Auteur: Angela Fernald
Definitie van Tijdperk volgens het Algemeen Nederlands Woordenboek:
“Een nieuwe fase die een grondige verandering tegenover het verleden inhoudt”
Ons land heeft in twee werelden geleefd, vanaf het aantreden van de NDP onderdrukkers. In een wereld van met de mond beleden democratie en tegelijkertijd in een wereld van anarchie vanwege aanvallen op wet en recht. De tot dan toe creoolse elite die de pleitbezorgers waren van wet en recht werden daarom zeer hardhandig aangepakt niet alleen, maar de organisatiekracht van de creolen verenigd in de NPS werd ook bewust kapot geslagen. De creoolse volksklasse werd losgeweekt bij de NPS en maakte de oversteek naar de NDP. De leider van de NDP had met deze verdeeldheid onder de stadscreolen zijn basis versterkt en de NPS volledig verzwakt. Zwarten werden door zwarten bestreden door de NDP ideologen. NDP paste deze strategie ook toe op de Marrons en ook hier wist zij de Marrons onderling te verdelen. Bij de Javanen gebeurde hetzelfde. De leiders Ronald Venetiaan, Ronnie Brunswijk en Paul Somohardjo hebben zwaar geleden onder deze strategie van de NDP. Alleen de VHP en de rechterlijke macht wisten zich staande te houden onder het juk van de NDP.
De geschiedenis van onderdrukkking herhaalde zich nu door landskinderen vergiftigd met vreemde ideologieën.
In de kern precies de strijd van onze voorouders tegen het onderdrukkende regiem van kolonisten.Er werd een vreemde ideologie aan toegevoegd, namelijk revolutie en socialisme. Het paradoxale is dat de leider van de coup geen geschiedenis kent van strijd zoals de Marrons ten tijde van de Boni oorlogen, maar wel zichzelf en zijn beweging daarna boven de nazaten van de Marrons opstelt. De nieuwe stadscreoolse elite o.l.v. Desire Bouterse eigende zich de strijd van de Marrons toe en onderwierpen hiermee de A-Combinatie van Ronnie Brunswijk c.s. tot hun helpers. Om de Marrons eronder te houden werden door dit Bouterse regime Blakaman organisaties opgericht en werd Anton de Kom verheven tot volksheld en strijder tegen kolonialisme. De bevrijdingsstrijd van de Marrons werd bewust gedegradeerd om zo deze heldhaftige strijders eronder te blijven houden en geen enkele illusie te geven dat zij rechten konden ontlenen aan hun historische door strijd verkregen gronden in het binnenland. De NDP leiding gaf juist alle gronden in concessie uit aan zichzelf en hun vrienden. De wettelijke aansprakelijkheid op gronden rechten van INHEEMSEN en MARRONS werden opzettelijk getorpedeerd.
MISBRUIK VAN INHEEMSEN EN MARRONS
Geen grondenrechten, geen uitvoering van internationale vonnissen, benoeming van een Granman door de President hebben gemaakt dat de binnenlandbewoners steeds meer een hekel gingen krijgen aan de partijleider en President Desi Bouterse. Met het eruit gooien van de ABOB uit de coalitie regering Bouterse-Adhin maakte dat de breuk met de Marrons onomkeerbaar werd. De groei van de ABOP op weg naar 25 mei 2020 werd er een van het sluiten van de gelederen. Het in eigen handen nemen van de eigen ontwikkeling werd gepropageerd, en met succes. Geschoolde Marrons werden naar voren geschoven, de weerspiegeling van de Universiteit werd duidelijk zichtbaar binnen de ABOP. Marrons met name voelden zich veel meer thuis bij hun etnische groep dan te moeten dienen onder de paraplu van de NDP. De Inheemsen werden door de ABOP niet ongemoeid gelaten, maar hun vertegenwoordiging binnen de ABOP heeft diepe wonden geslagen ten tijde van de Binnenlandse oorlog. Marrons en Inheemsen zijn toen door het regiem Bouterse uiteen geslagen. De Inheemsen werd wijs gemaakt dat zij als eerste bewoners van Suriname bedreigd werden door het Jungle Commando dat in dienst was van Nederland en het gemund hadden op de grondstoffen uit het binnenland. Allerlei door Desi Bouterse opgezette gewapende splintergroeperingen uit de Marron en Inheemse gemeenschap werden op deze manier tegen Ronnie Brunswijk de leider van het Jungle Commando opgezet. De diepe sporen van deze verdeeldheid heeft de ABOP niet kunnen dichten bij de Inheemse broeders, maar wel binnen eigen gelederen. De ABOP is de binnenlandse oorlog wellicht anders gaan interpreteren met de stelling dat het Ronnie Brunswijk van het Jungle Commando is geweest die de democratie in Suriname terug heeft weten te brengen. Zonder deze strijd tegen het regiem Bouterse waren de verkiezingen van 1987 ook niet gekomen. Ronnie Brunswijk kreeg een zeer cruciale rol in het voortzetten van de bevrijdingsstrijd van de voorouders tegen onderwerping en onderdrukking. Met deze nieuwe visie van bevrijding en ontwikkeling, heeft de ABOP een nieuwe weg ingeslagen. Een historische terugkoppeling naar de eigen heroische geschiedenis van strijd. De fout om in 2010 en in 2015 met de NDP samen te gaan werken, heeft de ABOP vertaald in haar geloof dat zij een volksbelang hielp dienen, namelijk Suriname bevrijd te houden van buitenlandse machten. Met de socialistische wending richting China en Rusland, heeft de ABOP de werkelijke bedoeling van de NDP aanschouwt en aan de lijve ervaren wat de Chinese invloed in het binnenland betekende voor de Inheemsen en Marrons. Het VERRAAD van de NDP aan land en volk dat zij de soevereiniteit hoog in haar vaandel droeg, kon geen duidelijker omvang nemen met het binnenhalen van met name China en de vele buitenlandse leningen. Het was dus juist de NDP regering die land en volk uitleverde aan het buitenland en eerst het Jungle Commando hiervan beschuldigde en daarna de VHP. De VHP zou Suriname volgens de NDP herkoloniseren met haar gang naar de Noordzee. Maar zowel Brunswijk als Santhoki spraken zich lang voor de verkiezingen van 20 mei 2020 openlijk uit voor het aanleggen van goede relaties met Nederland indien zij verkiezingswinst zouden behalen.
DE HISTORISCHE GANG VAN DE VHP NAAR HET BINNENLAND
Uitgelachen en gehoond door de NDP heeft de VHP haar visie tot verbreding uitgevouwen in het binnenland, en niet zonder succes. de ORANGE MOVEMENT sloeg landelijk aan. De ABOP had geen enkele moeite met de VHP in het achterland, integendeel werd haar toestemming gegeven en succes gewenst. De VHP nam het op tegen de NDP en gooide de partij open voor alle Surinamers. Het rascisme vanuit de NDP werd ongekend vanwege deze stap van de VHP. Strategisch of niet, de VHP zag in dat zij het roer moest omgooien wilde zij de NDP kunnen verslaan en ooit in het machtscentrum komen.
VHP-ABOP: EEN HISTORISCHE AARDVERSCHUIVING IN SURINAME
Niet alleen de Marrons, maar ook een groot deel van de Aziaten en de creoolse middenklasse, keerden zich tegen het regiem Bouterse. De VHP ving de toestroom van de creolen op, terwijl de NPS wel groeide, maar niet de grote vergaarbak werd van de creoolse middengroep die zich uit de NDP losweekte. De VHP maakte dankbaar gebruik van haar vooruitstrevende visie die zij predikte, welke aansloeg bij de creoolse ondernemers. Maar ook de Hindoestaanse ondernemers verlieten de NDP en sloten zich weer aan bij de VHP. Ook de ABOP profiteerde enigszinds van de Hindoestaanse ondernemers die de ABOP ondersteunden. VHP en ABOP boden bij uitstek de ondernemersgroep onderdak. Enerzijds vanwege de productie denkwijze en anderszijds vanwege de toegang tot het binnenland. Zonder de ABOP is het binnenland niet toegangkelijk voor geen enkele politieke partij. Cultureel en politiek niet. Voor Suriname moet het voor eens en voor altijd duidelijk zijn dat de geschiedenis zich niet laat manipuleren noch vervalsen. het is niet de zogenaamde revolutie geweest die Suriname bevrijdt heeft, integendeel. Het zijn juist de drogredenen van deze zogenaamde revolutionairen en hun adviseurs op de achtergrond geweest die door het volk doorzien, ontmaskerd en verslagen zijn. Een Sandew Hira, Henk Herrenberg, Errol Alibux, Jules Wijdenbosch, Emanuels en Eddie Jozefzoon op de achtergrond en op de voorgrond de verdedigers van alles wat de regering maar deed: een Eugene van der San, Clifton Limburg, Kenneth Slooten, Amzad Abdoel, Andre Misiekaba, Melvin Bouva, Jenny Simons, Jennifer van Dijk-Silos. En geheel op de achtergrond de ex-militairen gepositioneerd in cruciale posities die de President in de richting van corruptie hielden: Ramon Abrahams, Laurens Neede, Melvin Linscheer, Etienne Boerenveen, Ivan Graanoogst. Op een enkeling na, allemaal stadscreolen.
VERBROEDERING NU EN VERBROEDERING TOEN.
Lachmon en Pengel en Santhoki en Brunswijk verschillen door de omstandigheden. De huidige omstandigheid is dat de stadscreool plaats heeft gemaakt voor de werkelijke vrijheidsstrijders de Marrons. Terwijl in de zestiger jaren de VHP o.l.v. Jaggernath Lachmon vanuit strategische overwegingen de NPS leider Adolf Pengel de kans gunde door twee zetels af te staan. Zodoende versterkte de VHP ook zichzelf door vervolgens met de verbroederings-politiek een stevige basis te smeden tegen de rest van het politieke veld. De “zwarte” volksjongen Jopie Pengel werd de helpende hand toegereikt. Anno 2020 is het precies andersom. De ABOP rijkt de VHP de helpende hand, om gezamenlijk de hoofdvijand, de NDP van Desi Bouterse verder te verslaan, wat niets anders is dan de volkswil na de uitslag van de verkiezingen. In de zestiger jaren was na de verkiezingen de volkswil dat Jopie Pengel was verslagen door het eenheidsfront van Findlay, die na een splitsing in de NPS een samenwerking was aangegaan met de PSV o.l.v Pater Weidman en grandioos de verkiezingen won. De VHP en de NPS zaten toen dus in hetzelfde schuitje van de verliezers die elkaar de hand toereikten en een pact van verbroedering smeedden. In 2020 zijn de ABOP en de VHP de winnaars en de stadscreolen de verliezers. Met de NDP wil geen enkele politieke partij die zetels heeft behaald een samenwerking aangaan. De ABOP leider evenwel was uitgenodigd door de NDP leiding en na een gesprek met Bouterse gevoerd te hebben, verklaarde Ronnie Brunswijk dat er geen sprake kon zijn van een samenwerking omdat de volkswil dit belette. En enkele uren hierna tekende de ABOP leider de samenwerkingsovereenkomst met de VHP, NPS en de PL. De rollen van de verbroedering zijn geen strategische maar een historische. De Marrons eisten hun culturele en politieke positie op en kwamen zeer sterk uit de strijd met 8 zetels. Zowel de NPS als de ABOP schreven geschiedenis door al direct na de verkiezingen te verklaren er geen enkele moeite mee te hebben dat een Hindoestaan de nieuwe President werd van Suriname.
EEN WARE AARDVERSCHUIVING “WAN KOELI E TRON PRESIDENT”
Het is de NDP niet gelukt de VHP te verdelen, zoals het de NDP wel is gelukt met de NPS, ABOP en PL. De strategie van de VHP is juist geweest om de NDP te verdelen. Door het opengooien van de VHP voor elke bevolkingsgroep was de basis van de zogenaamde “bromtji djari” van de NDP weggeslagen. Door de productie op kleine, middelgrote, nationaal en internationale schaal te propageren, verwierf de VHP vertrouwen dwars door alle bevolkingsgroepen heen. Perspectief werd geboden voor diversificatie van de economie, afzet van de productie en voor het binnenhalen van producenten met positieve gevolgen voor de economie. De VHP leider Santhoki wist de gedachtengang van de partij goed te vertalen in woord en daad. Hiermee werd de NDP wederom de pas afgesneden door haar allesvernietigende leningen beleid voor de economie. De ABOP en de VHP bleken natuurlijke bondgenoten te zijn. Door strijd hebben beide groepen hun ontwikkeling bereikt, terwijl de NDP dat niet van zichzelf kan zeggen. De leider van de NDP heeft integendeel de democratie die zo moeizaam ontwikkeld is geworden door de VHP en de NPS letterlijk weggeschoten om vervolgens de toen nog achtergestelde Marrons en Inheemsen te gaan misbruiken tegen de NPS-stadscreool en de VHP-hindoestaan, die tot dan toe erg etnisch georganiseerd waren.
VAN LINKSE SECTARISTISCHE DICTATUUR NAAR VRIJ ONDERNEMERSCHAP.
De middenklasse komt weer aan bod nu het vrije ondernemerschap weer de plaats inneemt van regelarij en vriendjespolitiek. De leiding van het land is op historische wijze zonder wapens wederom in handen van de kennis en de wetenschap. Met productie en kennis is ons land op de rails van een kenniseconomie gezet en is de kans van slagen groot dat wij de aangerichte schade met het te gronde richten van de economie vanwege een leencultuur en constante begrotingsoverschotten, sneller te boven komen. Grote kapitaalinjecties voor middelgrote locaal ondernemerschap en het aantrekken van grote buitenlandse ondernemingen, zal de economie een gezonde boost geven, zeker met de grote olievondsten.
IN DE KERN LOOD OM OUD IJZER MAAR MET NIEUWE NATIONALE ECONOMISCHE WERELDINZICHTEN
Dat is het verschil. De VHP gaat voor modern leiderschap. Voor vriendschap en samenwerking met wereldmachten. Met een KRIJGERSHOUDING heeft de VHP leider zijn verlangen en doel kenbaar gemaakt, namelijk met 28 ZETELS en een NATIONALE POLITIEKE PARTIJ VHP de NDP te verslaan. Met LEF hebben zowel Ronnie Brunswijk in 1987-1992 en Chandrikapersad Santhoki in de verkiezingspropaganda en campagnes de militair Desi Bouterse terug weten te dringen. Suriname was moe van het “lang groen” omdat dit de militaire periode opriep die veracht wordt vanwege niet alleen de persoonlijke wandaden van Desi Bouterse maar ook vanwege de afkeuring van een ondemocratische coup die in REVOLUTIE werd omgedoopt. Een geschiedvervalsing waartegen enorm veel verzet is geboden door de weldenkende Surinamers.
AF VAN HET MILITARISTISCHE IMAGO.
Fysiek en psychisch toegepast geweld en onderdrukking door Desi Bouterse en zijn regiem is eerder een teken van zwakte dan van kracht geweest. Door een volk dom en onwetend te houden heeft zelfs het kolonialisme geen stand weten te houden. De Marrons namen de wapens op tegen een verdorven vijand. DE BINNENLANDSE OORLOG deed hetzelfde tegen het verdorven en leugenachtig regiem van Desi Bouterse. Gestoeld op een slechte basis vallen alle goede daden van het regiem Bouterse in het niet. Want er zijn vele goede dingen gedaan, niet alles was absoluut verkeerd of slecht. Dat is nu een maal de verdienste als iets in de kern niet goed is, dan valt op den duur het hele systeem om, gelijk een huis met een slecht fundament die bij een orkaan als een kaartenhuis in elkaar valt. De goede daden staan dan niet meer in verhouding met de waardeloze kern die de oorzaak is van alle ellende. In de kern was er een SLAAFS SECTARIUSME en dat belet het DENKEN en staat dus op GESPANNEN VOET MET DE WETENSCHAP. en precies hier ligt de kern van achteruitgang en onderontwikkeling. En waarom? Omdat Bouterse en consorten PATROONS waren die in een ivoren toren zichzelf vol zaten te mesten met materiele rijkdom.
RONNIE BRUNSWIJK KAN DE GESCHEIDENIS GAAN DRAGEN EN ZICH NAAST BONI SCHAREN.
De maiden-speech van Ronnie Brunswijk sprak boekdelen en gaf menigeen kippenvel. Er was een doodse stilte in s’Lands vergaderzaal toen Brunswijk zijn voorvaderen met naam en toenaam aanhaalde. Wie had inderdaad durven denken dat een Marron enkele honderden jaren na de overwinning op het koloniaal leger in de vele oorlogen tegen de Marrons, het symbool van de wil van het totale volk zou gaan uitdragen. Een Marron is na de onderdrukking van het regiem Bouterse het symbool van de democratische vrijheid geworden. Een betekenis zonder weerga voor het nageslacht, in het byzonder voor de Marron nazaten van alle stammen. Na een gewapende strijd tegen Desi Bouterse zijn onderdrukkings systeem in de jaren 1987-1992, is in 2020 dit zelfde onderdrukkende regiem verslagen met het woord. De democratische verkiezingsoverwinning van de ABOP heeft de Marrons die plaats doen verwerven in ons land die zij nooit hebben gehad, ondanks hun heroische bevrijdingsstrijd. Het is voor de ABOP leider van eminent belang dat hij zijn historische positie begrijpt. Het moge duidelijk zijn dat de maiden speech van deze Marron leider in feite een CULTURELE INZEGENING IS GEWEEST VAN ZICHZELF door middel van een SWERI.
Deze sweri verbreken staat in de Marron cultuur gelijk aan de dood. Ronnie Brunswijk weet wat hij gedaan heeft, hij heeft het BOETEKLEED in feite aangetrokken en de samenleving gevraagd om VERGIFFENIS omdat zijn verleden hem blijft achtervolgen. Suriname moet dit goed begrijpen en Ronnie Brunswijk alle voordeel van de twijfel geven. Met deze ondersteuning kan Suriname inderdaad een NIEUW TIJDPERK ingaan, “Een nieuwe fase die een grondige verandering tegenover het verleden inhoudt”.
COMMENTAAR: Felicitaties met uitdagingen
30/06/2020 12:00
VOOR SURINAME ZIJN felicitaties op zijn plaats. Er is een nieuw gekozen parlement met Ronnie Brunswijk als voorzitter en Dew Sharman als vicevoorzitter. De toespraak van Brunswijk noemt menigeen zeer inspirerend. Door het noemen van de namen van zijn voorouders compleet met de lo waartoe hij behoort, illustreerde Brunswijk, dat van een achterstand komen, geen eenvoudige taak is. De rode draad van zijn trotse betoog was dan ook dat zijn voorouders zich dit moment niet voor de geest hadden kunnen halen.
Ongeveer op hetzelfde zinspeelde president Desi Bouterse in 2010 ook beretrots toen hij zichzelf wan pikin ingi boi van Kaswinika noemde die aan de vooravond van zijn presidentschap stond. Daar stopt de overeenkomst niet bij. Net als Bouterse is ook Brunswijk bij verstek in Nederland veroordeeld tot een langjarige gevangenisstraf voor drugstransport. Beiden beweren echter onschuldig te zijn.
Historisch was het moment waarop Brunswijk in de hoedanigheid van parlementsvoorzitter Bouterse vroeg zijn felicitatieboodschap uit te spreken die natuurlijk aan hem gericht moest worden. Een vleugje triomf klonk daarbij door in de stem van Brunswijk; hij stond als oud-lijfwacht en oud-rebellenleider tegenover de man tegen wie hij had gevochten. Dus triomf omdat hij in bestuurlijke zin de democratische ladder aan het beklimmen is, terwijl Bouterse aan zijn aftocht begint.
Echter, het parlement wacht onder Brunswijk een huzarenstuk. Het land heeft enorme problemen en met nog maar drie maanden te gaan moet niet alleen een nieuwe begroting opgesteld, ook de oude moet nog behandeld worden. Dat zal veel tijd en energie vergen van een parlement dat voor een deel ook te maken heeft met jonge, doch veelbelovende leden. De werkstress en vooral de oppositie van de NDP die verwacht mag worden, zouden voor elke voorzitter een uitdaging zijn.
Voor Brunswijk kan dat mogelijk een extra provocatie zijn omdat hij niet bekend staat als verdraagzaam. Kritiek, ook op het sportveld, schoot hem vaak in het verkeerde keelgat en de verbale en rake klappen in het parlement bleven in het verleden niet uit. De hoop is dat hij intussen zoveel is gegroeid in zijn leidinggevende capaciteiten, zoals in zijn kennisniveau waar absoluut niets op aan te merken valt.
Toch is het belangrijk te beseffen dat wie op schouders van voorouders staat een immense verantwoordelijkheid heeft om hoge verwachtingen waar te maken. Het is niet slechts een kwestie van ondersteuning krijgen, maar ook dankbaarheid tonen door goed en eerlijk te werken. De overeenkomsten tussen Bouterse en Brunswijk zijn evident, de grote vraag is of het daarbij stopt en Brunswijk veel beter werk zal leveren dan Bouterse. De voorzitter krijgt in ieder geval het voordeel van de twijfel.
http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2020/06/30/commentaar-felicitaties-met-uitdagingen/
Kasitii-nenge Brunswijk eerste marronvoorzitter parlement
30/06/2020 00:00 – Ivan Cairo
In zijn eerste formele toespraak gaf Kastii-nenge Ronnie Bunswijk het college een beknopt overzicht van zijn familiegeschiedenis en levensloop, die nu is bekroond met het voorzitterschap van DNA. Foto: Irvin Ngariman
PARAMARIBO – Ronnie Brunswijk (Abop) is maandag bij enkele kandidaatstelling gekozen als voorzitter van De Nationale Assemblee (DNA). Hij schrijft geschiedenis door als eerste persoon uit de marrongemeenschap – één van de meest achtergestelde groepen in Suriname – te worden gekozen in deze hoge politieke functie. In 2005 werd Caprino Alendy (BEP) gekozen als vicevoorzitter van het parlement.
In zijn toespraak, direct nadat hij de voorzittershamer had overgenomen van fungerend voorzitter Soewarto Moestadja, wees Brunswijk op de Kasitii-lo, een dynastie van de stam der Aucaners die vanaf de koloniale periode een illustere lijst van strijders tegen de koloniale onderdrukkers heeft voortgebracht.
Hij memoreerde ook de overlevingstocht die de grondleggers van de stam hebben afgelegd door van het Boven-Surinamegebied te vertrekken om zich uiteindelijk te vestigen in het dorp Godo-olo aan de Tapanahonierivier. Geen van zijn voorouders kon, aldus Brunswijk, bevroeden dat eens “het hoogste college van staat” in Suriname geleid zou worden door een marron, een Kasitii-nenge. Dat één van hun nakomelingen het Surinaamse parlement zou leiden, wat nu het geval is.
Hij memoreerde ook dat zijn klassejuf uit de vierde klas van de lagere school te Abadoekondre nabij Moengo nooit had kunnen bevroeden dat één van haar “moeilijke pupillen” dit hoge ambt zou bekleden. Wat in het verleden en tot voor kort onmogelijk leek voor “de verworpenen” in de Surinaamse samenleving schijnt met zijn aanstelling als DNA-voorzitter wel mogelijk te zijn, zei de nieuwe parlementsvoorzitter.
Hij vraagt zich af of deze ontwikkeling niet wijst op een vergevorderde emancipatie van de marrongemeenschap en inherent daaraan van de Surinaamse natie. “Ik ben ervan overtuigd dat met deze daad; namelijk met het kiezen van een bosneger; van een marron tot voorzitter van De Nationale Assemblee, iets wezenlijks is veranderd in onze samenleving. Ik volhard in de overtuiging dat wij, allen kinderen van migranten een ontwikkelingsstadium hebben bereikt waarin wij geloof en vertrouwen hebben in elkaar en dat wij nu in een ontwikkelingsstadium zijn binnengestapt waarin het etnische kennelijk niet meer een dominante factor is.”
Brunswijk bedankte de samenleving en de collega’s die hem hebben voorgedragen dat die hem in de gelegenheid hebben gesteld “geschiedenis te schrijven”. Hij stelde verder niets te zullen nalaten om binnen wet en recht parlementariërs en het college als geheel in de gelegenheid te stellen het werk dat op hun schouders is gelegd uit te voeren. Het ordereglement zal worden toegepast zoals het werkelijk is bedoeld en daarbij zal Brunswijk, zoals hij aangaf, geen onderscheid maken tussen coalitie en oppositie. Ook zal hij alles in het werk stellen dat het parlement de regering daadwerkelijk controleert.
Tegen het bestendig gebruik in De Nationale Assemblee bij felicitaties stelde Brunswijk niet eerst de leden van het parlement, maar de president van het land in de gelegenheid om felicitaties uit te brengen, nadat hij de voorzittersstoel had bestegen. President Desi Bouterse dankte Moestadja voor de vlotte wijze waarop hij de vergadering heeft geleid en feliciteerde de geïnstalleerde leden.
Namens de vicepresident en de ministers dankte Bouterse ook de teruggetreden DNA-voorzitter Jennifer Geerlings-Simons en ex-vicevoorzitter Melvin Bouva. Volgens Bouterse is de lat door hen heel hoog gelegd” en verwacht hij van Brunswijk dat deze de lat verder omhoog brengt. Tegenover verslaggevers stelde Brunswijk, dat hij een zodanig beleid zal voeren, waarbij hij de “goede dingen” die Geerlings-Simons heeft geïnitieerd zal continueren.
Met de installatie van vijftig van de 51 gekozen leden heeft De Nationale Assemblee (DNA) maandag een aanvang gemaakt met haar zittingstermijn 2020-2025. Ashwin Adhin, nu nog vicepresident, is nog niet toegelaten omdat de functie van vicepresident en die van volksvertegenwoordiger niet tegelijkertijd bekleed mogen worden. Brunswijk (Abop) en Dew Sharman (VHP) werden bij enkele kandidaatstelling, respectievelijk als voorzitter en vicevoorzitter van het parlement gekozen. Zij werden voorgedragen door de 33 parlementariërs van de VHP, Abop, NPS en PL.
Hans Breeveld: 'NPS toont gentlemanship'
30/06/2020 08:02 – Merredith Bruce
Ronnie Brunswijk en Gregory Ruslad beloofden vorig jaar mei in het Mapane-gebied plechtig om Afro-Surinamers te verenigen. Echter, vorige week dreigde een breuk in de samenwerking tussen beide leiders om het nieuw te installeren ministerie van Olie en Gas. Foto: dWT Archief
PARAMARIBO – Met haar besluit om ondanks de houding van Abop toch in het samenwerkingsverband van de regeercoalitie te blijven, heeft de NPS zich als een ‘gentleman’ opgesteld, zegt politicoloog Hans Breeveld. Hij reageert hiermee op de dreigende breuk vorige week, nadat Abop zich niet meer kon terugvinden in een apart ministerie van Olie en Gas, dat aan de NPS was toegewezen.
Abop-voorzitter Ronnie Brunswijk wilde dit als onderdeel van het aan Abop toegewezen ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen behouden. Tijdens de hearings bleek er namelijk geen draagvlak te zijn voor het oprichten van het ministerie van Olie en Gas. Breeveld vindt het “niet kunnen” dat Abop is teruggekomen op de overeenkomst, waarin de toewijzing van ministeries is geregeld. “Als dit de manier is waarop Abop zich opstelt, verwacht ik niet zoveel goeds. Het is een valse start en had nooit moeten gebeuren.”
In het weekend is besloten om de NPS in plaats van Olie en Gas een nieuw op te richten ministerie van Ruimtelijke Ordening en Milieu aan te bieden. De partij is daarmee akkoord gegaan; voor haar is doorslaggevend geweest de intentie om het land weer op te bouwen, ongeacht in welke positie zij meedoet aan de regering. Zo verwoordde partijvoorzitter Gregory Rusland de situatie aan de partijstructuren.
Breeveld vindt dat de groene partij wat gebeurd is zou kunnen gedogen onder de strikte voorwaarde dat er hoge prioriteit wordt gegeven aan de wijziging van het “onrechtvaardige” kiesstelsel die ook op deze partij van invloed is geweest. Hoewel de NPS landelijk meer stemmen heeft gehaald dan Abop is zij vergeleken met deze partij niet veel vooruit gegaan in het aantal zetels.
Hoewel ruimtelijke ordening volgens Breeveld doorgaans geen ministerie is waarmee je zetels wint, (in tegenstelling tot andere departementen zoals Openbare Werken of Volkshuisvesting …red) wijst hij erop dat het “belangrijker is dan men zou denken.” Echter, de NPS zou met goed leiderschap en samenhangend beleid wel een verschil kunnen maken, meent hij.
http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2020/06/30/hans-breeveld-nps-toont-gentlemanship/
OVER ZIJN HOOFD HANGENDE ZAL DEALEN –
CLAP NOW IN YOUR HANDS SURINAME
– 
- Leuk
- Beantwoorden
- 1 d
- Cheryll Dolorita van Leeuwaardeis dit bericht gecheckt. Is het waar?
- Leuk
- Beantwoorden
- 1 d
- Natascha Adamaik heb als voorwoord geschreven:“Natascha dit kreeg ik binnen dus is niet door mij geschreven en weet niet als het op waarheid berust”Ik ben ook benieuwd als dit klopt.
- Leuk
- Beantwoorden
- 23 u
- Cheryll Dolorita van Leeuwaardedus dat. Want iedereen is bezig en dit is nogal wat
- Leuk
- Beantwoorden
- 22 u
Chan Santokhi, groter dan Jagernath Lachmon !?
Publicatie datum: 25 jun 2020 | Bron: Dagblad Suriname
De VHP heeft voor het eerst in haar bestaan 20 parlementszetels binnengehaald. De VHP heeft vooral ook voor het eerst meegedaan en kandidaten gesteld in alle kiesdistricten van het land. Voor het eerst sinds de militair periode en de nieuwe grondwet van 1987 heeft de VHP niet alleen zelfstandig meegedaan aan de verkiezingen, maar die ook grandioos gewonnen.
Dagblad Suriname zal vandaag een terugblik van de geschiedenis presenteren. Volksvertegenwoordiging In 1948 werd het algemeen kiesrecht ingevoerd en “Staten van Suriname” had een ledental van 21. De eerste verkiezingen die volgens dit stelsel gehouden werden, waren in mei 1949.
Het ledental werd in 1963 opgevoerd naar 36; 24 gekozen volgens het personen meerderheidsstelsel en 12 gekozen volgens het stelsel van evenredige landelijke vertegenwoordiging. In 1966 werd het aantal leden uitgebreid tot 39. In 1975 werd Suriname onafhankelijk en onderging het college wederom een naamswijziging: namelijk het parlement van de Republiek Suriname.
Tijdens de militaire periode na de coup, tussen 1980-1987, had ons land geen echte volksvertegenwoordiging. Het parlement werd buiten werking gesteld. Tijdens die periode gingen alle wettelijke regelingen (decreten) uit van het militair gezag.
Het proces van herdemocratisering kwam geleidelijk op gang en leidde tot de samenstelling van een conceptgrondwet, welke op 30 september 1987 middels een referendum werd goedgekeurd. Het parlement heette van toen af De Nationale Assemblee van Suriname. In hetzelfde jaar en wel op 25 november 1987 vonden er algemene, vrije en geheime verkiezingen plaats voor alle volksvertegenwoordigende lichamen.
De Nationale Assemblee van Suriname met 51 zetels is sindsdien lands hoogste college. Tijdperk Lachmon Jagernath Lachmon, een grote zoon van Suriname, heeft mede door zijn pioniersrol in de oprichting van de Vooruitstrevende Hervormingspartij een legendarische status in de Surinaamse geschiedenis. De VHP, alhoewel met vele aanpassingen en veranderingen, is samen met de NPS één van de 2 partijen die meer dan 70 jaar bestaan.
De VHP, een samenkomst van enkele partijen, heeft sinds begin jaren 50 van de vorige eeuw een haast ongeëvenaard rol gespeeld in de politieke en bestuurskundige geschiedenis van Suriname. Jaggernath Lachmon heeft als voorzitter van de VHP tot zijn overlijden in 2001 een uiterst prominente status gehad. Alhoewel het “verbroederingsgedachte” over algemeen wordt toegeschreven aan Jaggernath Lachmon, is de VHP decennia lang een partij geweest met draagvlak die vooral bestond uit Surinamers van Hindoestaanse afkomst.
Lachmon heeft jarenlang ook het verbroederingsideologie uitgeleefd met samenwerkingen met de NPS en andere partijen in de geschiedenis die een Afro-Surinaamse grondslag hadden. Alhoewel Lachmon niet direct voorstander was van de staatkundige onafhankelijkheid in 1975, wel op langere termijn naar eigen woorden, verleende hij uiteindelijk zijn samenwerking. Ook na de onafhankelijk en in turbulente tijden voor de democratie in de jaren 80 en 90 leverde hij constant zijn bijdrage.
In zijn bijzijn leverde de VHP een president, vicepresidenten en hijzelf was lange tijd voorzitter van het parlement en later DNA. Lachmon overleed in 2001 en is vereeuwigd met meerdere standbeelden. Op het Onafhankelijkheidsplein en bij het partijgebouw van de VHP in zowel Paramaribo en Nickerie.
“Eer aan wie eer toe behoort”, zegt men. Resultaten onder Lachmon Bij de verkiezingen van 1949, 1951, 1955 haalde de VHP steeds 6 zetels uit de 21. In 1958 viel de partij terug naar 4.
Bij de volgende verkiezingen werd het aantal zetels opgetrokken naar 36. In 1963 behaalde de partij 8 en in 1967. Daarna werd het aantal zetels gebracht naar 39.
In 1967 behaalde de partij 11 van de 36 zetels. 1969 werd dat 19. Dat is procentueel de meeste zetels die de partij ooit behaald heeft.
In 1973 werd dat 16 en 1977, 13 van de 39. Dat waren de laatste verkiezingen voor de coup en militaire periode. De volgende verkiezingen werden na 10 jaren georganiseerd.
De VHP behaalde toen 14 zetels van de 51. In 1991 viel de partij naar 9. In 1996 bleef de partij op 9.
In 2000 werd het 10. Dat waren de laatste verkiezingen onder de voorzitterschap van Jaggernath Lachmon. Post-Lachmon, Sardjoe Nadat Jaggernath Lachmon het aardse leven verwisselde voor het eeuwige, werd na een transitieperiode binnen de VHP uiteindelijk Ram Sardjoe voorzitter van de VHP.
Sardjoe was lange tijd een trouwe metgezel van Lachmon. Sardjoe nam eerst het voorzitterschap van het parlement over. In 2005 werd hij vicepresident van de republiek.
Zijn loopbaan als voorzitter van de VHP wordt gekenmerkt met de “shanti-politiek” In 2005, onder voorzitterschap van Ram Sardjoe, behaalde de VHP 7 van de 51 zetels. In 2010 werd het 8. Gedurende Sardjoe’s periode was de VHP constant in het machtscentrum in Front-verband.
President was toen Ronald Venetiaan die tot 3 maal toe president is geweest. Alhoewel er redelijk stabiliteit was op economisch gebied, was er ontevredenheid onder het volk. De samenleving was waarschijnlijk uit op verjonging.
Mede daardoor verloor het Nieuw Front de verkiezingen. Echter is één der ministers geleverd door de VHP enorm populair geworden in die periode. Het gaat bij deze om de minister van Justitie en Politie, Chan Santokhi.
Tijd van Santokhi Op de rug van zijn enorme populariteit tijdens zijn ambtsperiode als minister werd Chan Santokhi als presidentskandidaat geschoven in 2010 door het toenmalige Nieuw Front. Santokhi verloor die echter tegen Desi Bouterse. Maar het podium was ingesteld voor Santokhi.
In 2011 werd hij met ruime meerderheid gekozen tot voorzitter van de VHP. Een periode van transitie ging in binnen de VHP. In 2015 behaalde de partij 9 zetels.
Santokhi was wederom presidentskandidaat. Niet genoeg voor een overwinning, want de V7 waarvan de VHP deel uitmaakte, werd afgewezen tegen Bouterse’s NDP. Santokhi was echter vastberaden.
De VHP zou in 2020 alleen de verkiezingen ingaan. Santokhi gaf aan dat het tijd was dat de VHP een partij voor een ieder werd. Volgens hem moest de partij opengegooid worden.
Santokhi heeft, ondanks tegenstand van conservatieven binnen de partij en ex-partijleden, het proces volop ingesteld. Chan Santokhi heeft samen met partijprominenten in elke district van het land campagne gevoerd. Vooral zijn campagne “meet the people” werd enorm populair.
Het heeft gewerkt. De VHP heeft voor het eerst in haar geschiedenis 20 zetels behaald. Dat komt neer op meer dan 40 procent van de zetels in het parlement.
De VHP behaalde ook meer dan 100.00 stemmen landelijk. In de vroege ochtend van 26 mei, toen de uitslagen nog binnenkwamen, was Santokhi verrukt. Op de podium van de Olifant in het bijzijn van senioren leden, stelde hij dat mensen binnen de partij hem zeiden: ‘Ie sabhapati jungliya me kon chie kare he” (wat zoekt deze voorzitter in het binnenland)”.
Santokhi sprak klare taal: de VHP is voor een ieder. Samen moet het land uit de crisis gehaald worden. Samen moeten we Suriname naar grote hoogten brengen gaf Santokhi aan.
Zoals de kaarten nu liggen, wordt Chan Santokhi binnen niet al te lange tijd gekozen als president van Suriname. De grote vraag: Chan Santokhi, groter dan Jagernath Lachmon!?
https://surinamenieuwscentrale.com/content/chan-santokhi-groter-dan-jagernath-lachmon
Keti Koti 2020: “Het gaat niet goed met de creool”
Publicatie datum: 24 jun 2020 | Bron: Dagblad Suriname
De herdenking van Keti Koti, een beroemde dag uit de geschiedenis van Suriname, staat voor de deur. De voorvaders hebben gestreden om een einde te maken aan het koloniale juk. De betekenis van deze datum heeft te maken met vrijheid en zelfstandigheid.
Ras
De ervaring heeft geleerd dat praten over rassenkwesties, zich op glad ijs begeven inhoudt. “Iedereen is als de dood om voor racist uitgemaakt te worden. Maar men hoeft het oor maar te luister te leggen om hier en daar en overal uitingen van raciale vooroordelen op te vangen”, werd opgemerkt tijdens een politieke vergadering.
Fel antiracist
“Iedereen is verbaal fel antiracist, maar in de praktijk is de optelsom raciaal. Niet alleen in de politiek, maar ook op het persoonlijk vlak speelt ras een rol. Wij hebben het niet over iets kwaadaardigs. Rasbewustzijn, het eigene, is onlosmakelijk verbonden aan de mens. Doet er niet toe tot welke etnische groep je behoort. Het goede van een multi-etnische samenleving hangt in belangrijke mate af van hoe ermee wordt omgegaan. ”
Nakomelingen van slaven
“Door de jaren heen heeft menig burger zich uitgesproken. Het gaat niet goed met de creool. Het is een arme bevolkingsgroep om niet te spreken van de armste. De nazaten van de slaven verkeren anno 2020 in een zwakke tot zeer zwakke sociaaleconomische positie.”
Creolen voelen zich gekweld
“Een laag inkomen, jeugdwerkloosheid en gebrek aan huisvesting kwellen de Creool. In vergelijking met de inheemsen, de marron, de hindoestaan en de javaan is de creool onderling het meest verdeeld, ook in de politiek. Daarom heb je zoveel politieke partijen met een creoolse origine.”
Dankbaar, maar allerminst voldaan
Politicus Johan Adolf Pengel tijdens de herdenking van 100 jaar Keti Koti in 1963: “Dankbaar zijn wij, maar allerminst voldaan. Er moet huisvesting, voeding, werk en onderwijs zijn voor allen zonder uitzondering. En die ‘allen’ in Suriname zijn geëmancipeerden. Zij hebben recht op een menswaardig leven, een menswaardig bestaan.”
Volwaardigheid
“Zij hebben allen zonder uitzondering recht op passend onderdak, volwaardige voeding, voldoende werkgelegenheid voor arbeid tegen een redelijk loon en genoegzaam grond om te bewerken. Geen van hun kinderen mag deugdelijk onderwijs, goede medische verzorging en een hoopvolle kans op de toekomst tekortkomen.”
Plicht
“Het is een recht dat bij de voortgeschreden emancipatie hoort, een emancipatie die ons tevens de plicht oplegt, met alle kracht te streven naar de verwerkelijking van deze grondrechten van de vrije mens. Wij zijn dankbaar maar niet voldaan. En ook nog niet moe’, aldus Pengel in 1963.
HD
VHP-voorzitter: We betreden een nieuw tijdperk
16 Jun, 2020, 15:07
| VHP-voorzitter Chan Santokhi. |
Mogelijke regeerformaties op basis van de verkiezingen (2)
08 Jun, 2020, 05:31
Verkiezingsstatement en -analyse
07 Jun, 2020, 19:51
Een interpretatie van de verkiezingsuitslag (1)
07 Jun, 2020, 21:10
