racistische insteek van onder andere Oostburg. Dus het is die “koelie Santokhi” die Bouterse wilde aanpakken. De realiteit is echter dat het proces tegen Bouterse is opgestart door Venetiaan – geen koelie. De verjaring is gestuit door Venetiaan, een Afro-Surinamer. Het proces tegen Bouterse is jarenlang door de NPS en aanverwanten aangejaagd. Het is Venetiaan geweest die de democratisch gekozen Bouterse de versierselen niet wilde omhangen. Maar het was wel Santokhi die de versierselen uit de handen van Bouterse aannam.
Wie heeft in de jaren 80 met Bouterse samengewerkt voor een proces tot democratie? Juist, die “koelie Lachmon” en geen NPSer of een “Afro-Surinamer”!
Dit is een andere kant van de foute houding van aanhangers van de NDP en de foute houding van de gemeenschap. Als je zelf zoveel fout injecteert in een samenleving, kun je toch niet verwachten dat er integere en eerlijke leiders uit jouw midden opstaan? Hoe dan? Vanwaar?
Wat zou Bouterse zelf vinden van zo’n houding? Opvallend is dat op de Facebookpagina van de NDP een boodschap van Bouterse staat die haaks staat op de houding van veel aanhangers.
Stop met dat foute gedrag. Stop met dat racistische. Stop met dat foute gedrag recht te praten met muggenzifterij over wetgeving. Kijk niet steeds weg.
Hikmat Mahawat Khan
https://sun.sr/Details/35828_-Surinamers-willen-altijd-het-foute-graag-normaal-maken_35828030100307427hikmatt.jpg
Onafhankelijk Kiesbureau in de fout: Een risico voor Suriname
in Actueel, Decembermoorden, Ingezonden, Opinie
INGEZONDEN
Het Onafhankelijk Kiesbureau (OKB) heeft zich met zijn recente verklaring over het overlijden van voormalig president Desi Bouterse in het oog van een storm geplaatst. Het instituut, dat de plicht heeft om onpartijdigheid en integriteit hoog te houden, prees Bouterse in een officieel schrijven als een “bepalende politieke leider” en noemde zijn overlijden “een groot gemis voor het land en de samenleving”.
Deze woorden hebben vergaande implicaties voor de geloofwaardigheid van het OKB en roepen fundamentele vragen op over de onafhankelijkheid van dit cruciale democratische instituut. Dit incident vormt een ernstig risico voor het vertrouwen in de democratische processen van Suriname.
“De verklaring van het OKB roept ook vragen op over de manier waarop het verleden wordt geëvalueerd”
Het OKB is opgericht met als hoofddoel het waarborgen van eerlijke, transparante en onpartijdige verkiezingen. Het instituut speelt een sleutelrol in het democratische proces door toezicht te houden op de verkiezingen en erop toe te zien dat deze verlopen volgens de grondwettelijke en wettelijke voorschriften.
Neutraliteit is daarbij niet alleen wenselijk, maar absoluut noodzakelijk. De bevolking moet erop kunnen vertrouwen dat het OKB geen politieke voorkeuren heeft en haar verantwoordelijkheid met de hoogste mate van integriteit uitvoert.
Wanneer een instantie zoals het OKB uitspraken doet die kunnen worden geïnterpreteerd als politieke sympathie of erkenning voor een controversiële figuur, ondermijnt dat het vertrouwen van de samenleving in de eerlijkheid van het verkiezingsproces. De verklaring van het OKB in verband met Bouterse’s overlijden is daarom uiterst problematisch. Het roept de vraag op of het OKB nog wel in staat is zijn kerntaak uit te voeren zonder beïnvloeding door politieke sentimenten.
De problematische verklaring
In hun verklaring stellen plaatsvervangend voorzitter Ravin Soerdjbalie en secretaris Anielkoemar Sewgobind dat “de bijdrage van Desi Bouterse aan de politieke ontwikkeling van Suriname” moet worden erkend. Het schrijven prijst ook zijn rol bij de oprichting van de Nationale Democratische Partij (NDP) en zijn impact op het nationaal beleid. Dit soort uitspraken wekt de indruk dat het OKB niet alleen respect betoont, maar ook sympathie toont voor een figuur die diep verdeeldheid heeft gezaaid in de Surinaamse samenleving.
Bouterse was meer dan een “politieke leider”: hij was een omstreden figuur. Zijn betrokkenheid bij de militaire coup van 1980, de decembermoorden van 1982 en zijn veroordeling voor drugshandel zijn zaken die niet genegeerd kunnen worden. Het erkennen van zijn bijdragen zonder tegelijkertijd de controverses en schade die hij heeft veroorzaakt te benoemen, laat een eenzijdig beeld zien dat niet past bij de neutrale positie die het OKB hoort in te nemen.
De gevaren van politieke sympathie
Een van de grootste risico’s van deze verklaring is de perceptie dat het OKB niet langer onafhankelijk is. Wanneer een instituut dat verantwoordelijk is voor de democratische processen uitspraken doet die kunnen worden gezien als politieke voorkeur, ondermijnt dit de legitimiteit van toekomstige verkiezingen.
Burgers kunnen gaan twijfelen aan de objectiviteit van het OKB en daarmee aan de eerlijkheid van de verkiezingsuitslagen. Daarnaast zet deze situatie de deur open voor politieke beïnvloeding. Als het OKB zich inlaat met het prijzen van politieke figuren, hoe kan het dan garanderen dat het zijn beslissingen vrij van politieke druk neemt?
Dit soort uitspraken zet een gevaarlijk precedent. Andere politieke partijen of leiders kunnen vergelijkbare erkenning eisen, wat de onafhankelijkheid van het OKB verder in gevaar brengt.
Selectieve herdenking en geschiedvervalsing
De verklaring van het OKB roept ook vragen op over de manier waarop het verleden wordt geëvalueerd. Het lijkt alsof het OKB zich richt op het eren van Bouterse’s “positieve” bijdragen, terwijl het zijn negatieve daden volledig negeert. Dit is een vorm van selectieve herdenking die schadelijk is voor het collectieve geheugen van de samenleving.
Het is van groot belang dat publieke instituties zoals het OKB hun woorden zorgvuldig kiezen, vooral wanneer zij spreken over controversiële figuren. Door Bouterse’s rol te prijzen zonder zijn betrokkenheid bij grove mensenrechtenschendingen te erkennen, geeft het OKB een eenzijdige en onvolledige weergave van zijn nalatenschap. Dit draagt bij aan geschiedvervalsing en ondermijnt de inspanningen van slachtoffers en hun families om gerechtigheid te verkrijgen.
In een land als Suriname, waar democratie nog steeds in ontwikkeling is en het vertrouwen in publieke instituties fragiel kan zijn, is het van cruciaal belang dat instituten zoals het OKB hun neutraliteit behouden. Het uiten van politieke sympathie, of zelfs maar de schijn daarvan, kan de stabiliteit van het democratische proces in gevaar brengen.
Het vertrouwen in democratische instituties is een van de pijlers van een goed functionerende democratie. Wanneer dat vertrouwen wordt ondermijnd, ontstaan er scheuren in het systeem die moeilijk te herstellen zijn. De verklaring van het OKB draagt bij aan een sfeer van wantrouwen en polarisatie. Dit kan niet alleen schadelijk zijn voor de geloofwaardigheid van het OKB, maar ook voor de bredere democratische processen in het land.
OKB kan deze fout herstellen
Het OKB moet onmiddellijk actie ondernemen om de schade die door deze verklaring is aangericht, te herstellen. Het zou een nieuwe verklaring moeten uitgeven waarin het benadrukt dat het geen politieke voorkeur heeft en waarin het zijn eerdere uitspraken nuanceert. Het kan stellen dat de oorspronkelijke verklaring bedoeld was als een algemene uiting van medeleven en niet als een politieke uitspraak.
Daarnaast moet het OKB duidelijke richtlijnen ontwikkelen voor publieke communicatie om ervoor te zorgen dat toekomstige verklaringen consistent zijn met de waarden van neutraliteit en onpartijdigheid. De betrokken functionarissen bij het opstellen van de oorspronkelijke verklaring zouden hun handelen moeten verantwoorden tegenover de samenleving.
Dit zou kunnen gebeuren via een openbare hoorzitting of een verklaring aan de pers. Het OKB moet actief werken aan het herstellen van het vertrouwen van de samenleving. Dit kan door in gesprek te gaan met maatschappelijke organisaties, politieke partijen en burgers om te benadrukken dat het instituut zich inzet voor onpartijdigheid.
John Slagveer
https://dwtonline.com/onafhankelijk-kiesbureau-in-de-fout-een-risico-voor-suriname/
Van macht naar machteloosheid: de tragiek van Bouta’s laatste momenten
Op 8 december 1982 werd ABC-journalist Frank Wijngaarde opgepakt, waarna hij, samen met vijftien anderen, door militairen werd gevangengenomen en vermoord op het terrein van Fort Zeelandia.
Wat ik aan het doen ben? Ongewild toch Desi Bouterse in mijn gedachten. Ergens schuilen, 24 uur per dag in angst leven dat je wordt verraden. Ziek en hulpbehoevend. Ook al staan er 50 Cubaanse doktoren met 100 dozen vol medicijnen naast je bed, bepaalde hulp kan alleen in een ziekenhuis worden gegeven. Dat betekent dat je jezelf moet aangeven, waarmee je ook je ‘gastheren’ in grote problemen brengt.
Jij, die meer dan 40 jaar de machtigste man van het land was en over andermans leven beschikte en besliste, bent nu de grip op je eigen leven kwijt. Je kijkt machteloos de dood in de ogen, wetend dat je gedwongen bent om af te zien van de medische hulp die je leven misschien had kunnen redden.
En uiteindelijk sterf je, net als je slachtoffers. Eenzaam, zonder dat je geliefden je hand konden vasthouden, heb je je ogen voorgoed moeten sluiten. Als je leven als een film aan je voorbijgetrokken is, dan was het zeker geen rustig inslapen.
Dit is zo diep tragisch! Gevangenisstraf valt hierbij in het niet, naar mijn mening. Voordat je dit aardse leven verliet, heb je je paiman dubbel en dwars gekregen.
Ondanks alles kan ik niet zeggen: “Hai kis yu moi,” maar ik denk: “Poor, poor Almighty Bouta.” Je staat nu voor je Schepper om verantwoording af te leggen — iets wat je nooit hebt willen doen tegenover de nabestaanden van je slachtoffers, terwijl je die kans wel had. Ik zou niet in je schoenen willen staan.
Bouta, sterkte daarboven in de hitte! Misschien zal ik nu eindelijk de moed kunnen opbrengen om het autopsierapport van Frank Wijngaarde, de vader van mijn twee dochters, te openen en te lezen.
Hedy de Miranda https://www.srherald.com/ingezonden/2024/12/29/van-macht-naar-machteloosheid-de-tragiek-van-boutas-laatste-momenten/
OKB: Verlies Bouterse groot gemis voor het land
29 Dec, 2024
| Vertegenwoordigers van het Onafhankelijk Kiesbureau in Ocer om hun deelneming te betuigen aan de partij met het heengaan van de gewezen partijvoorzitter en president, Desi Bouterse. |
Het Onafhankelijk Kiesbureau (OKB) heeft in een schrijven aan de voorzitter van de Nationale Democratische Partij (NDP) zijn oprechte medeleven betuigd met het overlijden van de gewezen voorzitter en voormalig president van de Republiek Suriname, Desi Bouterse.
“Het verlies van een politieke leider die gedurende vele jaren een bepalende rol heeft gespeeld in de Surinaamse politiek, is een groot gemis voor het land en de samenleving als geheel. Wij erkennen zijn bijdragen aan de politieke ontwikkeling van Suriname en de impact die hij heeft gehad bij de oprichting van de NDP en het nationaal beleid”, schrijven plaatsvervangend voorzitter Ravin Soerdjbalie en Anielkoemar Sewgobind, secretaris van het OKB.
Plaatsvervangend voorzitter van OKB, Ravin Soerdjbalie tekent het condoleanceregister.
“In deze moeilijke tijd wensen wij u veel sterkte en kracht toe. Moge de herinneringen aan zijn werk en nalatenschap de NDP en haar leden blijven inspireren”.
https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/84344
Minister Ramdin: “Ligt aan autoriteiten om eventueel actie te ondernemen om beweringen vp Brunswijk”
29 december 2024
Volgens BIBIS-minister Albert Ramdin ligt het aan de autoriteiten, die daarmee belast zijn, om eventueel actie te ondernemen tegen de recente mededeling van de Surinaamse vicepresident Ronnie Brunswijk.
De tweede man van Suriname verklaarde in een interview op D-TV Express dat hij op 18 december nog heel oude foto’s op zijn telefoon heeft ontvangen, vermoedelijk afkomstig van de recent overleden oud-president Desi Bouterse.
Brunswijk gaf aan niet op het bericht te hebben gereageerd, omdat hij het nummer niet herkende. Hij benadrukte dat Bouterse zijn nummer wel kende.
Tot aan de dood zouden Brunswijk en Bouterse goed met elkaar zijn omgegaan, terwijl het Openbaar Ministerie ruim een jaar op zoek was naar Bouterse voor het uitzitten van zijn celstraf van 20 jaar voor meervoudige moord.
Op een persconferentie zaterdag merkte Ramdin op dat hij niets verder over de bewering van Brunswijk kan zeggen, behalve wat hij uit de media heeft vernomen.
Veiligheidsadviseur Melvin Linscheer, die ook naar de residentie van Bouterse ging op 24 december, is volgens Ramdin door president Chan Santokhi gevraagd om als liaison te dienen tussen de familie Bouterse en de regering.
In de nacht van 24 op 25 december zijn diverse regeringsleden gebeld of geappt over een gerucht over het overlijden van de oud-president. Nadat er meer duidelijkheid kwam, is Linscheer naar de locatie gegaan om mee te helpen verifiëren of het bericht van de dood van Bouterse klopte. Dat is de enige rol die Linscheer heeft gehad.
https://www.youtube.com/watch?v=cPOOpwxePAc&t=1s
1000-JARIG NDP REICH
Wie met gematigde vakmensen zoals Simons en Akiemboto, een gematigde NDP, gebaseerd op een sociaal gedachtegoed, maar vrij van Boutisme, dictatuur en anti-democratie had verwacht, mag midden december 2024, die droom alweer laten varen. Ingrid Bouterse opende de maand met de opening van een heus Desi Delano Bouterse Centrum, compleet in de stijl van persoonsverheerlijking die een dictator past. De persoonscultus gaat gepaard met afbeeldingen uit betere tijden, citaten, en het enige wat eigenlijk ontbreekt, is een souvenirwinkeltje, hoewel de Waka Pasi opbrengsten, natuurlijk al genoeg souvenirgerelateerde inkomsten in de richting van Ingrid Bouterse gestuurd hebben.
Dan was er de uitspraak van Simons in dezelfde maand, dat vijftien jaar regeren, de ambitie is van de partij. Na zeven jaar militaire dictatuur, zou een partij die een nieuw imago compleet met gedragscode wil opvijzelen, voorzichtiger moeten zijn met wat zij het Surinaamse volk toewenst.
Terwijl de NDP documenten presenteert die het gedrag en de ethiek van NDP’ers en NDP-kandidaten zou moeten reguleren, bevestigt de partij de toewijding aan het imago van een voor meervoudige moord en drugshandel veroordeelde. Daarnaast blijft de focus op macht, machtsconsolidatie en drie keer zo lang regeren als de verkiezingstermijnen toelaten.
Het is geen toewijding aan een langetermijnvisie, maar een toewijding aan een ruim mandaat van hele simpele volgelingen.
Socialisme in ware ideologische vorm heeft een basis van internationalisme, het tweede element van de gemeenschapsvisie van Marx. Socialisme in combinatie met nationalisme, is de visie van Bouterse, de visie van Wilders, de visie van Mussolini, de visie van de heer met de rare snor die nog groter droomde dan Simons en een 1000-jarige regeertermijn voor ogen had.
Het idee van een superbestuurder, lang en ongestoord diens gang laten gaan, is waar Jenny Simons in gelooft en wat Jenny Simons eerder verwelkomt, dan brede coalities en het democratisch proces, met tussentijdse meetmomenten.
https://dagbladdewest.com/2024/12/29/1000-jarig-ndp-reich/
December 27, 2024
Eén minuut stilte voor Bouterse in DNA: “Hogere machten zullen finale oordeel moeten vellen”
28 december 2024
Vandaag heeft De Nationale Assemblee in Suriname (DNA) één minuut stilte gehouden ter nagedachtenis aan de onlangs overleden oud-president en oud-parlementariër Desi Bouterse, die op dinsdag 24 december op 79-jarige leeftijd overleed.
Parlementsvoorzitter Marinus Bee benadrukte tijdens de vergadering het belang van het koesteren van positieve herinneringen in tijden van collectief verdriet.
“Ik hoop dat alle nabestaanden, aanverwanten en sympathisanten troost vinden in de herinneringen die hen dierbaar zijn,” zei Bee, namens DNA zijn oprechte medeleven betuigend aan de nabestaanden en alle anderen die door dit verlies zijn geraakt.
VHP-fractieleider Asiskumar Gajadien benadrukte dat het niet aan hem, zijn partij of anderen is om te oordelen over het leven van Bouterse. “Het is de taak van hogere machten om het finale oordeel te vellen. Aan ons is het de verantwoordelijkheid om de zaken in alle rust en met eerbied voor de nabestaanden af te handelen,” verklaarde Gajadien, die condoleances uitsprak aan de weduwe, kinderen, familie, vrienden en de NDP.
BEP-fractieleider Ronny Asabina noemde Bouterse een markante en bijzondere Surinamer die op vele terreinen zijn stempel heeft gedrukt. Hij sprak over de diepe impact van Bouterse op velen, die hem als bron van inspiratie zagen. PL-fractieleider Evert Karto voegde daaraan toe dat de naam van Bouterse onlosmakelijk verbonden blijft met de geschiedenis van Suriname. “Zijn leven laat zien dat leiderschap een zware verantwoordelijkheid is en dat de keuzes die men maakt een blijvende impact hebben,” zei Karto, die ook reflecteerde op de lessen die uit Bouterse’s leven kunnen worden getrokken.
Namens de ABOP-fractie memoreerde Edgar Sampie de moed en het leiderschap van Bouterse, zowel in goede als slechte tijden. Hij riep op om de inspiratie die de oud-legerleider bood te gebruiken om harder te werken aan de opbouw van het land. Ivanildo Plein van de NPS-fractie hield zijn bijdrage kort en wenste de familie, vrienden en sympathisanten veel sterkte toe met het verlies. Minister van Defensie Krishna Mathoera sprak namens de regering haar sympathie uit aan het parlement en de NDP-fractie.
NDP-fractieleider Rabin Parmessar noemde Bouterse een groot en inspirerend progressief leider, zowel nationaal als internationaal. “Zijn nalatenschap blijft een baken voor bewustwording en dekolonisatie van onze samenleving. Wij zullen zijn visie en idealen met vastberadenheid voortzetten en zijn droom van een sterker en verenigd Suriname levend houden,” aldus Parmessar.
De regering maakte vandaag ook bekend dat president Chan Santokhi, op advies, heeft besloten dat er geen staatsbegrafenis komt voor Bouterse. De uitvaart, gepland voor 3 of 4 januari 2025, hangt af van het vrijgeven van het lichaam door het Surinaamse Openbaar Ministerie.
Geen staatsbegrafenis voor oud-president Desi Bouterse
In Suriname is zojuist bekend gemaakt dat de president op basis van adviezen heeft besloten dat er geen staatsbegrafenis komt voor de onlangs overleden oud-president Desi Bouterse. Er komt ook geen periode van nationale rouw of condoleance register vanuit die Surinaamse regering. Wel zal de minister van BiZa het bestaande condoleance register namens de Surinaamse … Meer lezen over Geen staatsbegrafenis voor oud-president Desi Bouterse
Sunil Oemrawsingh: “Geen staatsbegrafenis voor Bouterse is historisch besluit”
Nabestaande en voorzitter van Stichting 8 december 1980, Sunil Oemrawsingh.
Tekst en beeld Jason Pinas
PARAMARIBO — “We zijn erg content met het besluit dat de regering heeft genomen om Bouterse geen staatsbegrafenis te geven. Dit is eigenlijk een historisch besluit.” Zo reageert Sunil Oemrawsingh, voorzitter van de stichting 8 december 1982, tegenover de Ware Tijd. De regering maakte zaterdagmorgen bekend dat ex-president Desi Bouterse geen staatsbegrafenis krijgt. Ook wordt er geen periode van nationale dag afgekondigd.
Omdat hij tweemaal democratisch is gekozen als president, wordt de vlag op de dag van de crematie wel halfstok gehangen bij alle regeringsgebouwen ter nagedachtenis van het voormalig staatshoofd. Daarnaast zal minister Delano Landvreugd van Binnenlandse Zaken het condoleanceregister in Ocer tekenen namens de regering en indien de familie daarmee akkoord gaat ook de crematie bijwonen.
“Met dit besluit van de regering hebben ze respect getoond aan Suriname, in het bijzonder de nabestaanden en slachtoffers”
Vanuit de regering komt er geen condoleanceregister. President Chandrikapersad Santokhi zal maandag telefonisch zijn medeleven betuigen tegenover ex-firstlady Ingrid Bouterse. Deze besluiten heeft Santokhi genomen na meerdere gesprekken. Een van de overwegingen voor deze regeringsstandpunten is de veroordeling van Bouterse voor zijn aandeel in de decembermoorden.
Respect aan samenleving
“Met dit besluit van de regering hebben ze respect getoond aan Suriname, in het bijzonder de nabestaanden en slachtoffers van alle mensenrechtenschendingen tijdens de militaire periode”, benadrukt Oemrawsingh. Zijn stichting gaat geen speciale activiteiten organiseren als gevolg van dit standpunt, maar er komt volgens hem wel een verklaring.
“Toen het vonnis werd uitgesproken was eigenlijk de zaak voor ons afgesloten. Bouterse was voor ons toen een gepasseerd station. Maar toen hij vluchtte bleek het dat het nog een staartje kreeg. Maar nu is het voor dit stukje afgelopen”, zegt hij verder.
Oemrawsingh wijst verder erop dat Iwan Dijksteel, die net als Bouterse is veroordeeld voor de Decembermoorden, nog steeds voortvluchtig is. “Daar zal het Openbaar Ministerie echt goed naar moeten kijken. Ons standpunt is dat de mensen achter slot en grendel moeten want dat geeft ons volledige gerechtigheid. Het Openbaar Ministerie moet ook rekening houden dat die meneer zichzelf niet pijn gaat doen”, merkt de voorzitter verder op.
Focus blijft op gerechtigheid
Oemrawsingh benadrukt dat de focus van zijn stichting nog altijd blijft op gerechtigheid, het waarborgen van mensenrechten en ondersteunen van nabestaanden van alle slachtoffers die zijn gevallen in de totale militaire periode. “De strijd voor waarheid stopt niet. We zullen blijven werken om uitvoering te krijgen van al die rechtelijke uitspraken. We zijn een mensenrechtenorganisatie die alle mensenrechtenschendingen graag onderzocht wil zien”, aldus Oemrawsingh. Zo is de stichting nog indringend bezig met onder andere het bloedbad dat op 29 november 1986 is aangericht in Moiwana en de moord op inspecteur Herman Gooding. “De dood van Bouterse sluit een hoofdstuk af, maar niet het boek”, aldus de voorzitter.
https://dwtonline.com/sunil-oemrawsingh-geen-staatsbegrafenis-voor-bouterse-is-historisch-besluit/
Spong: Een moordenaar krijgt geen begrafenis met staatseer
Door Amanda Palis
in Politiek
Volgens advocaat Gerard Spong zou het een grote middelvinger naar rechterlijke macht zijn, als Desi Bouterse met staatseer zou worden begraven.
Spong heeft altijd een uitgesproken mening gehad over Bouterse en zegt in gesprek met ABC Suriname dat het begraven van iemand met staatseer die door de burgerlijke rechter is veroordeeld voor 20 jaar straf, niet te rijmen is. “Je schoffeert de rechterlijke macht en de rechter”, zegt Spong.
Hij geeft duidelijk aan dat zo iemand geen staatsbegrafenis of een begrafenis met staatseer verdient. Hij geeft ook aan dat Zuid-Amerikaanse landen die een voormalige dictator moesten begraven, deze hebben begraven zonder staatseer of zonder een staatsbegrafenis. “Dit hebben we gezien in Chili bij Pinochet en de president van Peru, deze hebben geen begrafenis met staatseer gehad.” Hij geeft aan dat Suriname zou uitsteken in vergelijking met de andere Zuid-Amerikaanse landen die voormalige dictators en machthebbers zonder staatseer hebben begraven.
Er is een heftige discussie gaande binnen de samenleving of de voormalige legerleider en veroordeelde van 8 december toch met staatseer begraven moet worden. Het besluit om een staatsbegrafenis te houden wordt genomen door de zittende president en is doorgaans voorbehouden aan personen die een uitzonderlijke bijdrage hebben geleverd aan het land. Zo werd bijvoorbeeld oud-premier Wim Udenhout in mei 2023 met staatseer begraven. Ook oud-vicepresident Jules Ajodhia kreeg in maart 2024 een uitvaart met staatseer.
Het is dus mogelijk dat een president met staatseer wordt begraven, maar dit is afhankelijk van de beslissing van de huidige regering op het moment van overlijden.
Bouterse is op 20 december 2023 veroordeeld voor 20 jaar voor zijn betrokkenheid van de 15 personen die zijn vermoord tijdens de 8 Decembermoorden. Met zo een vonnis op zijn naam betwijfelen velen als de nu overleden legerleider met staatseer begraven moet worden. Ramon Abrahams van de Nationale Democratische Partij (NDP) zegt dat de partij en familie geen aanvraag zullen doen naar een begrafenis voor staatseer. “Als het komt, komt het. Als het niet komt, dan komt het niet”, zei Abrahams. De partij zal zelf zorgen voor een waardig afscheid van hun erevoorzitter, werd er duidelijk gemaakt.
De regering zal later op de dag tijdens een persbriefing duidelijk aangeven wat het besluit is rondom de uitvaart van Bouterse en zal er gesproken worden over ‘respectvolle uitvaart en afscheid van oud- president Desiré Delano Bouterse’. De persbriefing vindt vandaag plaats omstreeks half 12 in de Conference kamer van BIBIS. https://keynews.sr/spong-een-moordenaar-krijgt-geen-begravenis-met-staatseer/
GEPLAND
https://youtube.com/watch?v=rwJDD8iDoRM%3Ffeature%3Doembed
Wel of geen staatsbegrafenis Desi Bouterse
28 Dec, 2024
Paramaribo, 26 december 2024
Betreft: Het wel of niet toekennen van een staatsbegrafenis aan Desiré Delano Bouterse
Aan: Z.E. de heer Chandrikapersad Santokhi – President van de Republiek Suriname,
Middels dit schrijven willen wij van Stichting Hart voor Suriname Worldwide, u Zijne Excellentie, argumenten aanreiken of het wel of niet gewenst is om Desiré Delano Bouterse – voormalig President van Suriname – een staatsbegrafenis toe te kennen.
Het al dan niet toekennen van een staatsbegrafenis aan Desiré Delano (Desi) Bouterse is een complexe en gevoelige kwestie en raakt aan de fundamenten rond ethiek, nationale identiteit en rechtvaardigheid.
Argumenten voor een staatsbegrafenis of staatscrematie
1. Historische invloed
Bouterse heeft een significante rol gespeeld in de moderne geschiedenis van Suriname, zowel als leider van de militaire coup in 1980 als president van 2010 tot 2020. Voorstanders kunnen stellen dat zijn invloed op de ontwikkeling van het land, zowel positief als negatief, niet genegeerd mag worden.
2. Symbool van verzoening
Het erkennen van zijn staatshoofdschap via een staatsbegrafenis kan worden gezien als een gebaar van verzoening, met als doel om oude wonden in de samenleving te helen en een lijn te trekken onder een tumultueus verleden.
3. Politieke realiteit
Bouterse had een grote achterban en was geliefd onder delen van de bevolking, met name onder de aanhangers van de Nationale Democratische Partij (NDP). Een staatsbegrafenis zou tegemoet kunnen komen aan de gevoelens van deze groep.
Argumenten tégen een staatsbegrafenis of staatscrematie
1. Schending van mensenrechten
De Decembermoorden van 1982 en de slachting te Moiwana in 1986 zijn misdaden tegen de menselijkheid. Bouterse werd verantwoordelijk gehouden voor martelingen, executies en schendingen van fundamentele rechten, waardoor hij het symbool is van onderdrukking en geweld.
2. Juridische veroordelingen
Zijn veroordelingen wegens drugscriminaliteit en moord maken hem in de ogen van velen ongeschikt voor een dergelijke eer. Het toekennen van een staatsbegrafenis zou de ernst van zijn misdaden kunnen bagatelliseren.
3. Ethiek en rechtvaardigheid
Veel nabestaanden van de slachtoffers van zijn regime hebben nooit rechtvaardigheid ervaren. Een staatsbegrafenis zou worden gezien als een belediging voor de herinnering aan de slachtoffers en hun families.
4. Schade aan het imago van Suriname
Internationaal zou een staatsbegrafenis voor Bouterse kunnen worden opgevat als een goedkeuring van zijn daden, met mogelijke gevolgen voor de reputatie van de Republiek Suriname op het gebied van mensenrechten en democratische waarden.
Mogelijke middenweg
Een alternatieve oplossing kan zijn om geen officiële staatsbegrafenis te organiseren, maar zijn achterban alle ruimte te geven de gebeurtenis toch te markeren met een neutrale herdenking.
Naar het oordeel van Hart voor Suriname en nog vele Surinamers en diaspora, wegen de argumenten tegen, vele malen zwaarder dan de argumenten voor een staatsbegrafenis voor D.D. Bouterse. Stichting Hart voor Suriname Worldwide wenst u heel veel wijsheid in deze.
Hoogachtend, Jay Pahladsingh – Voorzitter van Stichting Hart voor Suriname Worldwide https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/84325
‘Bouterse maandagavond overleden’
vrijdag 27 december 2024; 1:50 pm
Over Desi Bouterse zal nog lang na zijn dood worden gesproken en geschreven. De militair die politicus werd en vanaf 1980 de politiek in Suriname heeft gedomineerd, is begin deze week overleden. Informatie over zijn dood begon dinsdagavond laat te circuleren en omstreeks vijf uur woensdagochtend 25 december werd dat bevestigd. Over het nalatenschap van Bouterse zijn de meningen zeer verdeeld. Voor de één is hij een held, voor de ander een voortvluchtige, meervoudige moordenaar, drugsdealer of despoot.
Tekst Ivan Cairo
Beeld dWT archief
Van verschillende bronnen verneemt de Ware Tijd dat de ex-president omstreeks half twaalf op maandagavond 23 december is overleden op het schuiladres waar hij de afgelopen periode verbleef. De persoon of personen die het ontzielde lichaam zijn gaan ophalen vertrokken naar verluidt pas dinsdagmiddag 24 december omstreeks vijf uur naar de locatie. De tocht heen en terug nam enkele uren in beslag.
“Of je het nu met Desi Bouterse eens bent of niet, je zult de kracht van zijn persoonlijkheid moeten waarderen” Mia Mottley
Het stoffelijke overschot werd per boot over de Surinamerivier aangevoerd, maar vanwege het getij – het was al eb toen men terug was – kon het lichaam van de overledene niet via de rivier naar zijn woning te Leonsberg worden gebracht. Op een andere plek, niet al te ver in de omgeving, werd het ontzielde lichaam aan land gebracht, overgezet in een voertuig en vervolgens over de weg vervoerd naar Leonsberg.
Naar wordt vernomen zou de voortvluchtige recentelijk hebben besloten zijn vlucht voor justitie op te geven, omdat hij kennelijk dringend medische hulp nodig had. Echter, hij stierf voordat hij dat voornemen kon uitvoeren.
Onderzoek
De politie zegt een strafrechtelijk onderzoek te zijn begonnen naar de omstandigheden hoe het ontzielde lichaam van Bouterse te Leonsberg is aangekomen. De ex-president was sinds het niet verschijnen in januari dit jaar bij de strafinrichting te Santo Boma om zijn gevangenisstraf uit te zitten voortvluchtig. Bouterse werd in december 2023 door het Hof van Justitie definitief veroordeeld wegens betrokkenheid bij de moord op vijftien mannen op 8 december 1982 in Fort Zeelandia.
Het Korps Politie Suriname meldt in een persbericht dat hem is voorgehouden dat het stoffelijke overschot van de politicus door “onbekenden” vanuit een voor hen “onbekende” locatie naar zijn huis te Leonsberg was getransporteerd, waarna de politie werd geïnformeerd. De arts die werd ingeschakeld, stelde omstreeks kwart over zes woensdagochtend formeel de dood vast.
“Het lijk vertoonde volgens de arts geen tekenen van misdrijf en werd na afstemming met het Openbaar Ministerie in beslag genomen voor sectie om de vermoedelijke doodsoorzaak vast te stellen”, aldus het KPS. Het resultaat van deze lijkschouwing is nog niet bekend gemaakt.
Charisma
Op sociale media, in interviews en verklaringen hebben prominente personen hun mening gegeven na de dood van Bouterse. Premier Mia Motley van Barbados is tot nu toe de enige Caricom-leider die publiekelijk heeft gereageerd op het heengaan van de ex-president. “Ik heb veel, heel veel mensen ontmoet in deze functie sinds ik in mei 2018 hoofd van de regering werd. Maar er zijn er ook die zo’n sterke persoonlijkheid hebben dat ze een onuitwisbare indruk achterlaten op iedereen met wie ze contact hebben gehad. Desi Bouterse was zo’n man. Hij heeft een geschiedenis die varieert van vrijheidsstrijder tot staatshoofd van de Republiek Suriname. Of je het nu met hem eens bent of niet, je zult de kracht van zijn persoonlijkheid moeten waarderen”, zei Motley in een verklaring.
De Caricom neemt, aldus de premier van Barbados afscheid van “één van haar meest charismatische leiders”. Bouterse was de eerste Caricom-leider die met haar in gesprek ging tijdens haar eerste deelname aan een Caricom-top in juli 2018 in Montego Bay, Jamaica. “Door zijn ogen en hart leerde ik de rijke cultuur van deze smeltkroes op het Zuid-Amerikaanse continent kennen en zo begon mijn liefde voor het land (Suriname, … red.) en zijn mensen.” Ze memoreert vervolgens haar bezoek aan Suriname waar ze op sleeptouw werd genomen door Bouterse naar verschillende delen van het land, waaronder Brokopondo.
In juli 2023 had Motley tijdens de toen in Suriname gehouden Caricom-top samen met premier Ralph Gonsalves van Saint Vincent en de Grenadines een ontmoeting met Bouterse. Het werd een zeer ontspannen samenzijn “maar, helaas, wie wist dat dit onze laatste keer samen zou zijn”.
Motley vertelt ook dat Bouterse en zijn vrouw Ingrid spontaan een aantal banken, gemaakt van Surinaams hout, schonken aan Barbados toen zij in 2020 hadden gehoord van de plannen om Golden Square Park op Barbados op te zetten. “Omdat ze de vriendschapsbanden tussen onze twee naties wilden verrijken.”
Afsluiting historische periode
Met de dood van Bouterse wordt een historische periode afgesloten in de moderne geschiedenis van Suriname, zegt Sandew Hira (Dew Baboeram) tegen de Ware Tijd. Hira, nabestaande van één van de slachtoffers van de Decembermoorden, verzoende zich met Bouterse en zette in een serie gesprekken met de intussen president geworden politicus stappen naar waarheidsvinding naar politiek geweld tussen 1980 en 1996, inclusief de Decembermoorden. “De overgrote meerderheid van de slachtoffers is omgekomen in de Binnenlandse Oorlog die werd gesteund door de Nederlandse regering, die dertig miljoen gulden stopte in de financiering van deze oorlog”, aldus Hira.
Volgens hem zullen de komende generaties geschiedschrijvers oordelen over de betekenis van Bouterse voor de geschiedenis van Suriname. “Die geschiedschrijving zal onderdeel zijn van het dekolonisatieproces van Suriname. Ze zullen een oordeel vellen over 25 februari 1980, 8 december 1982, de Binnenlandse Oorlog, de structurele veranderingen in de Surinaamse economie sinds 1980, het systeem van politiekvoering inclusief de corruptie onder verschillende regeringen voor en na 1980 en nog veel andere zaken waar Bouterse invloed op heeft gehad.”
De toekomst zal volgens hem leren wat dat oordeel zal zijn. Hira hoopt dat met het heengaan van Bouterse de weg wordt vrijgemaakt voor een traject van waarheidsvinding, verzoening en heling van alle slachtoffers van politiek geweld. https://dwtonline.com/bouterse-maandagavond-overleden/
Dood Bouterse wrang voor nabestaanden Decembermoorden: ’Hij is er goedkoop vanaf gekomen’
ROBERT ALTING
25 december 2024
PARAMARIBO – Dinsdagavond laat, zo rond elf uur Surinaamse tijd, ging de telefoon van Horacio Stjeward van de nieuwssite Key News Suriname. Hij en zijn partner Amanda Palis wisten niet wat ze hoorden. Desi Bouterse zou zijn overleden. Dat hij ernstig ziek zou zijn, zéér ernstig zelfs, hoorden zij drie dagen eerder al, van een betrouwbare bron verkerend in de omgeving van de voormalig legerleider. Toch waren ze verrast van het bericht dat hij dood zou zijn. „Je verwacht het niet. We zijn meteen naar zijn partijcentrum gereden, naar lijkhuizen, naar zijn woning op Leonsberg. Niemand kon het officieel bevestigen. We hebben iedereen gebeld. Inmiddels weten we het zeker. Hij is er niet meer.”
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/b23d8b1e-c2b7-11ef-a4e3-06d92d542aed.jpg)
© ANP/HH, EIGEN FOTO
Angelic del Castilho over de dood van Desi Bouterse: „Hij is gestorven zoals veel dictators: eenzaam en alleen.”
Als een van de eerste media in Suriname brachten zij het nieuws naar buiten. Hun site ontplofte. Stjeward staat op het moment dat De Telegraaf hem spreekt voor het woonhuis van Bouterse op Leonsberg, een piepklein dorpje ten noorden van Paramaribo waar Bouterse sinds jaar en dag riant woont aan de Surinamerivier en waar de politie drie dagen terug nog een inval deed.
Video: ‘Uiteenlopende verhalen over waar Bouterse overleed’
Verdriet in Suriname om dood Desi Bouterse
Steward beschrijft wat hij ziet: „Er staan hier zeker zo’n tweehonderd man. De sfeer is somber. Mensen huilen, mensen zijn radeloos. Ze zijn in paniek. Anderen maken een verslagen indruk. Iedereen is verrast.”
De mensen die daar staan, zijn veelal zogenoemde Boutisten, aanhangers van Desi Bouterse, loyaal tot op het bot. „Voor hen gaat dit een zware klap zijn.”
Terwijl Stjeward voor de poort van het huis van Bouterse staat, arriveert een pleegdochter van hem. „Ze was zeer emotioneel. Ze begon te schreeuwen tegen een journalist: ben je nu blij? Is dit wat je wil?” Het stoffelijk overschot van Bouterse is in het huis, aldus Stjeward. Dat is bevestigd door de begrafenisondernemer.
Desi Bouterse veroordeeld tot 20 jaar cel
Bouterse zorgt al sinds de jaren tachtig voor een splitsing in de Surinaamse samenleving. Je bent voor hem, of tegen hem. Eind vorig jaar werd hij veroordeeld tot twintig jaar cel voor zijn aandeel in de Decembermoorden van 1982.
Lees verder onder de foto.
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/0cf6932e-c2b4-11ef-9c42-a6e8b863817e.jpg)
© ANP / HH
Desi Bouterse
Hij werd verantwoordelijk gehouden voor de dood van vijftien tegenstanders van zijn militaire dictatuur. Romeo Hoost is een van de nabestaanden. Ook hij hoorde het nieuws dinsdagavond laat. Hij dacht in eerste instantie dat het zou gaan om een truc van Bouterse. Dat hij niet echt dood zou zijn. „Maar vanochtend kreeg ik de bevestiging. Hij is dood.”
BEKIJK OOK:Surinaamse oud-president Desi Bouterse (79) overleden
Nabestaanden Decembermoorden teleurgesteld
Opgelucht is hij echter niet. Hij zegt teleurgesteld te zijn. „Hij is er goedkoop vanaf gekomen. Hij is veroordeeld voor de Decembermoorden, maar heeft nooit vastgezeten. Dat geeft een wrange nasmaak.”
Ondertussen staat zijn telefoon roodgloeiend. De dood van de ex-president is het gesprek van de dag in Suriname. „Mensen bellen me. Ze willen weten wat ik ervan vind.”
In mei 2025 zijn er verkiezingen in Suriname. Hij verwacht dat de dood van Bouterse een electorale klap voor zijn politieke partij zal zijn, de NDP. „Ze zeiden constant: stem op ons, dan regelen we gratie voor Bouterse. Dat gaat niet meer gebeuren. Er zal niet meer over hem gesproken worden.”
Bouterse: Een omstreden nalatenschap en zoektocht naar verzoening
26 Dec, 2024
Het leven en nalatenschap van Desi Bouterse (1945-2024), voormalig legerleider en tweevoudig president van Suriname, roepen scherpe tegenstellingen op in een samenleving die nog steeds worstelt met de schaduw van zijn regime. Zijn dood biedt een moment van reflectie over de rol van machtsmisbruik, het collectieve trauma dat hij naliet en de moeizame weg naar verzoening.
In 1980 pleegde Bouterse een staatsgreep. De staatsgreep werd aanvankelijk met enthousiasme ontvangen door een groot deel van de bevolking, gevoed door onvrede over corruptie en economische malaise onder de democratisch gekozen regering. Links-progressieve partijen zagen aanvankelijk een bondgenoot in het nieuwe regime, maar dat enthousiasme sloeg snel om naarmate het militaire bewind zijn ware aard onthulde.
Het dieptepunt van Bouterses bewind kwam op 8 december 1982, toen prominente tegenstanders van het regime standrechtelijk werden geëxecuteerd. Deze Decembermoorden, waarvoor hij in 2023 definitief werd veroordeeld, staan symbool voor het brute karakter van zijn heerschappij. De repressie, mensenrechtenschendingen en het in stand houden van een klimaat van angst tekenden het leven van velen in die periode.
Hoewel Bouterse in 1987 de macht overdroeg na democratische verkiezingen, bleef hij achter de schermen een dominante speler. Hij bleef aan als legerbevelhebber en organiseerde in 1990 een tweede coup. Zijn politieke comeback als leider van de Nationale Democratische Partij (NDP) bracht hem uiteindelijk terug in het machtscentrum. Van 2010 tot 2020 was hij president, een periode waarin hij Suriname verder polariseerde.
Zijn bewind als president werd gekenmerkt door economische chaos en beschuldigingen van corruptie, maar ook door systematische pogingen om zijn eigen wandaden te vergoelijken. De veroordeling tot twintig jaar gevangenisstraf voor de Decembermoorden in 2023 werd door velen gezien als een cruciale stap in de strijd voor gerechtigheid, maar de onvolledige strafuitvoering blijft een open wond.
Bouterses nalatenschap is diep verweven met de tegenstellingen binnen de samenleving. Enerzijds zijn er zijn aanhangers, die hem blijven zien als een bevrijder van een corrupte elite en als een sterke leider die opkwam voor nationale trots. Anderzijds is er een groeiende groep die hem beschouwt als een tiran, verantwoordelijk voor onnoemelijk leed en de ondermijning van democratische waarden.
Deze polarisatie wordt verder versterkt door de complexe historische context van de jaren tachtig. Het is te eenvoudig om de steun voor het militaire bewind destijds af te doen als blinde loyaliteit of opportunisme. De economische onzekerheid, politieke instabiliteit en het gebrek aan vertrouwen in democratische instellingen speelden een belangrijke rol in de keuzes die mensen maakten. Een eerlijk historisch begrip van deze dynamiek is essentieel voor het vinden van een pad naar verzoening.
De dood van Bouterse markeert niet alleen het einde van een tijdperk, maar ook een kans om opnieuw na te denken over hoe Suriname met zijn verleden omgaat. Het is duidelijk dat gerechtigheid nog steeds niet volledig is bereikt. Hoewel Bouterse is veroordeeld, blijft het voor veel slachtoffers en nabestaanden een bittere pil dat hij nooit daadwerkelijk zijn straf heeft uitgezeten.
Tegelijkertijd moet Suriname ook de bredere sociale en politieke vraagstukken aanpakken die ten grondslag lagen aan de polarisatie van de jaren tachtig. Dit vereist niet alleen het erkennen van alle misdaden van het militaire bewind, maar ook een kritische blik op de rol van andere politieke en maatschappelijke actoren die in die tijd hebben bijgedragen aan de chaos.
Verzoening kan alleen worden bereikt door een eerlijk en genuanceerd debat. Het zwart-witdenken dat soms de discussie domineert, helpt niet. Zoals eerder gesteld, moet er ruimte zijn voor zowel het erkennen van het leed dat is veroorzaakt als voor het begrijpen van de historische context waarin mensen keuzes maakten.
Bouterse is nu een figuur van het verleden, maar zijn invloed blijft voelbaar. Zijn dood biedt Suriname de kans om een nieuw hoofdstuk te beginnen. Dit vereist moed van alle partijen: van slachtoffers en hun nabestaanden die misschien bereid moeten zijn om te vergeven, tot aanhangers van Bouterse die de feiten onder ogen moeten zien.
Politieke partijen en maatschappelijke organisaties kunnen samen platforms creëren voor een constructieve dialoog die recht doet aan de slachtoffers, maar ook ruimte biedt voor een genuanceerd begrip van de historische context. Alleen door te erkennen dat het verleden complex is en niet past in een simpele dichotomie van goed en kwaad, kan Suriname de weg naar een gezamenlijke toekomst inslaan.
De dood van Bouterse markeert een kans voor Suriname om het verleden onder ogen te zien en lessen te trekken voor de toekomst. Het is nu aan iedere Surinamer om te beslissen of hij of zij die kans wil grijpen.
Vincent Roep https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/84291
We moeten samen verder
26 Dec, 2024
| Ruben del Prado |
(Ingezonden)
Op 24 december 2024 is Desi Delano Bouterse overleden. Een man die blijvende indruk en harde emoties achterlaat in Suriname. Hij wordt herinnerd als zowel de meest gehate als geliefde Surinamer van onze tijd – een figuur dat diepe sporen in onze geschiedenis heeft getrokken. Zijn naam roept emoties, controverse en verdeeldheid op. Wat niemand kan ontkennen is dat zijn nalatenschap voor altijd voort zal leven in de gedachten van velen.
Nu Bouterse niet meer onder ons is, staan wij als natie op een kruispunt. Hoe gaan wij verder? Hoe verwerken we de lessen van het verleden zonder eraan vast te blijven zitten? Dit moment vraagt om bezinning, niet om politieke spelletjes of verdeeldheid. Het is een tijd voor gezamenlijke reflectie: wie zijn we als volk, en wie willen we worden?
Het hoofdstuk Bouterse moet met respect worden afgesloten – zonder bitterheid of verheerlijking, met een blik op de toekomst.
Ons succes als Surinamers ligt niet in het verleden. Het hangt af van de keuzes die we vandaag maken. Keuzes om samen een rechtvaardige en inclusieve toekomst op te bouwen. Het is tijd om partijpolitiek en onderlinge verdeeldheid te overstijgen. Nu is het moment om leiderschap te tonen dat verbindt in plaats van verdeelt.
De toekomst van Suriname ligt in handen van ons allemaal. Dit is een kans om ons te richten op het bouwen van een samenleving die wordt gekenmerkt door respect, eenheid en wederzijds vertrouwen. Een land waarin verschillen worden omarmd als kracht, en waar we samenwerken aan een gemeenschappelijk doel: Suriname.
Laten we dit moment aangrijpen. Laten we het hoofdstuk Bouterse waardig afsluiten en onze energie richten op de opbouw van een natie waarin iedereen zich thuis voelt. Een rechtvaardig, verenigd en hoopvol Suriname.
Wij moeten samen verder. Alleen samen kunnen we ons land maken tot wat we willen dat het moet zijn.
Ruben F. del Prado
ruben@dekati.org
25 december 2024 https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/84297
Advocaat Gerard Spong: “Ik treur niet om het leven van Bouterse”
donderdag 26 december 2024 M.P. Wong Nederland, Suriname
Het overlijden van de voortvluchtige oud-president van Suriname, Desi Bouterse, roept gemengde gevoelens op bij advocaat Gerard Spong.
“Hoe je het ook bekijkt, Bouterse was een man met veel bloed aan zijn handen,” verklaarde Spong woensdag tegenover het ANP.
Spong, die nauw betrokken was bij het onderzoek naar de Decembermoorden, verloor vrienden en vakgenoten tijdens de tragische gebeurtenissen van 1982 in Fort Zeelandia.
Zijn ambivalente gevoelens over Bouterse’s overlijden komen voort uit het feit dat de oud-legerleider zijn straf niet heeft uitgezeten.
“Het is wrang dat hij aan zijn aardse veroordeling is ontkomen omdat hij voortvluchtig was,” zei Spong. “Maar tegelijkertijd was hij een man die Suriname veertig jaar in zijn greep hield en veel leed veroorzaakte. Om die reden treur ik niet.”
Bouterse werd in december 2023 veroordeeld tot twintig jaar cel voor zijn leidende rol in de Decembermoorden.
Tijdens deze gebeurtenissen werden vijftien tegenstanders van het militaire regime gemarteld en vermoord. “Het laat een wrang gevoel achter dat iemand met zo’n verleden ongestraft afscheid neemt van het leven,” aldus Spong.
Met zijn overlijden blijft een deel van de gerechtigheid voor de slachtoffers onvoltooid, maar Spong benadrukt dat de herinnering aan hun lijden en de strijd voor rechtvaardigheid voortleeft. https://www.gfcnieuws.com/advocaat-gerard-spong-ik-treur-niet-om-het-leven-van-bouterse/
Alles gaat door!
27 Dec, 2024
Ik hoorde het vaak: “Mi e dede gi Bouta.” Woorden die diep raakten, geladen met loyaliteit en liefde. Toen de geruchten begonnen over zijn dood, overspoelde een golf van emoties mij. Ik las berichten: “If na datie, dan mi kan dede. Hoe gaan we verder zonder DDB?” Een ander schreef: “Het land Suriname heeft geen vader meer.”
Nog heftiger: “Na Bouterse komt het nooit meer goed.”
Ik herkende het gevoel, want ook mij is ooit gezegd: “Wayne, zonder jou heeft mijn leven geen zin.” Die woorden lieten iets in mij resoneren. Maar tegelijk dacht ik: hoezo? Ik ben toch geen Bouta? Toch begon ik het mij in te beelden. Hoe zou het zijn als ik er niet meer was? Wat gebeurt er met Suriname zonder mij?
Toen kwam het nieuws. Definitief. Bouterse was echt overleden. Mijn eerste gedachte was een beklemmende stilte. Alles zou leeg worden. De stad zou sterven. Suriname zou veranderen in een ghost town.
Maar toen, slechts acht uur later, zat ik vast in een file op de Henck Arronstraat. Een uur lang, terwijl auto’s toeterden en mensen haastig voortleefden. Ik keek om me heen: het plein was vol.
De Waterkant bruiste. Het uitgaanscentrum boste van energie. Geen enkele kerst of owru jari feest was geannuleerd. Oud en jong dansten alsof er niets gebeurd was. Het leven ging onverstoorbaar door. 31 december binnenstad o span lees ik nu.
En ineens werd ik wakker. Niet letterlijk, maar in mijn hoofd. Alles wat ik dacht te begrijpen, viel weg. Alles wat ik mezelf had wijsgemaakt, stortte in. Niemand is onmisbaar, Wayne. Niemand.
Zelfs zij van wie je dacht dat ze zou instorten zonder jou – misschien je vriendin, je vrouw ?– ook zij zal haar weg vinden. Op je begrafenis zal ze verdrietig zijn, maar let op: ze zal troost zoeken. Misschien in de armen van je opvolger. “Hij is hier om me te steunen,” zal ze zeggen. Maar terwijl je lichaam in de grond zakt, is haar hand al in die van hem.
En wat gebeurt er met de wereld, met Suriname met To the Point, met Zorghotel, en alles dat je doet Wayne? De vraag: “Wie was die man ook alweer van To the Point?” Je naam wordt vergeten. Je foto’s worden uit het huis gehaald, want het doet je opvolger pijn. Het leven gaat door. Niet langzaam, niet met een pauze. Nee, het dendert door alsof je er nooit was.
De les is rauw, maar helder: leef niet voor anderen. Help waar je kan, steun waar nodig, maar vergeet nooit om voor jezelf te leven. Bouw geen illusie op van je eigen onmisbaarheid. Dat is een valkuil vol leegte.
Het leven stopt voor niemand. Zelfs niet voor jou. Dus leef. Niet voor het applaus, niet voor de woorden van anderen. Leef, omdat jij hier bent. Omdat jij ertoe doet, ook al vergeet de wereld je naam. Lever terwijl je leeft een bijdrage, want jouw werken zullen langer een herinnering zijn dan je naam.
Wayne Telgt https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/84313
Met dood van Bouterse zet Suriname punt achter verleden: ‘Stoppen met gepraat over hem’
De dood van oud-president Desi Bouterse is een afsluiting van een tijdperk. Zijn rol was al jaren uitgespeeld, maar zijn zware erfenis en onzichtbare aanwezigheid bleven als een zwaard van Damocles boven het land hangen. Aan de vooravond van een belangrijk jaar wil Suriname vooruit kijken. ‘Zijn dood is goed voor hém en voor óns.’
Tonny van der Mee 26-12-24
De Surinaamse schrijfster Cynthia McLeod (88) moet schaterlachen als ze de telefoon opneemt voor een journalist uit Nederland. Wat het overlijden van Desi Bouterse betekent voor Suriname? ,,Hij was een zieke man. De Nederlandse pers geeft hem steeds een grote rol’’, zegt ze. ,,De impact zal groot zijn op zijn eigen partij en de échte Boutisten. Maar voor de meeste mensen in Suriname is dit de afsluiting van een tijdperk.’’
Het grootste deel van het Surinaamse volk heeft het trauma van Bouterse – zijn staatsgreep (1980), de Decembermoorden (1982) en de Binnenlandse Oorlog (1986-1992) – niet of niet bewust ervaren. ,,Ik heb Suriname in de goede tijden nog meegemaakt en het land onafhankelijk zien worden’’, zegt McLeod. ,,De mensen die jonger zijn dan 50 kennen het Suriname van vroeger niet. Die kennen Bouterse alleen op een andere manier.’’
Bouterse was de man die als hoofdverdachte in het onderzoek naar de Decembermoorden ‘gewoon’ tien jaar president was van Suriname. In die periode stortte hij zijn land in een financiële crisis en een internationaal isolement. Hij zadelde zijn opvolger, de huidige president Chan Santokhi, op met een zware erfenis.
De rol van Bouterse in Suriname was al lang en breed uitgespeeld. Toch hield de oud-president zelfs na zijn presidentschap de gemoederen bezig. Een jaar geleden werd hij na een lang strafproces tot twintig jaar cel veroordeeld voor de Decembermoorden. Maar hij meldde zich niet bij de gevangenis en sloeg op de vlucht.
Makkelijk van afgekomen
,,Er zijn mensen die vinden dat Bouterse er na de Decembermoorden makkelijk van af is gekomen, omdat hij nooit zijn straf heeft uitgezeten’’, zegt McLeod. ,,Maar de man was al tien jaar ziek. Hij moest elke dag gedialyseerd worden voor zijn nieren en hij kreeg TIA’s. Je kunt voortvluchtig zijn, maar de dood krijgt je altijd te pakken. Zijn overlijden is voor hém goed en voor óns goed.’’
Zonder de ballast van Bouterse wil Suriname vooral vooruitkijken, want 2025 wordt een belangrijk jaar. Op 25 mei worden parlementsverkiezingen gehouden en op 25 november viert het land vijftig jaar onafhankelijkheid. ,,Nu Bouterse weg is, kan hij geen invloed meer uitoefenen’’, zegt McLeod. ,,Ik ben hoopvol gestemd over de toekomst. Nu moeten we proberen Suriname zo goed mogelijk tot ontwikkeling te laten komen.’’
De Surinaamse bestuurskundige August Boldewijn wil dan ook zo min mogelijk woorden vuilmaken aan Bouterse. ,,.Het moet afgelopen zijn met het gepraat over hem. Hij heeft een staatsgreep gepleegd zonder ideologische basis, had geen economische visie en heeft Suriname naar de afgrond gebracht. Hij zat er alleen voor zichzelf. Zijn dood zal dus niet veel impact hebben op het land. Hij stond al lange tijd buitenspel. Alleen zijn fanatieke aanhangers zullen er veel kabaal om maken.’’
Binnen zijn Nationale Democratische Partij (NDP) roemen ze Bouterse als een ‘visionair leider die zijn leven heeft gewijd aan de ontwikkeling van Suriname en de eenheid van ons volk’. Boldewijn verwacht niet dat de NDP bij de komende verkiezingen garen zal spinnen bij zijn dood. ,,Hij is een charismatische leider geweest’’, zegt Boldewijn. ,,De mensen die voor hem klappen, hebben profijt gehad van datgene wat hij had opgebouwd. Dat heeft hem op de been gehouden. Nu hij er niet meer is, is intern een strijd aan de gang wie de leiding moet overnemen en presidentskandidaat moet worden.’’
Onder de huidige president Chan Santokhi kruipt Suriname langzaam uit een dal. Eind 2021 maakten het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en Suriname afspraken over een driejarig programma om de overheidsfinanciën te stabiliseren. Het IMF verstrekte een lening van 62 miljoen dollar. De hulp is nodig omdat Suriname na financieel wanbeheer en de impact van de coronacrisis praktisch bankroet was.
Olievelden
Suriname wacht nu met een eventuele nieuwe aanvraag bij het IMF. Voor de kust van het land zijn namelijk olievelden gevonden. Het Franse TotalEnergies gaat daar vanaf 2028 naar olie boren en investeert samen met de Amerikaanse partner APA ruim 10 miljard dollar (zo’n 9 miljard euro) in boringen.
Suriname rekent op 16 tot 26 miljard dollar aan olie-inkomsten. Zeker 1 miljard dollar wordt volgens de deal in Suriname geïnvesteerd. Staatsolie, het staatsbedrijf dat namens Suriname olieactiviteiten beheert, spreekt van een ‘historische mijlpaal’. ,,Suriname zal nooit meer hetzelfde zijn’’, zei directeur Annand Jagesar.
De Surinaamse regering onderzoekt hoe de nieuwe olie-inkomsten het beste besteed kunnen worden. ,,Santokhi heeft zijn best gedaan‘’, zegt Boldewijn. ,,Macro-economisch wordt Suriname steeds stabieler. Het IMF heeft ontzettend veel gedaan aan de rehabilitatie als economisch land. Dit voordeel moeten we handhaven en uitbreiden. Nu moeten andere zaken worden geregeld. De productiviteit is zwak en moet omhoog. We moeten uitkijken dat we onder een nieuwe president niet terugvallen in de oude situatie.’’
DE VLIEGENDE REPORTER https://www.facebook.com/vliegendereporter
Op dinsdag 24 december rond 23.30u kreeg ik een app:
Oom Sam is het waar wat ze zeggen van bouta???
Ik ging meteen aan de slag en toen begon de volgende timeline:
00.10u Contact opgenomen met het NDP kamp en de reactie was. We wachten op bevestiging of het waar is.
00.30u langs ocer gereden en alles was dicht en donker.
01.00u langs Leonsberg gereden. Niemand was te zien op de hoek met Anton Dragtenweg. Er was een zwarte pick up geparkeerd dwars in die straat. Kort daarna kwamen wat mensen naar die hoek. Ik kreeg informatie dat een deel van de hechte groep reeds op het erf waren met de familie.
02.00u kwam de informatie bij mij dat de man is overleden en het lichaam moet tussen 4-6u in Paramaribo arriveren. Er waren meer mensen op de been. Opgegeven heeft men de mensen gevraagd om te gaan naar NDP centrum boni straat en men gaf gehoor eraan.
Ik zelf was constant in overleg om info te krijgen. En die formele en informele info kwam binnen over hetgeen zich afspeelde. Dan was er sprake van lichaam wordt over de riviee gebracht vanuit Commewijne, dan nee het lichaam is al binnen. Dat laten we in het midden…
02.53u Ramon Abrahams en 1min erna kwam Melvin Linscheer aan. Zij begaven zich bij het huis van Bouterse.
02.57u Ex-vp Ashwin Adhin en Bobby Doerga kwamen aan. Maar zij konden niks bevestigen.
03.16u vertelde een persoon die aangaf van de beveiliging aan we naar Bonistraat moesten gaan. Mvr Bouterse zou naar daar gaan als het lichaam in de stad was gekomen, om de mensen toe te spreken
Ik bleef in overleg met de instanties en het veld over wat wel of niet waar was om de formele bevestiging te krijgen
3.23u sta ik precies voor het huis. Ik kon echter niet veel vernemen dan dat men zei. Iedereen kan wachten aan de Bonistraat.
4.26u was er veel beweging van de mensen en autoa die op en af reden vanuit die hoek met Anton Dragtenweg en het terrein van Bouterse. Het was niet duidelijk wat er precies gebeurde en waarom die beweging.
04.34u kwam Ashwin Adhin weer terug naar Leonsberg. Hij was in de tussentijd naar de Bonistraat gegaan bij de NDP’rs maar kwam terug.
5.30u begonnen steeds meer mensen te komen, Glenn Dest, Klebert Drenthe, etc
6.12u kwam de politie aan met de arts. Een half uur erna is de dood vastgesteld
6.16u Jenny Simons kwam aan
6.36u Jerrel Harderwijk ging naar binnenom afscheid te nemen en bevestigde dat hij het lichaam heeft gezien van Bouterse
6.38u mensen/aanhangers mochten afscheid gaan nemen maar moesten hun telefoon uit doen
6.40u kwam voormalig lijfarts Hasrath aan
6.50u was dhr van Hamdard er vooraf aan de lijkenwagen om Bouterse op te halen
7.16u Glenn Dest kwam naar buiten nadat hij afscheid had genomen. Hij zei Bouterse lag er vredig bij en het lichaam vertoonde geen afwijkende zaken. Hij wilde niet aangeven waar Bouterse is overleden, maar gaf slechts aan het lichaam was binnen. Men vroeg zich af wat de doodsoorzaak is geweest.
7.21u de lijkenwagen gearriveerd op het adres
7.26u legt de arts die de dood moest vastellen uit hoe hij te werk moest gaan om de dood vast te stellen
7.51u NDP fractieleider Parmessar komt aan
7.53u de politie vertrekt van de locatie
7.54u de lijkenwagen vertrekt naar het mortuarium
Daarna was men bij het mortuarium van AZP
Het was een lange avond. Over 12 uit huis en 11u smorgens weer thuis op deze kerstdag. Vanwege redenen heb ik gedurende de hele operatie geen updates gedaan vanwege de drukte. Later een video verslag van alles dat ik heb geschreven hier, alles op beeld.
Vragen die leven in de samenleving:
Wanneer is ie overleden
Waar is ie overleden
Was het lichaam thuis? Of vervoerd naar zijn huis?
Is het lichaam via de rivier, of de weg of de lucht gebracht naar locatie a en dan naar zijn huis.
Commewijne, Apoera, Indianen, Kerstbrood, overleg, transport,….
Thankz voor alle formele en informele info die ik kreeg vanuit het kamp en buiten het kamp kon vergaren
Het schaakspel is voorbij, de kraaienmars is geblazen
love him or hate him, de naam zal altijd genoemd worden
Onderzoek is noodzakelijk.
De rechters hebben na decennia’s speuren naar de waarheid een straf opgelegd van 20 jaar voor massamoorden.
Nu was het de taak van de uitvoerende macht om de straf ten uitvoer te brengen.
Justitie heeft bijzonder gefaald, omdat de moordenaar zich bijna een jaar “op grijpafstand” (indien zo) heeft opgehouden.
De onderste steen moet naar boven, OM aan de slag. https://www.facebook.com/groups/vhpnickerie
Bouterse geeft zijn dood een trap tegen het schaakbord
vrijdag 27 december 2024 GFC Nieuws Ingezonden Opinie
Het overlijden van Bouterse is het begin van een nieuwe ronde van steekspellen en schaakspelletjes. Hij gaf met zijn dood een trap tegen het schaakbord.
Het politiekspel in Suriname is nu helemaal ontwricht. De komende dagen moeten 3 “mysteries” worden ontwaard: (1) justitieel mysterie over zijn verblijf en dood, (2) mysterie van de dynamiek intern NDP en (3) mysterie naar de “lijntjes” tussen NDP en andere partijen.
Justitieel onderzoek
Het OM maakt de zaak nog mysterieuzer in plaats die simpel te ontrafelen. Justitie mag deze keer niet verslappen en de PG kan deze keer niet “wegkomen” met dat er geen vermoeden was etc. Is justitie wel accuraat en alert bezig geweest?
Het is kinderachtig wat KPS ons wil doen geloven: onbekend adres, door onbekenden en afgeleverd in Leonsberg. Leonsberg is crime scene nummer 2 naast crime scene 1, de verblijfplaats van Bouterse. Hoe komt het dat de politie crime scene Leonsberg niet meteen had “afgegrendeld”?
Zijn de camera beelden van de woning en omgeving in beslag genomen om vast te kunnen stellen wat er gebeurd is die nacht? Iedereen liep in en uit, massa Surinamers stonden aan de poort en velen zijn binnengegaan met als consequentie dat sporen en bewijsmateriaal zijn “vernietigd”.
Het is crime scene omdat de “most wanted fugitive death on arrival” was. Iedereen die hem heeft geholpen met zijn “vlucht, verblijf en transport” is strafbaar. Iedereen die informatie verzwijgt is strafbaar. Dit geldt ook voor de familie inclusief mevrouw Bouterse. Waar is het OM met hun tussentijdse verklaring?
Dit staat los van het verdriet bij delen van de samenleving. In een crisis zijn er altijd mensen met verdriet maar tegelijk is er ook een samenleving en er is een maatschappelijke verantwoordelijkheid bij autoriteiten om die samenleving te informeren. Er is teveel mysterie en ook onnodig bij gecreëerd.
Dynamiek intern NDP
Het verlies van Bouterse heeft verschillende effecten op verschillende mensen in de NDP. Onderin in de pyramide zijn de meesten intens verdrietig en zijn in “rauwe” rouw gedompeld terwijl boven in de pyramide de meesten al begonnen zijn met hun steekspellen.
Voor de zogeheten “Ocer-watchers” zoals er sprake is van “Kremlin-watchers” is het nu goed opletten hoe de hazen nu lopen. Gaat de vleugel die toen de intern de verkiezing verloren had van Simons nog aan de leiband van Simons lopen voor de lieve brede om zo de kans te vergroten om Bouterse terug te halen? Of gaat die vleugel nu openlijk “muiten” immers nu gaat het niet meer om Bouterse te dienen.
Wordt de NDP verscheurd, komt er een paleisrevolutie? Alle verhalen over dat men de legacy van Bouterse omhoog moet houden zijn “lippendiensten” want tot nu toe heeft bijna niemand zich aan de legacy van Bouterse gehouden en dat wist Bouterse zelf ook. De tijd naar de verkiezingen is te lang om alle “kikkers” in de kruiwagen te houden.
Wat is de positie van Simons? Ocer-watchers hebben kunnen vaststellen dat op die bewuste ochtend vooral Abrahams en Adhin al rond 03:00 uur in Leonsberg aankwamen terwijl Simons pas na 06:00 uur daar aankwam. Wie is de liaison tussen de NDP en de familie Bouterse?
Abrahams en niet Simons. Wie lijkt de leiding te hebben rond de uitvaart? Abrahams en niet het bestuur. De vleugel Simons lijkt plotseling vleugellam te zijn. Is dit allemaal een voorbode van wat komen gaat? Allemaal vragen die alle “buurvrouwen” in Suriname zich afvragen.
Lijntjes naar andere partijen
NDP moest winnen om Bouterse terug te halen maar tegelijk was Bouterse de sta-in-de-weg om teruggehaald te worden immers samenwerking met onder andere de VHP en de NPS lag gecompliceerd vanwege Bouterse. Met zijn heengaan is de weg helemaal open voor de NDP.
De belangenjagers binnen de NDP kunnen nu bijna niet meer wachten op een positie na mei 2025. Hun belangen – banen, carrière, vergunningen, geldverdienen – lijken te gaan lukken want linksom met NPS of rechtsom met de VHP is nu volledig open. De NDP komt in een riante positie.
De een zijn dood is de ander zijn brood. Het rouwen door de bovenkant van de pyramide is niks anders dan vertoon want zij weten dat hun droom binnen handbereik is gekomen. Voor de VHP en de NPS zijn de opties ook verbreed maar tegelijk betekent dat de rivaliteit in de verkiezingscampagne tussen die twee nu wat verder vergroot zal worden.
Het was opvallend hoe snel VHP Nederland en VHP in Suriname met een verklaring kwamen. Dit oogde te gierig op jacht naar het binnenhalen van de buit, het wegkapen van de buit bij onder andere de NPS die vooralsnog erg stil is.
Suriname gaat spannende weken tegemoet. De schaakstukken moeten opnieuw op het bord en het spel begint dan van vooraf aan.
Hikmat Mahawat Khan https://www.gfcnieuws.com/bouterse-geeft-zijn-dood-een-trap-tegen-het-schaakbord/
Vp: Bouterse heeft op 18 december foto’s voor me gestuurd
27 Dec, 2024
| Vicepresident Ronnie Brunswijk in gesprek met DTV-Express. |
Vicepresident (vp) Ronnie Brunswijk toont foto’s aan Jerrel Harderwijk van DTV-Express die Desi Bouterse voor hem zou hebben gestuurd op 18 december. “Tot de dood waren we goed op elkaar. Hij heeft op 18 december nog foto’s voor mij gestuurd”, zegt de tweede man van het land.
De vp vertelt dat de foto die Bouterse recent voor hem stuurde eentje was van Drie Tabbetje. Hij staat samen met Bouterse op de foto. Brunswijk merkt op dat hij niet heeft gereageerd, want hij wist niet dat de foto’s door Bouterse zijn gestuurd, want hij kende het nummer niet.
Brunswijk zegt dat hij in de voetsporen van Bouterse heeft gelopen. Hij was begonnen als zijn lijfwacht. Later stonden ze tegenover elkaar tijdens de Binnenlandse Oorlog. Daarna hebben wij met elkaar samengewerkt in één regering, waarbij Bouterse president werd. Suriname heeft een grote zoon verloren, voert Brunswijk aan.
De familie van Bouterse heeft Brunswijk uitgenodigd voor de uitvaart. Hij zal zeker de laatste eer bewijzen aan Bouterse. Hij is goede vrienden gebleven met Bouterse. Voor Bouterse gold dat hij “een man een man een woord een woord was”, benadrukt de vp. https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/84320
BEKIJK OOK: VP Brunswijk over heengaan Bouterse: https://www.youtube.com/watch?v=cPOOpwxePAc
Bouta was bij ET en ET heeft Bouta naar Leonsberg gebracht
6 minuten leestijd
Desi Bouterse. Foto: Suriname Herald
Zij die niet weten wie ET was, hoeven dit artikel niet te lezen. Ga rustig verder met het eten van je kerstbrood, want deze reconstructie van hoe Bouta door ET werd begeleid, is niet voor u.
Het afgelopen jaar, na het vonnis, was Bouterse bij ET. Althans, dat is wat men je wil laten geloven. Meteen na het vonnis viel de kruipende magistratuur in een diepe coma: Chan, de procureur-generaal, het hoofd van de inlichtingendienst, het JIT-team, alle handlangers van Bouterse — iedereen droeg grote zwarte zonnebrillen, had oordoppen in, en leek diep in coma. Toen kwam ET uit de hemel, nam Bouterse mee, en hij was voortvluchtig.
Een jaar lang verbleef hij, volgens de Franse inlichtingendienst, in het binnenland van Suriname. Maar het OM, de pg, Chan — niemand wist iets. Het Surinaamse volk leefde door, met Chi Min, KFC, McDonald’s en Cookouts.
Een jaar later, na de veroordeling van de massamoordenaar in 2024, gebeurde het volgende.
Hoe ET de dood van Bouterse begeleidde
Op 24 december schrijf ik mijn artikel, “Kerstboodschap Chanta-Klaas: geen plek voor de NDP in Chan 2”. Dat artikel ging viraal. Een paar uur later krijg ik een appje van een goed geïnformeerde mediaman: “Ashwin, het is niet duidelijk of DDB nog in leven is. Zelf denk ik dat het een gerucht is.” Een opmerkelijk bericht. Het is dan ongeveer 10.00 uur Surinaamse tijd. Dit betekent dat die app gebaseerd was op een mogelijk gerucht dat Bouta al in de problemen zat of reeds overleden was. Dus op 24 december om 10.00 uur wisten bepaalde mensen al dat Bouta of stervende was of reeds overleden.
We weten ook dat er een jaar lang geen invallen zijn gedaan. Operatie Kerstbrood kreeg energie van de kerstbroden om eindelijk in actie te komen. Het OM werd plotseling wakker en besloot op 22 december invallen te doen op vier dagen. Maar beste mensen, zo werkt het niet. Het idee van een inval was al dagen in de maak. Dus al vóór 22 december was er informatie over Bouta: dat hij er ernstig aan toe was, stervende was, of dat hij mogelijk op bepaalde adressen zijn laatste adem uitblies. Daarom trok Operatie Kerstbrood eropuit en vielen ze op vier plekken binnen.
Ik kan me ook voorstellen dat de agenten van Operatie Kerstbrood bij hun inval op 22 december een kamer binnenliepen en zagen dat ET het handje van Bouta vasthield terwijl hij bezig was uit het leven te stappen. Vervolgens liepen de agenten de kamer uit en belden hun overste:
“Ja chef, met borgoe scotoe hier. We hebben de man. Ja, a bigi man de na kamra dya op a adres, maar a man no man loweh, want wang siki gevaarlijk, wang bakru (ET) de na man sei en die zorgt voor hem. Wat moeten we doen?” Dan gaf de chef waarschijnlijk de volgende opdracht:
“Wakti me go bel a bigi man fu mi. Blijf paraat voor actie.”
Toen gingen alle lichten aan bij het OM, Chan, de pg — iedereen werd wakker. De complete kruipende magistratuur kwam overeind en ging in de houding staan. Paniek. Sang, wo doe? Vervolgens kreeg men van hogerhand mogelijk opdracht dat de borgoe scotoes Bouta en ET met rust moesten laten, want nu zouden hogere krachten het overnemen.
Het OM, de pg en de complete kruipende magistratuur verdienen een compliment voor het schrijven van het script voor de film Bouterse: Soon on Netflix.
Met andere woorden: vanaf 22 december 2024, vóór en na Operatie Kerstbrood, wist men al dat Bouta bij ET was. Mogelijk in Paramaribo of dichtbij, of dat hij spoedig thuis wilde sterven. Toen men bevestiging kreeg dat hij stervende was of al dood was op de 24ste, kreeg ik dat appje met het gerucht. En op 25 december kwam het bericht uit dat de “profeet van Suriname” net als Jezus was gestorven aan het kruis. Want zo zien veel Surinamers de dood van Bouterse: hij is gekruisigd.
Zou Bouterse passieve euthanasie hebben gepleegd?
Was hij er klaar mee? Wilde hij eruit stappen? Een scherpe analist wees me erop dat Neede zich mogelijk had versproken. Ja, beste mensen, het kan zijn dat Bouta uit het leven stapte zoals Neede dat emotioneel uitsprak in een interview te Leonsberg. Luister dat bandje maar na en zoom in op het stuk waar Neede huilt.
We weten nu allemaal dat ET in een zwart busje reed met het lijk van Bouterse. Het OM had mogelijk alles goed geregeld, zodat het busje ongestoord naar Leonsberg kon rijden. Mevrouw Bouterse wist natuurlijk niets van ET’s komst en schrok toen ze hoorde dat ET het lijk van haar man naar huis had gebracht. Ze was totaal niet voorbereid. Zelfs Steven Spielberg had geen beter script kunnen schrijven voor ET 2 dan wat zich de afgelopen dagen in Suriname afspeelde.
Het einde van de film
Er blijven vragen: wie heeft Bouta via de rivier afgeleverd te Leonsberg? Als hij op water heeft gelopen of met ET door de lucht vloog op een fiets, waar was hij dan in het binnenland? En waar is Dijksteel? Nog steeds bij ET?
Suriname is een opmerkelijk land. Terwijl het volk in diepe crisis zit, duikt het volk met haar kop in het zand. Men zegt: “We moeten verder, de toekomst is belangrijk.” Maar je kunt geen betere toekomst bouwen zonder het verleden keihard onder ogen te zien. Wat moet je leren van het verleden?
In december 1982 was er ook een verzonnen verhaal. Toen speelde ET geen rol, maar moesten we geloven dat “de bad guys” op de vlucht waren doodgeschoten. Wie las dat bericht op de televisie voor? Juist, de man die later een jaar bij ET was en zelfs president werd: DDB, alias Michael Jackson van Suriname. Hij wist alles: hoe testikels werden afgesneden, broeders gemarteld, vaders en echtgenoten afgeslacht. Suriname leefde vanaf 8 december 1982 in angst, terwijl padvinders de Centrale Bank leegroofden en het land verder verloederde.
Bouta was een volksmenner, een demagoog, een sadist en sociopaat van de ergste soort. Als je verder wilt met je toekomst, moet je dat weten. Alleen zo kun je de sociopaten in de politiek herkennen en voorkomen dat je weer iemand steunt die misschien erger is.
Dit artikel moest ik schrijven. Ik word kotsmisselijk van het geslijm in de media door oude knoeiers over hoe geweldig Bouta was. Er is niets goeds aan Bin Laden, niets aan Saddam, niets aan Kadhafi en zeker niets aan Bouta. Maar Bouta mag blij zijn dat ET hem begeleidde. Bin Laden, Saddam en Kadhafi hadden geen ET bij zich.
NDP’ers mogen deze regering dankbaar zijn dat hun leider in vrede mocht vluchten en sterven. Die kans kregen de slachtoffers van 8 december 1982 niet in Fort Zeelandia. Voor hen die nog pogen een mooi verhaal te maken van het leven van en de vernietiging door Bouterse, een samenvatting: Jezus was goed, Bouta was fout, net als Pontius Pilatus!
Dr. Ashwin Ramcharan RO https://www.srherald.com/ingezonden/2024/12/27/bouta-was-bij-et-en-et-heeft-bouta-naar-leonsberg-gebracht/